Seriale

[kore_old]

 

 

trzecia rzecz; gadka jacka z ojcem o tym ze kate mowila ze gdzies maja odejsc, pojsc itd. ojczulek mowi "idz i sie dowiedz". no i? sie pytam gdzie se poszli? ;p tylko nie mowcie ze to bylo takie plytkie ze chodzilo o to ze przebyli droge z czyscca do nieba..

 

bingo.

No dobra, to teraz powiedz mi to ;-) :

 

o co chodzi z tym, co sie stalo po probie atomowej odwracajacej bieg wydarzen i zmieniajacej niby przyszlosc? dlaczego, mimo ze bomba wybuchla, i tak sie znalezli na wyspie? przeciez niby nie bylo tego calego magnetyzowania i nie strącilo im samolotu..

szukam i szukam po forach, nikt o tym nic nie pisze. anybody? ;>

[Robinson]

Wreszcie znalazłem czas obejrzec ostatni odcinek Losta.

 

Bardzo ładne, klamrowe zakończenie całej historii. Całkiem udany, wzruszający ostatni odcinek.

 

Tylko po co było te 6 sezonów zagadek skoro to tak naprawde nie ma żadnego znaczenia ?

 

Równie dobrze mogliby zrobić serial bez jakichkolwiek tajemnic o samych relacjach międzyludzkich wśród rozbitków na wyspie. Potem ktoś ich ratuje, czy sami się ratują, a po śmierci spotykają się w czyśćcu.

 

Wyszło by na to samo.

 

No cóż, serial sam w sobie nie najgorszy. Oceniam go mimo wszystko pozytywnie bo dobrze się go oglądało.

 

Ale to jest chyba najlepszy w całej historii telewizji przykład zmarnowania naprawdę ogromnego potencjału.

 

 

ps.

tutaj macie alternatywne zakończenia jakby komuś to prawidzwe się nie spodobało:

http://www.youtube.com/watch?v=s-4pKfZZ30E :]

[Julius]

Lost, lost...

 

Heh, no nie powiem, dalo się to zakonczyc lepiej, ALE.

 

Nie wiem, jak wy, ale ja nie kojarzę nic nawet podobnego do Losta. Z jednej strony serial o rozbitkach, z drugiej totalne si-fi, akcja, dramat, zagadki - przez te 6 sezonow bylo wszystko, jak dla mnie na całkiem dobrym poziomie, z ładniusią Kate, z jakimis watkami milosnymi typu Jin-Sun... to byl jedyny serial ktory ogladalem i spodziewalem sie prawie wszystkiego.

 

Nikt nie powie, ze byl przewidywalny. Mnie wciągnął i to, ze caly czas pojawiala sie jakas nowa zamotka, zagadka, rozkminka to fajnie. Ile seriali z jakąs ciągla fabuła potrafi zaskakiwac w 5-6 sezonie?

 

Dostawalismy nowych bohaterow, co wydawalo sie zwyczajną kontynuacją watku, a tak naprawde zupelnie zmienialo sie caly czas oblicze Losta....

 

Kamil, nikt ci nie powie, ze Lost byl planowany od pilota do konca, bo sami tworcy ok 3 sezonu mowili ze jeszcze nie wiedza, jak sie zakonczy.

 

Ilez to stron powstalo rozkminiajacych motywy serialowe, ile radochy dał ludziom, ktorzy te wszystkie motywy rozkminiali ? Moze koncowka byla zbyt banalna, troche rozczarowujaca, ale chyba nie dalo sie tego zakonczyc w prosty sposob, nie konczac banałem. Jakby mialo byc cos mega fkurwe zaskakujacego, to i tak znalezliby sie malkontenci, ktorzy stwierziliby ze zamotane za bardzo, albo ze w ogole kosmos i wtf.

 

Dla mnie to calkiem udane 6 lat. Inne, przez wiekszosc czasu interesujace. A koncowka taka cieplusia, miła, moze bez rewelki, ale przynajmniej w jakis sposob to wszystko zamykajaca.

[Robinson]

kontynuując wątek LOSTa...

