Karty na stół, czyli wybieramy najlepszych piłkarzyków z ostatniego ćwierćwiecza

[julekstep]

nie róbcie sobie żartów z tym Lahmem. jest bardzo uniwersalnym graczem ale zadaniem prawego obrońcy jest albo defensywne wspieranie środka i blokowanie rajdów lub włączanie się do ataku.

 

No przecież on właśnie to robił/robi

[tegotamtego]

CAFU

JAVIER
THURAM

 

nie będę się rozpisywał ju wsio napisaliście o nich  

czekam na hardcore

 

 środek obrony, środek pomocy ułaaaaaa

Edytowane 26 Czerwca 2015 przez tegotamtego

[Kily]

nie wiem czy do końca Zanettiego traktować jak prawego obrońcę bo chyba na starość zaczął tam grac a tak to był defensywnym lub środkowym. w dodatku inter to słaby wyznacznik bo tam było tak gęsto w środku, że chyba dlatego go przesunęli na prawą ;]

Co to za bullshit? Zanna grał na prawej i w Interze (wraz z jego zajęciem miejsca na prawej obronie, do środka przeszedł Bergomi), i w kadrze. To raczej na stare lata go przesuwano z prawej obrony w obliczu zakupu Maicona.

właśnie sprawa powiązana:

jak traktujemy grajków takich jak Baresi, Matthaus, których część prime'u jeszcze załapała się na to ćwierczwiecze - bierzemy pod uwagę tylko to co działo się po 1990? (wtedy pewnie nie będzie ich w tych teamach - jeśli zaś będziemy patrzeć na całość karier to pewnie będą i to wysoko)

Oczywiście, że bierzemy pod uwagę tylko to, co od 1990 w górę. Nie wybieramy Maradony ani van Bastena. A Baresi i Matthaus to też słabiutkie opcje (zwłaszcza ta druga, w której przypadku sam to wcześniej zauważyłeś).

Edytowane 26 Czerwca 2015 przez Kily

[danp]

1-Cafu

2-Thuram

3-Zanetti

[Domin0]

1.Cafu

2.Lahm

3.Thuram

 

BTW możnaby przyspieszyć wybieranie i przejść szybciej do dlaszych pozycji, bo nie sądzę żeby nt. bocznych obrońców chciało się komuś 3 dni debatować.

[Baptizia]

Debaty faktycznie wielkiej nie ma bo wszystko się kręci wokół czterech nazwisk.

Jednak jest w nich taka rotacja, że każdy głos może przewrócić ranking do góry nogami.

[Elwood]

Lahm

 

Cafu

 

Zanetti

 

 

1-Cafu

2-Thuram

3-Zanetti

 

 

1.Cafu

2.Lahm

3.Thuram

 

BTW możnaby przyspieszyć wybieranie i przejść szybciej do dlaszych pozycji, bo nie sądzę żeby nt. bocznych obrońców chciało się komuś 3 dni debatować.

Uzasadnienia. Albo zabawa albo jedzenie.

[danp]

W sobote skresle pare slow.

[Kily]

dobra, skoro nic nie piszecie, to wrzucę Wam filmik na rozruch

[danp]

1-Cafu-pelen skillset, atak, obrona, rajdy, dosrodkowania, drybling, szybkosc, najwiecej wystepow w historii Repry Brazylii, 

2xWorld Cup, final World Cup, 2xCopa America i inne niezliczone nagrody o ktorych kazdy wie badz moze sie latwo dowiedziec

2-Thuram-jak wyzej pelen skillset, twardosc, szybkosc, walka w powietrzu, swietne kariery w Parmie i Juve, Mistrz Swiata z Francja w 1998, Mistrz Europy w 2000

3-Zanetti-tuz za wyzej wymieniona dwojka, zaczyna dla mnie "2nd tier" prawych obroncow, legenda Interu, "tylko" 145 wystepow w Kadrze Argentyny, wygral 16 trofeow z Interem w tym LM, do dzisiaj nie wiem jak nie zostal powolany na Mundial w 2006, skandal

Edytowane 27 Czerwca 2015 przez danp

[Mailman]

1) Cafu  - dwukrotny Mistrz Świata (94 i 2002) oraz V-ce Mistrz Świata w 98. 

 

-swietny w defensywie dobry w ataku

-byl nie do zdarcia, wysoka forme utrzymal przez wiekszosc kariery

- wytrzymaly,waleczny, wszechstronny

 

2)Thuram

 

- Mistrz Świata 98, Mistrz Europy 2000

- wytrzymaly,silny  świetnie sie ustawiajacy , dobrze czytający gre

(jego wystep na mundialu 1998- miodzio zwłaszcza mecz połfinalowy z Chorwacja)

 

3 ) lahm

- Mistrz Świata 2014,3miejsce na mundialach 2006 i 2010 , srebro na euro 2008 , braz na euro 2012

-wygrana Champions League 2013

- uniewersalny, nieustępliwy,pracowity,z dobrym dosrodkowaniem i strzalem,

[Baptizia]

Myślę, że sukcesów nie ma specjalnie potrzeby powtarzać. Chyba, że chcecie znaczenie któregoś specjalnie podkreślić.

