beGM - PowerRankingi ,,Mój jest lepszy od Twojego!"

[ozzy110]

12 godzin temu, january napisał:

Edwards (Ponds) - Huerter (Je.Robinson) - B.Brown - Hutchison - Claxton.

Ktoś wyskakuje w SummerLeague na Lakers ;> ? 

Się jeszcze pytasz? XD

Mykhailiuk - Trent? (Mann) - Knox - Wagner? (Paschall) - Hayes

Edytowane 28 Czerwca 2019 przez ozzy110

[kolader]

Zaraz wyskoczy karpik i się wam łyso zrobi. Trae i wszystko jasne

[cvbe]

Trae w SL? Wątpię  u mnie Horton-Tucker/Barrett/Reddish/Hachimura/Boucher, przyzwoicie

[karpik]

2 godziny temu, kolader napisał:

Zaraz wyskoczy karpik i się wam łyso zrobi. Trae i wszystko jasne

Trae nie musi brać udziału w tak niskiej klasy rozgrywkach.

Jasiek widać, że powoli buduje narrację pt. "Nie wygrałem NBA, ale Summer League jest moje". Każdy ma takie sukcesy na jakie zasługuje

[fluber]

Mysle ze moje extension dla roziera rok temu to byla promocja:)

[BMF]

5 minut temu, january napisał:

Dedmon w Kings, co myślicie?

Fajna sprawa, ale Ty serio możesz stracić tego Butlera, więc lepiej myśl o zastępstwie.

[BMF]

Butler raczej dostanie pełnego maxa od Sixers.

[fluber]

1 godzinę temu, BMF napisał:

Butler raczej dostanie pełnego maxa od Sixers.

No raczej trudno mi sobie wyobrazić, że Sixers dali Harrisowi 5-letniego maxa, a Butlerowi nie chcieli. 

[ozzy110]

1 minutę temu, fluber napisał:

No raczej trudno mi sobie wyobrazić, że Sixers dali Harrisowi 5-letniego maxa, a Butlerowi nie chcieli. 

Może zamknął się u swojego ziomka Flasha na Florydzie i czeka na s&t?

[Alonzo]

@Tecu powinien być zadowolony z Josha Richardsona w 76ers. 

[Tecu]

Raczej jestem, zwłaszcza, że mam go już 2,5 roku

[Alonzo]

1/30 Orlando Magic

Podsumowanie 3 sezonów Orlando Magic – od styczeń ’17 do czerwiec ‘19

Rozpoczynamy moje subiektywne podsumowanie dotychczasowych dokonań naszych drużyn. Wypada rozpocząć od siebie, zatem na pierwszy ogień idą Dnc i moi Orlando.

Magic to drużyna, która od lat się bezskutecznie przebudowuje. Dnc przyjął od samego początku jasną taktykę – idzie w hardcoreowy tank i oddaje wszystko, co jest w drużynie z wyjątkiem Aarona Gordona za assety.

Team wyglądał tak:

pg  E. Payton/DJ Augustin/CJ Watson

sg E. Fournier/J. Meeks/CJ Wilcox

sf J. Green/M. Hezonja/

pf A. Gordon/D. Rudez

c S. Ibaka/ N. Vucevic/B. Biyombo/ S. Zimmerman

Dnc zabrał się szybko do pracy oddając wartościowych graczy za picki w lutym:

1. Fournier, Vucevic i 2nd ORL poszli od razu do Charlotte za gigantyczny kontrakt Batuma, młodego nadal perspektywicznego Jeremy Lamba i 1st pick Charlotte 2017, z którym Dnc wybrał później z nr12 Donovana Mitchella. Zatem kluczowy ruch dla losów organizacji miał miejsce na samym początku.

2. Później w trójstronnej wymianie z Charlotte i Utah, do Hornets został wysłany Jeff Green, protected (1-14) 1st pick Orlando 2019 trafił do Jazz – w przyszłości ta protekcja została ściągnięta, a pick odzyskany – Wybrałem z nim Granta Williamsa). Magic przejęli wysoki kontrakt Milesa Plumleego, ale dostali za to 1st pick Jazz ’17 z którym później z #25 wybrali Jarretta Allena.

3. Ibaka, Batum i Wilcox zostali wysłani dalej do Minnesoty, za przejęcie wysokiego kontraktu już nie grającego Nikoli Pekovicia oraz Brandona Rusha, Shabazza Muhammeda, Adreina Paynea oraz jako assety dostało Zacha LaVinea, 1st pick Wizards (#24 który wrócił później do Wizards za Oubre) 2 2nd picki, prawo swapu 1st picku z Minnesotą w ’17 (1-6 ostatecznie niewykorzystane) i swap 1st picku ’19 który był ważną częścią wymiany rok później po drugi z fundamentów Magic, czyli KATa.

4. Hezonja, Meeks, LaVine i Payton zostali oddani do 76ers za kontrakt Jerryda Baylessa i młodego Nerlensa Noela, który miałwtedy dużą wartość i spodziewano się dla niego bardzo dużego kontraktu w real Mavs, który tam odrzucił, a u nas później przyjął. Ostatecznie z perspektywy czasu ten deal był najsłabszy z wykonanych przez Dnc i na nim ponieśliśmy same straty. Natomiast wtedy wyglądał na bardzo dobry.