 

na ot forum jeden z użytkowników wkleił bardzo ciekawy tekst wyjaśniający serial. Pozwolę sobie przekleić go w całości:

 

 

 

 

"Someone from Bad Robot (The company that produced LOST) spoke out about the show:

 

First ...

The Island:

 

It was real. Everything that happened on the island that we saw throughout the 6 seasons was real. Forget the final image of the plane crash, it was put in purposely to f*&k with people's heads and show how far the show had come. They really crashed. They really survived. They really discovered Dharma and the Others. The Island keeps the balance of good and evil in the world. It always has and always will perform that role. And the Island will always need a "Protector". Jacob wasn't the first, Hurley won't be the last. However, Jacob had to deal with a malevolent force (MIB) that his mother, nor Hurley had to deal with. He created the devil and had to find a way to kill him -- even though the rules prevented him from actually doing so.

 

Thus began Jacob's plan to bring candidates to the Island to do the one thing he couldn't do. Kill the MIB. He had a huge list of candidates that spanned generations. Yet everytime he brought people there, the MIB corrupted them and caused them to kill one another. That was until Richard came along and helped Jacob understand that if he didn't take a more active role, then his plan would never work.

 

Enter Dharma -- which I'm not sure why John is having such a hard time grasping. Dharma, like the countless scores of people that were brought to the island before, were brought there by Jacob as part of his plan to kill the MIB. However, the MIB was aware of this plan and interferred by "corrupting" Ben. Making Ben believe he was doing the work of Jacob when in reality he was doing the work of the MIB. This carried over into all of Ben's "off-island" activities. He was the leader. He spoke for Jacob as far as they were concerned. So the "Others" killed Dharma and later were actively trying to kill Jack, Kate, Sawyer, Hurley and all the candidates because that's what the MIB wanted. And what he couldn't do for himself.

 

Dharma was originally brought in to be good. But was turned bad by MIB's corruption and eventually destroyed by his pawn Ben. Now, was Dharma only brought there to help Jack and the other Canditates on their overall quest to kill Smokey? Or did Jacob have another list of Canidates from the Dharma group that we were never aware of? That's a question that is purposley not answered because whatever answer the writers came up with would be worse than the one you come up with for yourself. Still ... Dharma's purpose is not "pointless" or even vague. Hell, it's pretty blantent.

 

Still, despite his grand plan, Jacob wanted to give his "candidates" (our Lostaways) the one thing he, nor his brother, were ever afforded: free will. Hence him bringing a host of "candidates" through the decades and letting them "choose" which one would actually do the job in the end. Maybe he knew Jack would be the one to kill Flocke and that Hurley would be the protector in the end. Maybe he didn't. But that was always the key question of the show: Fate vs Free-will. Science vs Faith. Personally I think Jacob knew from the beginning what was going to happen and that everyone played a part over 6 seasons in helping Jack get to the point where he needed to be to kill Smokey and make Hurley the protector -- I know that's how a lot of the writers viewed it. But again, they won't answer that (nor should they) because that ruins the fun.

 

In the end, Jack got to do what he always wanted to do from the very first episode of the show: Save his fellow Lostaways. He got Kate and Sawyer off the island and he gave Hurley the purpose in life he'd always been missing. And, in Sideways world (which we'll get to next) he in fact saved everyone by helping them all move on ...

 

Now...

 

Sideways World:

 

Sideways world is where it gets really cool in terms of theology and metaphysical discussion (for me at least -- because I love history/religion theories and loved all the talks in the writer's room about it). Basically what the show is proposing is that we're all linked to certain people during our lives. Call them soulmates (though it's not exactly the best word). But these people we're linked to are with us duing "the most important moments of our lives" as Christian said. These are the people we move through the universe with from lifetime to lifetime. It's loosely based in Hinduisim with large doses of western religion thrown into the mix.

 

The conceit that the writers created, basing it off these religious philosophies, was that as a group, the Lostaways subconsciously created this "sideways" world where they exist in purgatory until they are "awakened" and find one another. Once they all find one another, they can then move on and move forward. In essence, this is the show's concept of the afterlife. According to the show, everyone creates their own "Sideways" purgatory with their "soulmates" throughout their lives and exist there until they all move on together. That's a beautiful notion. Even if you aren't religious or even spirtual, the idea that we live AND die together is deeply profound and moving.