[the4yeast]

1 Cafu

2 Thuram

3 Zanetti

 

dalej Lahm i Zambrotta.

 

Dużo się dodać już nie da, wszystko zostało powiedziane.

Thurama uwielbiam, ale Cafu jest lepszy jeśli chodzi o grę w ofensywie. Cafu mnie zawsze drażnił, bo byłem przeciw Brazylii, a Cafu był cholernie dobry. Thuram lepszy w defensywie, na środku też może grać.

Zanetti, wielki kapitan, longevity, ale szkoda trochę że nic z kadrą nie osiągnął.

[Elwood]

Głosowanie na pp do końca dzisiejszego dnia.

[Mentor]

To już z bramkarzami chyba jednak było łatwiej...

 

1. Cafu

 

Tutaj nie miałem większych wątpliwości, wszystko gra i buczy. Wzór bocznego obrońcy + sukcesy w każdym zakątku planety.

 

2. Zanetti

 

Bardziej uniwersalny, ale IMO pod kątem tylko i wyłącznie prawej obrony (albo po prostu mojego ideału zawodnika na tej pozycji) jednak nieco ustępuje Cafu. Poza wspomnianą uniwersalności dostaje jednak + za historyczne longevity, pewnie nawet teraz gdzieś ciężko tyra podczas gdy ja zbijam bąki przed komputerem. Co z tego, że niedziela?

 

3. ThuLahm

 

Miałem tutaj wpisanego Francuza, siedziałem i usprawiedliwiałem wybór przed samym sobą, ale c***...

 

Trzecie miejsce dla Niemca, jakoś nigdy nie byłem jego sympatykiem, ale za dużo w życiu nawygrywał i zbyt długo gra na bardzo wysokim poziomie żebym mógł to olać. Rozmyślałem nad różnicami pomiędzy defensywą i ofensywą u Lahma i Thurama, podświadomie chciałem wywnioskować, że Thuram był lepszy w obronie niż Lahm w ataku czy coś takiego (???), ale nie.

 

3. Lahm

 

 

W sumie tylko z Cafu nie miałem wątpliwości. Trójka Zanetti/Thuram/Lahm mogłaby występować w różnych konfiguracjach.

 

Thulahm byłby w sam raz...

 

 

Honorable Mentions: https://en.wikipedia.org/wiki/Dani_Alves#Honours

Edytowane 28 Czerwca 2015 przez Mentor

[Kily]

Głosowanie na pp do końca dzisiejszego dnia.

Nie głosujcie na Pepe, bo to pajac

https://www.youtube.com/watch?v=aSKHuX0pQ2M

Edytowane 28 Czerwca 2015 przez Kily

[just like mike]

Nie mam za bardzo pomysłu

 

1. Thuram - Bo był ważną częścią najlepszego bloku defensywnego reprezentacji Francji, gdy ta odnosiła największe sukcesy.

2. Zanetti - bo trzymał poziom przez wieeeeele lat gry w Interze

3. Cafu - bo wszystko

[Elwood]

kinder niespodzianka czyli...

http://postimg.org/image/u6qyfjfsx/

[Baptizia]

Dobra, tym razem ja zacznę.

 

1. Paolo Maldini

- V-ce Mistrz Świata 1994 i III-e miejsce na MŚ w 1990, V-ce Mistrz Europy w 2000, siedmiokrotny mistrz Włoch(Milan) i aż trzykrotny zwycięzca Ligi Mistrzów(także z Milanem) + masa pucharów, także jest nieźle.

- FIFA WC All Star Team trzykrotnie(90, 94 i 2002), członek FIFA 100, najlepszy obrońca LM(2007), najlepsza jedenastka FIFpro(2005), UEFA Team of the Year(2003 i 2005), World Soccer Player of the Year(95), Zawodnik Finału LM(2003), drugi w głosowaniu na Piłkarza Roku(95) i sporo uhonorowań typu Italian Hall of Fame. Indywidualnie jest bardzo GRUBO.

- jeśli Zanetti był dlugowieczny to co powiedzieć o Paolo? 24(!) rozegrane sezony dla Milanu to absolutny ewenement, biorąc pod uwagę poziom piłkarski. Aha - 126 meczów dla włoskiej kadry.

- atletyczny, zwinny, szybki, energiczny, wytrzymały, dobry technicznie, profesor w kryciu przeciwnika, super w odbiorach(wślizgi!), dobrze zbudowany, twardo grający, nie bał się ruszać do przodu choć skupiał się głównie na obronie - po prostu ideał bocznego obrońcy. Gdy był już bardzo stary to zaczął się robić trochę niezdarny ale to nie omijało chyba nikogo, że wspomnę o Hierro czy szczególnie Matthaus'ie. To ostatnie zdanie nic mu nie umniejsza.

- opanowany, zawsze zdecydowany w interwencjach - kapitan pełną gębą. Nawet jak bym się uparł to nie znalazłbym w tej kwestii na niego żadnego haczyka.