5. Spadające kontrakty Rusha i Muhammada Dnc oddał do Pacers za CJ Milesa, który miał PO, ale ostatecznie się wyoptował i Kevina Seraphina oraz 1st pick Indiany, z którym z #16 Dnc wybrał OG Anunobiego.

4 bardzo dobre deale i jeden –wtedy wyglądający dobrze – słabszy. Szybka przebudowa. Totalny tank, zaoranie prawie wszystkiego i zostawienie tylko perspektywicznego Gordona, ściągnięcie 4 1st picków od  - Charlotte, Pacers, Wizards i Jazz, swap 1st picku z Wolves oraz bodajże 2 2nd roundery i młodzi Lamb oraz Noel.

Z pierwotnego składu zostali tylko Aaron Gordon, DJ Augustin, CJ Watson, Bismack Biyombo D. Rudez i S. Zimmerman. Druzyna była tak słaba, że na sf w pierwszej piątce grał Damjen Rudez. Rozgrywał Augustin, a ogrywani mogli być – Gordon, Lamb i Noel. W drużyie było chyba z 7 centrów razem z niegrającym Pekoviciem, teoretycznie grający skład mógł wyglądać tak:

pg  Augustin/Watson/Bayless

sg Lamb

sf Rudez/Miles

pf Gordon

c Noel/Plumlee/Biyombo

Wygląda to strasznie słabo I Magic skończyli z bilansem  23 – 59, ale real Magic skończyli z bilansem 29-53 i nie zaszły tam jakieś istotne zmiany, a Dnc kontynuował konsekwentnie przebudowę:

 1. W czerwcu ’17 jeszcze przed draftem oddał solidnie grającego Biyombo za fatalne kontrakty Omera Asika, Alexisa Ajincy i dostał jeszcze za to 1st pick ’18 od Pels. Co jest kolejnym świetnym ruchem.

2. Następnie oddał kontrakty Ajincy i Baylessa z #24 pickiem, który oryginalnie należał albo do Wizards, albo do Jazz (tego ostatecznie nie ustaliłem) za kontrakt Mahinmiego i Kellego Oubre Jr. Który był kolejnym istotnym młodym graczem po Lambie i Noelu, na którego postanowił postawić GM.

Po sezonie kończyły się kontrakty – Rudeza, Paynea, Zimmermana, Seraphina, a CJ Miles, który miał PO postanowił spróbować swoich sił na wolnej agenturze. Nie wiem, czy kontrakt Pekovicia zalegał jeszcze w arkuszu kolejny sezon (nie znalazłem o tym żadnych informacji).

W drafcie Dnc miał następujące picki - #4, #12. #16, #25 i #33. Posiadał tez wcześniej #24, ale ten poszedł do Wizards za Oubre i wybrany z nim został Bam Adebayo. Jak tu trafił #33 też nie mam pjęcia – oryginalnie pochodził chyba z Sacramento, możliwe, że Magic mieli go już wcześniej jeszcze przed rozpoczęciem naszej gry. To był idealny draft dla Magic, a od Dnc mógłby się uczyć sam Rafał Juć. GM Magic wybrał kolejno:

z oryginalnymi pickiem Magic - #4 Jaysona Tatuma

z #12 pickiem od Charlotte – Donovana Mitchella!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

z #16 pickiem od Pacers – OG Anunobiego

z #25 pickiem od Jazz lub Wizards Jarretta Allena

z #33 pickiem od Kings (chyba) Kylea Kuzmę.

Mając sporo assetów postanowił zainwestować w De’Aarona Foxa z Mavs wybranego u nas z #10 pickiem – cena wybał wysoka – OG. Anunoby, J. Allen, 1st pick Pels ’18 oraz swap 1st picku Magic ’18. Jednak Dnc znów miał nosa, gdyż wiemy jaką wartość dziś ma Fox.

Po tych wszystkich roszadach latem na początku lipca Dnc zaproponował bardzo wysoki kontrakt Noelowi 100mln/4 +1 TO oraz za minimum podpisał Przemka Karnowskiego.

Skład na sezon 2017/18 wyglądał tak:

pg D.Fox/ DJ Augustin/ CJ Watson

sg D. Mitchell/ J. Lamb

sf J. Tatum/ K. Oubre

pf A. Gordon/ K. Kuzma

c N. Noel/ M. Plumlee/ P. Karnowski/ I. Mahinmi/ O. Asik

Mahinmi i Asik cały sezon byli poza rotacją. Dnc grał w 12 nie robiąc kompletnie żadnych zmian  - co jest warte podkreślenia - po rewolucji, jaka miała miejsce w poprzednim sezonie. Postawił na rozwój młodzieży, dając im spore minuty. Początkowo wyglądało na to, że to będzie drużyna Aarona Gordona, ale bardzo szybko olbrzymia rolę zaczęli odgrywać Donovan Mitchell i Jayson Tatum. Szczególnie w drugiej części sezonu młoda niezwykle perspektywiczna drużyna była rewelacją sezonu  i minimalnie zabrakło jej do playoffs mając bilans 39-43 zajęła 9 miejsce na Wschodzie. I podczas gdy Dnc ogrywał młody trzon fantastycznie się zapowiadającej drużyny, to real Orlando Magic tkwili cały czas w przeciętności z Vuceviciem, Fournierem, mając bilans 25- 57 i właściwie stojąc w miejscu.