 

It's a really cool and spirtual concept that fits the whole tone and subtext the show has had from the beginning. These people were SUPPOSED to be together on that plane. They were supposed to live through these events -- not JUST because of Jacob. But because that's what the universe or God (depending on how religious you wish to get) wanted to happen. The show was always about science vs faith -- and it ultimately came down on the side of faith. It answered THE core question of the series. The one question that has been at the root of every island mystery, every character backstory, every plot twist. That, by itself, is quite an accomplishment.

 

How much you want to extrapolate from that is up to you as the viewer. Think about season 1 when we first found the Hatch. Everyone thought that's THE answer! Whatever is down there is the answer! Then, as we discovered it was just one station of many. One link in a very long chain that kept revealing more, and more of a larger mosiac.

 

But the writer's took it even further this season by contrasting this Sideways "purgatory" with the Island itself. Remember when Michael appeared to Hurley, he said he was not allowed to leave the Island. Just like the MIB. He wasn't allowed into this sideways world and thus, was not afforded the opportunity to move on. Why? Because he had proven himself to be unworthy with his actions on the Island. He failed the test. The others, passed. They made it into Sideways world when they died -- some before Jack, some years later. In Hurley's case, maybe centuries later. They exist in this sideways world until they are "awakened" and they can only move on TOGETHER because they are linked. They are destined to be together for eternity. That was their destiny.

 

They were NOT linked to Anna Lucia, Daniel, Roussou, Alex, Miles, Lupidis, (and all the rest who weren't in the chuch -- basically everyone who wasn't in season 1). Yet those people exist in Sideways world. Why? Well again, here's where they leave it up to you to decide. The way I like to think about it, is that those people who were left behind in Sideways world have to find their own soulmates before they can wake up. It's possible that those links aren't people from the island but from their other life (Anna's parnter, the guy she shot --- Roussou's husband, etc etc).

 

A lot of people have been talking about Ben and why he didn't go into the Church. And if you think of Sideways world in this way, then it gives you the answer to that very question. Ben can't move on yet because he hasn't connected with the people he needs to. It's going to be his job to awaken Roussou, Alex, Anna Lucia (maybe), Ethan, Goodspeed, his father and the rest. He has to attone for his sins more than he did by being Hurley's number two. He has to do what Hurley and Desmond did for our Lostaways with his own people. He has to help them connect. And he can only move on when all the links in his chain are ready to. Same can be said for Faraday, Charlotte, Whidmore, Hawkins etc. It's really a neat, and cool concept. At least to me.

 

But, from a more "behind the scenes" note: the reason Ben's not in the church, and the reason no one is in the church but for Season 1 people is because they wrote the ending to the show after writing the pilot. And never changed it. The writers always said (and many didn't believe them) that they knew their ending from the very first episode. I applaud them for that. It's pretty fantastic. Originally Ben was supposed to have a 3 episode arc and be done. But he became a big part of the show. They could have easily changed their ending and put him in the church -- but instead they problem solved it. Gave him a BRILLIANT moment with Locke outside the church ... and then that was it. I loved that. For those that wonder -- the original ending started the moment Jack walked into the church and touches the casket to Jack closing his eyes as the other plane flies away. That was always JJ's ending. And they kept it.

 

In the end, for me, LOST was a touchstone show that dealt with faith, the afterlife, and all these big, spirtual questions that most shows don't touch. And to me, they never once waivered from their core story -- even with all the sci-fi elements they mixed in. To walk that long and daunting of a creative tightrope and survive is simply astounding."

[lorak]

tak, bardzo ładnie Rob, tylko czy naprawdę trzeba było sześć serii, sześć lat, w tym masę pobocznych (i jak się okazuje niepotrzebnych) wątków, by skończyć w taki - może i nie najgorszy, ale jednak banalny sposób?

[Robinson]

Tylko po co było te 6 sezonów zagadek skoro to tak naprawde nie ma żadnego znaczenia ?