Absolutny szczyt piłkarskiego rzemiosła. Myślę, że mógłby być na topie nawet, gdybyśmy robili zestawienie All-Time.

 

2. Roberto Carlos

- Mistrz Świata 2002, Copa America dwukrotnie(97 i 99) - tyle z reprezentacją Brazylii. Z Realem Madryt był 4 razy mistrzem Hiszpanii i wygrał z nimi aż 3 trofea Ligi Mistrzów.

- FIFA WC All Star Team dwukrotnie(98 i 2002), dwukrotnie obrońca roku wg UEFA(2002 i 2003) i tych samych latach w UEFA Team of the Year, Golden Foot w 2008, członek FIFA 100 i drugi w głosowaniu na Piłkarza Roku wg FIFA(97).

- 19 sezonów na bardzo wysokim i średnim poziomie(2 lata w Corinthians, sezon w Interze, 11 lat gry dla Realu M., 3 sezony w Fenerbahce, potem powrót na rok do Brazylii i w końcu sezon dla Anżi). W kontekście naszego rankingu liczę mu głównie grę w Hiszpanii i to zdecydowanie wystarcza. Zresztą do epizodu w Interze był wystawiany jako środkowy pomocnik..

- szybkość, kondycha, świetny technicznie, był niski więc twardo się trzymał na nogach, solidna gra w obronie i wreszcie wyznaczenie standardów w kwestii ofensywnej gry bocznego obrońcy. Jeśli chodzi o rajdy do przodu to chyba najlepszy w historii boczny obrońca. I na koniec jego znak firmowy czyli atomowe uderzenia z lewej nogi, przy których niektórzy bramkarze srali pod siebie w obawie o utratę palców.

- czasami tracił głowę i potrafił głupio faulować, zdarzało mu się też nie wrócić spod bramki rywali.

Generalnie niemal kompletny obrońca boczny - jego pech polega na tym, że idealnym obrońcą był Maldini, przez co nie mogę go umieścić na pierwszym miejscu.

 

3. Bixente Lizarazu

- Mistrz Świata 98 i Mistrz Europy 2000 z Francją. Pięciokrotnie wygrywał Bundesligę z Bayernem a także triumfował w Lidze Mistrzów(2001).

- indywidualnie przy Maldinim i Carlosie wygląda blado bo właściwie można mu zaliczyć UEFA Team of the Year w 2001 roku. Jednak wszyscy grali niemal w tym samym czasie na jednej pozycji więc oczywistym jest, że panowie z miejsc 1. i 2. zabrali małemu Baskowi wszelkie sukcesy indywidualne.

- bardzo nikczemne warunki fizyczne zamazywał ponad przeciętną walecznością. Fenomenalny w odbiorze piłki, dzięki swojej nieustępliwości był praktycznie nie do przejścia. Był nisko zawieszony na nogach, dlatego podobnie jak Brazylijczyka ciężko go było przepchnąć. Nie aż tak ofensywnie usposobiony ale w akcjach swojego zespołu pomagała mu ponad przeciętna technika.

- pod względem psychiki także widać było u niego podobieństwo do Roberto Carlosa - zdarzało mu się naginać przepisy przez agresywną obronę. W tej kategorii warto jednak dodać, że był wyjątkowo odpornym na stres człowiekiem. Z racji, że miał baskijskie obywatelstwo to tamtejsza organizacja polityczna(przez wielu uważana za terrorystyczną) często groziła mu śmiercią za występy dla francuskiej kadry. Mały wojownik się jednak nigdy nie ugiął i za to dla niego duży szacunek.

 

Nie da się ukryć, że Lizarazu trochę odstawał umiejętnościami i przede wszystkim sukcesami indywidualnymi od moich dwóch pierwszych miejsc. Jednak i tak był w tych ostatnich latach piłkarzem lepszym niż Gianluca Zambrotta, Patrice Evra czy Ashley Cole.

Dlatego też dla mnie za tą pierwszą trójką jest naprawdę spora przepaść.

[Kily]

aj mieliśmy ŚO wybierać... Myślałem zresztą o ŚO i wychodzi mi na to, że mam 5 pewniaków (nie mam pojęcia w jakiej kolejności ich ułożyć) i długi peleton po szóste miejsce. Z tym szóstym miejscem jeszcze większy kłopot i dylemat choćby taki, czy wybrać totalnego kozaka z krótkim longevity od 90, czy jakiegoś trochę mniejszego kozaka z dobrym longevity.

 

kinder niespodzianka czyli...

http://postimg.org/image/u6qyfjfsx/

Zaliczyłby jeszcze głos RappaRa (na 1 i 2 miejsce, bo pomijamy Ramosa) i wtedy Javier na pudle przed Szwabem.

W ogóle środek obrony to będzie armagedon, bo mimo aż 6 slotów jest wyraźna nadwyżka dobrych nazwisk. Na ŚO bez analizy wg kryteriów naszej zabawy do niczego nie dojdziemy. Ale na to będzie czas w poniedziałek, na razie prawy bok