Dnc postanowił po bardzo udanym sezonie wzmocnić zespół na tyle, by włączyć się w kolejnym sezonie w walkę o playoffs:

1. Pierwszym krokiem było odzyskanie picku Magic ’19 (Grant Williams) oraz pozyskanie Marcina Gortata i Lancea Thomasa w dealu z Detroit, gdzie za przejęcie kontraktu Asika i Plumleego oddał #12 i #43 picki (Pistons z tymi pickami pozyskał Kevina Knoxa i Sviatoslava Mykhailiuka).

2. Następnie pozyskał doświadczonego weterana i jednego z dwóch liderów z Toronto Kylea Lowrego, który podnosił szansę na playoffs grając obok Mitchella. Dnc uznał, że perspektywiczny Fox może nie osiągnąć poziomu jaki przypuszczał i oddał go do Kanady w tym dealu razem z DJ Augustinem, Ianem Mahinmim, 1st pickiem Orlando 2020 oraz #42 pickiem, który później trafił do Dallas i został spożytkowany na Landry Shameta – chyba największy steal u nas z II rundy draftu 2018.

3. Ostatnim najistotniejszym elementem budowy drużyny było pozyskanie KATa po jego niezbyt udanym debiucie w playoffs z Minnesoty za Jaysona Tatuma oraz zrzeczenie się prawa do swapu 1st picku 2019.

4. Mając już fundamenty drużyny, Dnc zdecydował się dodać jeszcze głębie z ławki na obwód oddając dwa odległe 2nd picki z draftu 2018 za ostatni gwarantowany rok kontraktu Justina Holidaya z 76ers.

Tym sposobem, po tym jak jako FA Orlando opuścili odlegli rezerwowi – CJ Watson i Przemek Karnowski, a Aaron Gordon zdecydował się pozostać a 88mln/4, roster prezentował się następująco:

pg K. Lowry

sg D. Mitchell/ J. Lamb/ J. Holiday

sf K. Oubre/ L. Thomas

pf A. Gordon/ K. Kuzma

c KAT/ N. Noel / M. Gortat

Niestety ważne sprawy prywatne  uniemożliwiły Dnc płynną ontynuacje pracy na stanowisku głównego GMa, w wyniku czego Rada w imieniu GMa podpisała za MLE Darrena Collisona na ontrakcie 1+1PO oraz za minimum obwodowego snajpera za 3 – Dariusa Millera.

Roster posiadał 13 graczy oraz nie podjęta opcję w rookie kontrakcie Donovana Mitchella.

W takich okolicznościach przyrody zwerbowany przez Marcusa pojawiłem się ja, tuż przed rozpoczęciem sezonu.

Mając zupełnie inne postrzeganie tego składu niż teraz, nie posiadając żadnej wiedzy o dokładnych przepisach w naszej grze, przeanalizowałem szybko skład i jego możliwości i tuż przed startem sezonu uzupełniłem skład podpisując za minimum Abdela Nadera, podjąłem opcję w kontrakcie Mitchella i dokonałem pierwszego tradeu, który nie został zbyt dobrze przyjęty w gronie GMów – mianowicie oddałem Noela, Thomasa i 1st pick 2023 bez żadnej protekcji do Minnesoty za Cody Zellera i Jona Leuera, co pozwoliło mi zejść z podatku, w jakim się znajdowałem. Byłem też – jak sądziłem bliski pozyskania z Knicks Justisea Winslowa za Kylea Kuzmę i Justina Holidaya (możliwe, że jeszcze jakieś 2nd picki mogły być w to zaangażowane), ale trade został wstrzymany – C_M do dziś nie wiem, czy chciał go ostatecznie zrobić, czy też nie.

Do sezonu Magic przystąpili w składzie:

pg K. Lowry/ D. Collison

sg D. Mitchell/ J. Lamb/ J. Holiday

sf K. Oubre/ D. Miller/ A. Nader

pf A. Gordon/ K. Kuzma/ J. Leuer

c KAT/ C. Zeller/ M. Gortat

Byłem już w innej sytuacji, niż wcześniej Dnc – tankowanie się skończyło i teraz wzmacnialiśmy się by walczyć o playoffs. Moim podstawowym zadaniem było nieruszanie trzonu drużyny, a tylko odpowiednie obudowanie podstawowych graczy. 1T pozwolił mi przeanalizować sytuację na naszym wewnętrznym rynku i po licznych rozmowach z GMami przeprowadziłem kilka wymian (które opisywałem w tygodniu, zatem nie ma sensu się tu powtarzać) w wyniku których drużynę opuściło 7 rezerwowych graczy – pozostała tylko pierwsza piątka: Lowry/Mitchell/Oubre/Gordon/KAT i dwaj najważniejsi moim zdaniem gracze rezerwowi: Kuzma i Zeller. Potrzebowałem poprawić obronę, pozyskać odpowiednich weteranów i uregulować sytuację z kontraktami, gdyż po sezonie FA stawali się – KAT, Oubre, Lamb i Holiday, a także pozbyć się gwarantowanych kontraktów – Collisona i Leuera, by móc zawalczyć na rynku FA. Drużynę w tych wymianach wzmocnili na początku stycznia – Matthews, Barea, McGruder, Trier, Koufos, Luwawu i kontuzjowany przez cały sezon Valentine. Natomiast podczas trade deadline za kontuzjowanego Bareę i niegrających Koufosa i Luwawu doszli Wayne Ellington, Robin Lopez i jako FA Udonis Haslem.