 

Równie dobrze mogliby zrobić serial bez jakichkolwiek tajemnic o samych relacjach międzyludzkich wśród rozbitków na wyspie. Potem ktoś ich ratuje, czy sami się ratują, a po śmierci spotykają się w czyśćcu.

 

Wyszło by na to samo.

 

Tak Lo, pisałem o tym samym wyżej.

 

 

Ale tekst sam w sobie jest ciekawy jakby ktoś chciał poznać kompleksową interpretację o co w tym wszystkim chodziło.

[Xamel]

Sory ze się wtracam, lista nie oglądałem wiec w zasadzie nie wiem o co biega, ale z waszych postów wnioskuje ze rozczarowanie podobne jak po 3cim matrixie?

Tez mialo byc niewiadomoco a dostaliśmy banalny banal.

Może oni nie potrafią inaczej?

[Kamil]

http://www.youtube.com/watch?v=s-4pKfZZ30E - zdecydowanie lepsze niż sam finał... ;-D

[danp]

@Kamil zgoda ze sceny batalistyczne w "The Pacyfic" byly dobre czy momentami bardzo dobre, ale dla mnie czegos tam brakowalo, ciezko to okreslic, moze faktycznie nam wisza walki zoltych z jankesami i generalnie ja ogladalem to bardziej z musu pod koniec. BoB biore jednak ponad to o kazdej porze dnia i nocy. Moze trzecia mini seria o czyms innym wyjdzie im lepiej

Co do LOSTa to trwal zdecydowanie o pare sezonow za dlugo i wiele watkow bylo juz tak naciaganych ze prawie cale dwie ostatnie serie sobie po prostu odpuscilem, a tak sie czlowiek jaral po pierwszych seriach i czekal zniecierpliwoscia na kazda srode (bodajze) zeby sie dowiedziec czemu "The Others" chca wjebac rozbitkom

[Monty]

Mam trochę mieszane uczucia, zarówno na temat całego serialu LOST jak i zakończenia. Pierwsze dwa sezony były świetne - podobnie jak większość nie mogłem się doczekać kolejnego odcinka, dowiedzenia się kim są Inni, co to za dym, jak oni wydostaną się z wyspy etc. Szkoda, że serial nie zakończył się w trzech sezonach, jakkolwiek następne oglądałem z zainteresowaniem, to zabrakło tego napięcia, oczekiwania i tajemnicy bo przez te wszystkie alternatywne światy, podróże w czasie i mistyczne elementy wydawało się, że wszystko jest możliwe, śmierć nie oznacza końca bohatera i tak naprawdę jakaś empatia do bohaterów i "zamartwianie" się o ich los na Wyspie gdzieś uleciały. Do tego trochę już się zagubiłem co jest co, co jest kiedy i dlaczego, co gorsza - jakoś nie miałem nigdy potrzeby się nad tym zastanawiać i próbować w jakiś sposób to ogarnąć. Po prostu śledziłem losy bohaterów, a ich życie w normalnym świecie i "relacje międzyludzkie" stały sie w zasadzie bardziej interesujące i wciągające niż to, co działo się na Wyspie. Bo w rezultacie okazało się, że najlepsze w tym serialu są właśnie te wątki obyczajowe i stworzenie kilku cholernie ciekawych, charyzmatycznych, oryginalnych i świetnie zagranych postaci, które po paru latach pewnie jako jedyne zostaną nam w głowie.

 

Tak czy inaczej, przyszedł ostatni odcinek i z jednej strony podobało mi się zamknięcie historii (zwłaszcza motyw Jackoba i jego brata, walki dobra ze złem i kandydatów - wszystko nabrało sens, a zagadki które nie zostały rozwiązane, cóż ja zawsze byłem widzem, który lubił niedopowiedzenia i umożliwienie oglądającemu stworzenie swoich własnych teorii, niż podania wszystkich odpowiedzi na tacy) a z drugiej ostatni podwójny odcinek był nudnawy i ciągnął się strasznie. Rozczarował mnie pomysł, że oni już byli martwi i byli w swojego rodzaju czyśćcu bo wcześniej niby to zostało zdementowane, a teraz twórcy trochę poszli na łatwiznę. W ostatnim odcinku liczyłem na jakieś zaskoczenie i więcej "fajerwerków" i nie doczekałem się.

[Monty]

THE PACIFIC - długo mnie na forum nie było, a dzisiaj mam jakąś ochotę do pisania (może dlatego, ze nie mam ochoty robić nic innego, a obowiązków w domu się nazbierało, więc przynajmniej mam wymówkę żeby je olać hehe) więc ponieważ serial ten został wspomniany przed chwilą, wrzucę moje trzy grosze.

 

 

Będzie to trochę ryzykowne stwierdzenie, ale muszę przyznać, że "The Pacific" podobał mi się nawet bardziej niż "Band of Brothers". Ryzykowne dlatego, że ten pierwszy serial widziałem kawał czasu temu, wiele z niego już nie pamiętam i kto wie, czy jesli nie obejrzałbym teraz, moje porównanie (które nasuwa się samo w tym przypadku) wyglądałoby nieco inaczej. W każdym razie "TP" wydał mi się:

 

1. Zdecydowanie ciekawszy (pewnie dlatego, że prawie nic nie widziałem o tych działaniach wojennych, w przeciwieństwie do wojny w Europie, a po seansie trochę sobie poszperałem i wygląda na to, że serial był bardzo realistyczny z dbałością o wszystkie szczegóły i fakty).

 

2. Zdecydowanie bardziej trzymający w napięciu (bo od pierwszego odcinka działo się wiele, a "BOB" moim zdaniem wiele dłużej się rozkręcało i kulminacja przyszła w dwóch ostatnich, kapitalnych odcinkach).

 

3. Bardziej realistyczny i wiarygodny i to u mnie największy plus tego miniserialu. Sceny batalistyczne zapierające dech w piersiach, ale nie do końca o to mi chodzi. Dla mnie to chyba jedna z najlepszych antywojennych produkcji ever (biorąc pod uwagę także filmy) pokazująca obdarcie tych żołnierzy z człowieczeństwa, małą wartość życia ludzkiego, brutalność wojny, bezsens zabijania bez tak naprawdę jakiejkolwiek idealistycznej otoczki. I przypadkowość wojny w sensie, kto zostaje bohaterem, a kto nie, kto przeżyje, kto dostanie kulkę przy pierwszej okazji. Jeden z bardziej przygnębiających i smutnych filmów wojennych jakie miałem okazję obejrzeć.

 

Oczywiście kilka wad się znajdzie, zwłaszcza ostatni odcinek nudnawy, spłaszczony i trochę sentymentalny (aczkolwiek potrzebny, żeby zamknąć historię tych bohaterów), niepotrzebnie aż tak rozwinięty wątek Basilona po powrocie do USA, trochę też mało pokazania działań wojenny z perspektywy Japończyków. Tak czy inaczej po wszystkich negatywnych opiniach o "Pacyfiku" i niekorzystnie wypadających porównaniach z "BOB" jestem bardzo pozytywnie zaskoczony. Obejrzałem 10 odcinków pod rząd jednym tchem.

[Me Myself and I]

specyfika Pacyfiku była po części efektem tego, że był to serial oparty na książce, więc jakoś tam miał ramy narzucone i nie mogli pokazać 10 odcinków tylko walki. Podobno odtworzenie książki bardzo dobre, tak że możnaby odfajkowywać po kolei w książce kolejne zdarzenia. Niemniej jednak pociągało to za sobą takie ograniczenie, że czytając książkę parę(-naście) dni można się wczuć w akcję, wyobrazić sobie sceny i bohaterów, a w filmie ogranicza się to do łubudubu przez 30min i koniec, przez co mi ciężko było się wczuć w akcję. Plusem pewnie jest obejrzenie za jednym razem, bo tydzień po tygodniu to w ogóle ludzi a czasem akcji nie kojarzyłem :roll:

[Kubbas]

Ogląda ktoś z Was Monka?