Ostatecznie Orlando skończyło na 5 miejscu na bardzo silnym Wschodzie z bilansem 53-29 awansując do playoffs i odpadając po dramatycznej walce 3-4 z Boston Celtics. Real Orlando tymczasem również awansowało do playoffs, ale z bilansem 42-40 i przegrało 1-4 z nowym mistrzem NBA – Toronto Raptors. I podczas, gdy w naszych Magic najważniejszymi graczami drużyny są: KAT. Mitchell, czy Lowry, a jedynym graczem łączącym oba te teamy BeGMowy i Real jest Aaron Gordon, to w tych real Magic o ich sile nadal decydują – Vucevic, Fournier i Augustin. Real Orlando w sezonie 19/20 będzie próbowało powtórzyć swój sukcs i walczyć znów o awans do playoffs, a nas już sam awans nie zadawala, mamy po playoffs niedosyt i będziemy walczyli o awans o rozstawienie przed playoffs (czyli top4 Wschodu) i awans do II rundy playoffs, a może nawet Finał Konferencji.

Po 3 sezonach, dzięki fantastycznym ruchom kadrowym Dnc i temu, ze mam nadzieję udało mi się za dużo nie zepsuć BeGMowe Orlando Magic jest lepsze od real Orlando Magic i naturalnie ma nieporównywalnie lepsze perspektywy.

Kyle Lowry jest lepszy od DJ Augustina

Donovan Mitchell jest lepszy od Evana Fourniera

Kelly Oubre w uproszczeniu = Jonatan Isaac (choć to pewnie skrytykujecie)

Aaron Gortod to Aaron Gordon

KAT jest lepszy od Nikoli Vucevicia

 

Draft:                          Real                                                BeGM

2017             #6 J. Isaac, #25 A. Pasecniks               #4 J. Tatum, #10 D. Fox, #12 D. Mitchell,

                    #33 W. Iwundu                                       #33 K. Kuzma

 

2018           #6 M. Bamba                                              brak

                  #35 M. Frazier

 

2019         #16 Ch. Okeke                                   #22 G. Williams

                                                                                  #33 Ch. Okeke, #38 D. Sirvydis, #55 J. Hands

 

Bilanse:

 

Sezon                                    Real                                     BeGM

2016/17                                 29-53                                   23-59

2017/18                                 25-57                                   39-43

2018/19                                 42-40                                   53-29

Edytowane 14 Lipca 2019 przez Alonzo

[Alonzo]

2/30 Miami Heat

Postaram się skoncentrować tylko na faktach, ograniczając  swoje wnioski do minimum, ale jako wieloletni fan Heat pewnych rzeczy nie da mi się pominąć i mogę być zbyt drobiazgowy, ale mam nadzieję Tangiers, że nie będziesz miał o to do mnie pretensji. Tu miałem o tyle łatwo z porównaniem, że na bieżąco mam ruch real Heat i wystarczyło porównać tylko to co zrobił Tangiers – stąd Heat jako pierwsi.

O ile pierwszym, któremu udało się zaorać drużynę u nas był Dnc, to Ty tego dokonałeś w drugim sezonie i to perfekcyjnie: 11-71 nie powstydził by się sam Wielki Hinkie. .

Ale po kolei – wydaje mi się, że nie liczyliście – i słusznie – kontraktu Chrisa Bosha, Tangiers rozpoczynał początek  roku 2017 składem:

Dragic/T. Johnson

Waiters/Ellington

McGruder/Richardson;  kontuzjowany Winslow

Babbitt/J. Johnson/ McRoberts/ D. Williams

Whiteside/Reed/ Haslem

W lutym ’17 Tangiers faktycznie sprzedał 3 istotnych graczy Heat:

1. Rewelacyjnie grającego Jamesa Johnsona z ławki swój najlepszy sezon  za grubego Sullingera i 2nd ’17 od Toronto. Mam wrażenie, że można było coś lepszego za niego wyciągnąć, ale spoko – 2nd pick to zawsze asset.

2. Josh Richardson za Luwawu i 2nd ’17 od mistrzów NBA GSW, czyli 60ty pick. od 76ers – to była zwyczajna kradzież Tecu. Początkowo – jak niedawno o tym pisałem – nie zwróciłem uwagi na datę i myślałem, że to był rookie sezon Richardsona, zanim zaczął on tak fantastycznie grać, ale my tu już mówimy o graczu który był po fenomenalnych playoffs i aspirował pomimo gigantycznego kontraktu TJa do gry w pierwszej piątce. Tu musiało coś pójść pod stołem, bo deal dla Heat nie jest zły.. on jest zwyczajnie tragiczny!!! Nooo, a ten Luwawu to był taki asset, że poszedłw dealu do Bostonu po kilku miesiącach jako dodatek do Horforda, który został sprzedany chwilę później. Tragedia Tangiers.. ręce opadają..