 

Obejrzałem wszystkie sezony teraz kończę oglądać finał, świetny serial, poczucie humoru na poziomie, niesamowita rola Tonego. Szkoda, że się kończy na 8 sezonie bo poziom sezonów nie spadał, można powiedzieć nawet, że 8 jest najlepszy.

 

W sumie to tylko Monka i 2.5 z seriali oglądam

[Luki]

Ja House, Monk w tv bo za dużo sezonów i nie chce mi się ssać. I jeszcze Californication na rozluźnienie.

[Findek]

Ogląda ktoś z Was Monka?

 

Obejrzałem wszystkie sezony teraz kończę oglądać finał, świetny serial, poczucie humoru na poziomie, niesamowita rola Tonego. Szkoda, że się kończy na 8 sezonie bo poziom sezonów nie spadał, można powiedzieć nawet, że 8 jest najlepszy.

 

W sumie to tylko Monka i 2.5 z seriali oglądam

Odcinek ze Snoopem miażdży.

[jazzmen]

Ogląda ktoś z Was Monka?

 

Obejrzałem wszystkie sezony teraz kończę oglądać finał, świetny serial, poczucie humoru na poziomie, niesamowita rola Tonego. Szkoda, że się kończy na 8 sezonie bo poziom sezonów nie spadał, można powiedzieć nawet, że 8 jest najlepszy.

 

W sumie to tylko Monka i 2.5 z seriali oglądam

 

nie musisz się jeszcze rozstawać z Monkiem ostatnio w księgrani widziałem książki :

 

* Detektyw Monk i straż pożarna,

* Detektyw Monk jedzie na Hawaje,

* Detektyw Monk i strajk policji,

* Detektyw Monk i dwie asystentki,

* Detektyw Monk i kosmos,

* Detektyw Monk jedzie do Niemiec,

* Detektyw Monk jedzie do Paryża,

* Detektyw Monk i brudny glina,

* Detektyw Monk ma kłopoty.

 

:mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:

[Kubbas]

Chyba oparte na odcinkach co nie? Bo tytuły strasznie podobne

[Me Myself and I]

wszystkim chciałbym tu polecić Justified, serial stacji FX, której poprzednich hitów nie trzeba przypominać ale co tam (The Shield, Sons of Anarchy, Damages i wiele innych).

 

serial o głębokim południu USA, niesamowity klimat, bourbon służący jako herbata, spowolnione tempo życia, przeciąganie wszystkich wyrazów, muzyka. Akcja rozwija się powoli i z luźnych epizodów przenosi się do pokręconego finału.

 

występują m.in:

Timothy Olyphant (Wes Krulik w Damages)

Walton Goggins (Shane Vendrell z Shielda)

M.C. Gainey (Tom z Lostów)

 

13 odcinków w sam raz na letnie wieczory.

 

zajawka: http://www.youtube.com/watch?v=dLXjmMFvTWo

[Wojtas]

Ktoś coś może napisać o "Curb Your Enthusiasm"?

[Monty]

Ktoś coś może napisać o "Curb Your Enthusiasm"?

To prawdopodobnie mój ulubiony serial komediowy ever. Bohaterem jest Larry David, który gra samego siebie i raczej nie znika z ekranu, w epizodach wielu znanych aktorów/aktorek jako oni sami. David to scenarzysta "Seinfielda" więc rodzaj humoru podobny, często występują tu aktorzy z tego sitcomu lub fabuły są powiązane w późniejszych seriach. Humor podobny ale tu wiele ostrzej czyli bez tabu (dużo o łysych, czarnych, fajny odcinek o karłach, o Żydach, niepełnosprawnych itp), baaaaardzo dużo wulgaryzmów ("You sick fuck Larry David, get the fuck out from my house" w wykonaniu żony najlepszego przyjaciela Davida miażdży hehe). Charakterystyczny sposób kręcenia - często z ręki, podobno bardzo wiele dialogów jest improwizowanych i to się czuje. Jest kilka słabszych odcinków, początkowo w pierwszej serii wolno się rozkręca, ale całościowo płakałem ze śmiechu, miazga na całego, kilka dialogów kultowych do dzisiaj je pamiętam. Ale to zdecydowanie nie serial dla każdego.