3. Dragic do Spurs za Tony Parkera, Dejounte Murraya, 1st Spurs ’17 i 2 2nd Spurs ’17 i ’19 – bardzo dobry deal dla obu stron. Tu Heat wiadomo, że idą w tank, ale pozyskano fajne assety i Dejounte Murraya, który bardzo dobrze pasuje do Heat.. tylko , że Murray leci w dealu w czerwcu dalej..

Żeby deal ze Spurs przeszedł, Tangiers zwalnia Lukea Babbitta, który grał wtedy w pierwszej piątce Miami koszykówkę swojego życia. Pod tank – jasne, kulturowo – słabe. Trzeba było Derricka Williamsa zwolnić lub grubego Sullingera.

Tanku, takiego jak oczekiwał GM nie było, bo mu gracze zrobili psikusa i real Heat mieli słynne 30-11 w drugiej części sezonu, co w jakimś stopniu musiało się też choć częściowo przełożyć na naszych Heat.

Heat kończą sezon składem:

T. Parker/ D. Murray

T. Johnson/ Ellington/ Waiters (kontuzjowany – kostka)

McGruder/Luwawu  (kontuzjowany Winslow)

McRoberts/White/Sullinger/D. Williams

Whiteside/Reed/Haslem

Nasi Heat sezon skończyli na 10 miejscu na Wschodzie z bilansem 35-47, a real Heat walczyli do samego końca o playoffs I mieli 9 miejsce z 41-41.

W czerwcu bardzo słaby/tragiczny z perspektywy czasu  trade z Knicks (choć wymienialiście picki, a dziś znamy po prostu nazwiska graczy, którzy poszli z tymi pickami):

1. Pozyskany niedawny Murray, kontuzjowany cały sezon Winslow z zaniżona wartością, #11 (Markkanen) do Knicks za ogromny kontrakt J. Noaha,  #8 (Ntilikina), #17 (Ojeleye) i #47 (Dillon Brooks). – Dillon Brooks wygląda tu z perspektywy czasu na najlepszego gracza, którego pozyskał Tangiers co pokazuje jak dobry deal zrobił C_M, który ograbił Tangiersa puszczając go w samych spodenkach i podkoszulku.

2. Następny deal z 76ers, gdzie #8 pick (Ntilikina) leci dalej z #52 (Thomas Bryant) za D. Saricia i 1st pick Lakers ‘ 18, co nieco ogranicza straty i trochę poprawia efekt poprzedniego fatalnego dealu.

3. A tego to nie rozumiem – #52 (wspomniany już Bryant) wraca do Heat z Rockets za rewelację jaką był w tym sezonie McGruder grający w pierwszej piątce i jeszcze dodatkowo 2nd Spurs ’19 ??? Nie wiem – o co tu chodzi?

Później mamy draft, w którym Tangiers wybiera ostatecznie: #17 – Semi Olejeye, a w II rundzie ma kilka wyborów - #47 – Dillon Brooks (niby wybrany przez Denver?), #49 – T, Dorsey, #52 – Th. Bryant, #59 – Monte Morris.

Jako FA odchodzą – Waiters, D. Williams, Sullinger, Reed, no i niestety Udonis Haslem, którego się klub pozbywa. Odpuszczenie Haslema, jest tu cholernie słabe z punktu widzenia organizacji – pisanie tego jak się hucznie i wystawnie żegnało 2 lata później Wadea, przy obejściu się z legendą Heat nie wygląda wizerunkowo za dobrze. Gdybym wiedział, że UD jest bez pracy, to podpisywałbym go zamiast Abdela Nadera jak wchodziłem do gry..

Latem Heat podpisują za 25/1+1 PO Iana Clarkea oraz bardzo dobry deal 21/3 TO z Bojanem Bogdanoviciem, ponadto podpisują – L.  Gallowaya 8,9/2 z room MLE i za minimum Tarika Blacka.

W offseason idą kolejne deale:

1. Whiteside, Saric, Luwawu i 1st ’18 Lakers do Bostonu za Ala Horforda, 1st Brooklyn ’18 i 2nd Bostonu ’20 – co było bardzo dobrym dealem dla Heat. Wykorzystano wartość Hassana i Tangiers do bardzo dobrego Horforda dostał jeszcze bardzo wysoki pick Brooklynu (#3).

2. Horford niebawem leci dalej razem z prawami do Thomasa Bryanta (czyli McGruder + 2nd pick) oraz 2nd Boston ’20 do Portland za E. Turnera, M. Harklessa i 1st Portland ’18 z mała protekcją.

Tym sposobem Heat sezon 17/18, gdzie byli niekwestionowanymi liderami tanku rozpoczynają:

Galloway/Parker/ M. Morris

Clarke/Ellington/T. Dorsey

Bogdanovic/E. Turner

Harkless/Ojeleye/ White  (kontuzjowany McRoberts)

Black/Noah

W styczniu ’18 mamy jeszcze jeden deal z Knicks, gdzie Tangiers oddaje ostatnich dwóch graczy Heat których przejął – Ellingtona I Okaro Whitea za M. Muscale, R. Bakera, M. Chalmersa (to akurat fajne) i 2nd Houston ’18.

Co prawda gdzieś tam na ławce jest chyba kontuzjowany McRoberts do końca sezonu, ale tym symbolicznym dealem w przeciągu niespełna roku Tangiers pozbył się wszystkich graczy real Heat. Powiem więcej – żaden z graczy tego składu 17/18 z drugiego sezonu BeGM nie dotrwał do dnia dzisiejszego w Heat. Mamy tu zatem zaoranie kompletne – to nawet jak Pat Riley przychodził do Heat w ’95 i wymienił wszystkich graczy, to został chociaż Keith Askins, a w tych dealach Pat pozyskał m.in. Alonzo Mourninga i Tima Hardawaya, a w 2007 przy największym tanku Heat – Wade i Haslem byli kontuzjowani i ostali wtedy jeszcze m.in. Dorrell Wright, czy Chris Quinn. Tu nie ostał się NIKT, Tangiers wyczyścił wszystko niczym tłum pułki w sklepach po dostawie w latach 80tych, nawet legendy klubu – Udonisa Haslema nie oszczędził.

Najbardziej wartościowi gracze z sezonu 17/18 – Ellington i Bogdanovic również zostali oddani (ten ostatni w dealu za Oladipo po sezonie). Dopiero jak się z tej strony spojrzy – zanim opisze sezon 18/19 człowiek sobie uświadamia, że team, który zrobił 11-71 nie jest w stanie z grupą jednosezonowych rolepalerów, europejskim ROTY i Oladipo, który zagrał tylko w 36 meczach zrobić takiego kosmicznego bilansu: 52-30, Gallinari miał Lou Williamsa, czy Harrella i jeszcze paru solidnych graczy, a real Clippers zrobili 48-34, Vucevic 42-40, a Mavs Doncicia 33-49, a tu mamy wszystkich nowych graczy, lidera który wypada w połowie sezonu, kolejne roszady kadrowe i cholernie silny Wschód. To mógłby być wg mnie team na max 44-46 łinuff – nie więcej. Tu wszystko było nowe i ciągle przebudowywane, przecież oni musieliby się zgrać, a tu mamy od samego początku silny team??? Przeszarżowaliśmy – zgubiła nas magia nazwisk i sympatia dla Doncicia.

Zatem przejdźmy do ostatniego sezonu Miami, gdzie zupełnie nowy skład zrobił tak fantastyczny bilans:

Po sezonie Heat pożegnali się z: kontuzjowanymi Dionem Waitersem i Joshem McRobertsem (nie ustaliłem ostatecznie, czy byli w Heat???), Muscalą, Chalmersem. Bakerem, Blackiem i nieodkrytym jeszcze przez ligę Monte Morrisem.

Jeszcze w czerwcu ’18 Tangiers dokonał dwóch kluczowych wzmocnień:

1. Pozyskał z Thunder Victora Oladipo za Bojana Bogdanovicia, #3 (z którym ostatecznie do Suns trafił Jaren Jackson Jr), Evana Turnera (dla wyrównania kontraktów) i młody Tylera Dorseya. Bardzo dobry ruch, ale z drugiej strony perspektywa – Doncic + JJJ.

2. W drafcie z 1st pickiem wybrany został Luka Doncic.

W międzyczasie Tangiers dokonał kolejnych wymian:

Kontrakt Noaha, swap 1st picku ’20 na rzecz Minnesoty i #23 (Shake Milton) trafili do Minnesoty za kontrakt Dwighta Howarda (wtedy wydawało się jeszcze, że Dwight jednak będzie grał).

Podpisany rok wcześniej Ian Clarke wymieniony został za Farieda do Toronto.

Następnie Faried i 2 2nd picki Heat ’22 i ’24 wędruja za Tadzia Younga i Ellensona do Detroit. I tu nie licząc Doncicia i Oladipo, mamy pierwsze ważne wzmocnienie na sezon 18/19 – Thadeusa Younga w CY.

Wymiany jakie zrobił Tangier w offseason od 1 lipca były faktycznie fantastyczne, ale gracze ci często byli w CY lub mieli opcje w kontraktach.

1. Najpierw mamy deal 4 klubów w którym Miami pozyskało T. Satoranskyego za Ellensona i 2nd ’25 od Minnesoty. Również jak się kazało kluczowe wzmocnienie.

2. Moe Harkless (który w sumie pasowałby do Heat) oraz swap 1st picku ’22 na rzecz Atlanty, trafiają do Hawks za Austina Riversa.  – dla mnie słaby ruch.

3. Rewelacyjnym ruchem było pozyskanie Danilo Gallinariego, który stracił większość poprzedniego sezonu przez kontuzje i jego wartość była zaniżona, za Dwighta Howarda i swap 1st picku ’24 od Brooklynu.

4. Boban Marjanovic zostaje pozyskany z Toronto za Langstona Galloweya, żeby poprawić sytuację na centrze. Ma wyższy spadający kontrakt, więc tu Tangiers nie musiał dopłacać i uzupełnił pozycje centra po oddaniu Howarda.

5. I ostatni świetny ruch – przysłowiowa kropka nad „i” – pozyskuje Nikole Vucevicia w trójstronnym dealu z Celtics i Thunder za Riversa.

6. Na rynku FA podpisuje za 32/2 JJ Redicka, za room MLE J. McGee, na swój ostatni sezon wraca do Miami Dwyane Wade za minimum, a skład za minima uzupełniają – Faried, Dudley, Canaan i Meeks.

Mamy tu grupę ponad 10 świetnych graczy, ale pamiętajmy, że wszyscy są nowi (z poprzedniego sezonu ostał się tylko młody S. Ojeleye) i pierwsi z nich znaleźli się w Heat pod koniec czerwca, a skład był kompletowany przez tradey jeszcze tuż przed startem sezonu. Przekładanie wymiernej wartości tych graczy na nasze BeGMowe Heat jest bez sensu, bo zawodnicy ci większości grali w swoich klubach zdecydowanie dłużej. Tu musieliby się zgrywać, a ich stats nie można przecież sumować 1:1.

Mamy zatem taki skład na starcie sezonu:

Oladipo/Satoransky/Canaan

Redick/Wade/Meeks

Doncic/Ojeleye

Young/Gallinari/Dudley/Faried

Vucevic/McGee/Marjanovic

Liderami są Oladipo/Doncic/Vucevic, a Gallo grą z ławki (czyli siła rzeczy musi mieć mniejszą rolę w drużynie). Już w połowie listopada na 12 meczy wypada kontuzjowany Oladipo, a ostatecznie od 23 stycznia’ 19 kontuzja wyklucza go z sezonu. Jak on się miał tam zgrać? To nie ułożona Indiana, gdzie wraca jakby nigdy nic na swoje miejsce lidera. Vucevic przerzucany jest z klubu do klubu od początku gry. To nie Orlando w którym jest przez całą karierę, rok wcześniej też wypadł od końcówki grudnia na 2 miesiące na 24 mecze, a później sobie spokojnie grał w tankujacych Magic. Tu nie miał tej defensywy z Aaronem Gordonem.Fajnie, że jest Young, ale musiał grać sporo z niezadowolonym z wchodzenia z ławki Gallo. Do tego na lidera jest kreowany rookie Luka Doncic, a w real Orlando przecież wszystko kręciło się wokół Vucevicia w CY. W real Clippers liderem był przecież Gallinari – Tobias Harris został wymieniony, a Lou Williams grał z ławki. Tu mamy zupełnie inaczej zbudowaną drużynę i wszyscy są tu zupełnie nowi. A tu z ławki musi jeszcze swoje rzuty dostawać Wade. Ja rozumiem, że Heat to drużyna z charakterem, ale tu ciężko by mieli w tak krótkim czasie się zgrać, a jeszcze w połowie sezonu im jeden z liderów – Oladipo wypada. Do tego obwód po starcie Dipo – Wade, Redick, Mills słabo broni.

Tangiers sprowadza Patty Millsa na początku stycznia – Majranovic oddany zostaje do Thunder, a pozyskany Burks i 2nd Washington ’19 trafiają do Sacto właśnie za Millsa. Inne ruchy już w lutym są kosmetyczne – zbyteczny Faried (który zaczął mieć po oddaniu dobry okres w real NBA w Houston) trafia do Bostonu za zastrzeżony 2nd Bostonu ’21, za jedynego wartościowego gracza na 2way kontrakcie – Duncana Robinsona Heat sprowadzają Franka Masona z Knicks, który nie bardzo się przydawał, a z Orlando pozyskują Waynea Seldena za nieprzydatnego Meeksa i pozyskany 2nd niedawno od Bostonu. Selden mógł tu chyba jako jedyny dostawać jakieś minuty na obwodzie.

Heat zajmują 6 miejsce na Wschodzie i toczą zacięty bój z 76ers o awans do II rundy playoffs ostatecznie przegrywając. Wtedy Tangiers znów robi całkowita czystkę w drużynie – pozostają tylko Doncic (który zostaje ROTY) i Oladipo. RAF Heat zostaje Satoransky z możliwością podpisania z nim nowej umowy, możliwy jest powrót Vucevicia na nowej umowie, Gallinari, który w Heat grał jako rezerwowy, po swoim fantastycznym sezonie zostaje zwolniony przez klub, Redicka czeka ten sam los co Bojana Bogdanovicia po świetnym sezonie i razem z Olejeye zostaje oddany do Dallas za kontrakt JR Smitha, który jest w większości niegwarantowany, a następnie Smith zostaje zwolniony. McGee, który również miał udany sezon i postanowił wykorzystać PO by zostać w Heat, zostaje przehandlowany razem z pierwszorundowym pickiem w drafcie (spożytkowanym na Hayesa) do Detroit za prawa do dwóch rookie – Brunsona i Spellmana, by Heat jeszcze bardziej wyczyścili salary. Taki los spotkał prawie wszystkich graczy po rewelacyjnym sezonie, gdzie podnieśli się z 11-71 do 50-32.

Reasumujac:

Tangiers przez 3 sezony 3 razy wyczyścił praktycznie cały skład. Oddał wszystkich graczy z pierwszego składu – z wychowankami, z weteranami, z zasłużonym Udonisem Haslemem, sprzedał wszystkich wartościowych FA, których podpisał (bardzo podobna jest tu sytuacja Bogdanovicia i Redicka podpisanych rok po roku), oddał wszystkich swoich graczy pozyskanych w drafcie z wyjątkiem Doncicia, nie ma na najbliższe lata swoich picków w drafcie ani w I, ani w II rundzie (najbliższe własne to 1st Heat ’23 i ’25) i teraz do takiej drużyny maja iść chętnie FA? Jaka gwarancje ma teraz Oladipo, że nie zostanie niebawem sprzedany? On tu zagrał raptem w 36 meczach.. Od kogo ma się tu uczyć słynnej kultury klubu Doncic, ja po roku to on tu jest najdłuższym stażem graczem Heat? Naprawdę sądzicie, że FA by tu walili drzwiami i oknami? Ciekawe co o tym sądzą ci wszyscy 23743758455 gracze, którzy przez ostatnie 2,5 roku się przewinęli przez drzwi obrotowe Heat. Ciekawe co o tym sądzi Udoni Haslem po tylu latach gry dla Heat? Ciekawe jak bardzo cieszył się Dwyane Wade w swoim ostatnim sezonie nie widząc żadnego gracza sprzed tych dwóch lat, gdy odchodził?

Czy wierzę Tangiersowi, że chce ustabilizować skład? Oczywiście, że tak. Jeszcze z 1-2 takie sezony i zabrakłoby w NBA graczy, którzy nie przewinęli by się przez Heat. Pytanie, czy gracze uważają tak samo, jak ja? Większości tych graczy, która miała swój udział w tym świetnym sezonie Heat, nie zobaczymy w barwach Miami w przyszłym sezonie.

Tu nie będę wymieniał graczy z draftu z real Heat i BeGM, bo to bez sensu – z wyjątkiem Doncicia tych graczy już tutaj nie ma. Natomiast w real Miami  - Heat nie tylko nie oddali Herro i Adebayo/lub Winslowa za Westbrożego, ale też rok temu nie chcieli oddawać przez długi czas Richardsona za Butlera (tu poszedł za Luwawu i 60 pick).

Z tego składu, który Tangiers przejmował w Heat nadal po tych 2,5 roku pozostali – Dragic, Waiters, Winslow, J. Johnson i Haslem, a 5 kolejnych graczy dopiero teraz lub podczas sezonu zmieniła kluby (T. Johnson, Ellington, McGruder, Whiteside i Richardson). W sumie został też Duncan Robinson, który masz spore szans ena gwarantowany kontrakt, jest tez wybrany w drafcie 2 lata temu Adebayo. Od 2 lat jest też Olynyk, klub podpisał właśnie wybranych w drafcie Herro i Okpale..

Nie o to chodzi, że tu krytykuje Tangiersa (mówimy o mojej ukochanej drużynie z reala, wiec nie dziwcie się tej krytyce – możliwe że przesadzonej wg norm naszego BeGM) – ale ci Miami Heat to zupełnie inny team niż ten, który ja znam.

Z pewnością Tangiers podpisze jakichś ciekawych FA, ale czy czeka ich taki sam los jak Bojana Bogdanovicia i JJ Redicka? Zobaczymy za rok lub trochę więcej. Widzę, że każdy z nas doprowadza do rewolucji w składzie, budując team po swojemu często zupełnie od fundamentów, ale wg mnie powinny być jakieś elementy łączące stary team z nowym – tu takowych nie dostrzegam. W 2010 gdy do Wadea dochodzili James i Bosh, to nawet wtedy zostało 6 graczy z poprzedniego sezonu – Wade, Haslem, Chalmers, Anthony, Jones i Magloire, a uzupełnienia tez miały logikę – Miller jako kumpel Jamesa i (i z Uniwerku Haslema), Juwan Howard wreszcie podpisał z Heat po tylu latach od anulowania przez NBA tego 100mln kontraktu który podpisali razem z Mourningiem, czy eddie House – wychowanek Heat.

Rozumiem, że Tangiers chce do Doncicia i Oladipo sprowadzić jakąś Gwiazdę, przedłużyć Vucevicia (na co wszystko wskazuje), podpisać swojego RFA Satoranskyego oraz dwóch nieźle wyglądających młodych – Brunsona i Spellmana, do których ma prawa. Ta drużyna, jak w nią zainwestuje może być całkiem fajną, ale ona dopiero powstaje w sumie z niczego. Nic o niej nie wiadomo – same pytania bez odpowiedzi. Życzę Tobie Tangiers oczywiście powodzenia, ale ja nic nie wiem o Twoim teamie. U nas wszystko dzieje się bardzo szybko, możliwe że po tym co dzieje się właśnie w Knicks uda się Heat podpisać jeszcze kogoś do Vucevicia. Picki w drafcie nie wyglądają zbyt atrakcyjnie – jedyna szansa to tegoroczne FA i albo uzupełnianie składu na bazie MLE i innych wyjątków, albo kolejna żonglerka, jak stwierdzisz, że jednak to nie tak widziałeś.

Jak coś tu będzie istniało przynajmniej dwa sezony i będzie jakaś kontynuacja, to łatwiej mi będzie wyciągnąć wnioski. Niewątpliwym plusem jest fakt, ze Heat prowadzi od samego początku jeden GM, który zapewne ma jakiś pomysł na drużynę. Teraz czekam na jego realizację.

Real Heat właśnie pozyskali Jimmiego Butlera, a ich przebudowa jest stopniowa i płynna. Robią to jak zawsze w swoim stylu. Wybrani w drafcie Winslow i Adebayo wyrastają na bardzo wartościowy core Heat, bardzo dobrze prezentuje się tez wybrany co dopiero w drafcie Herro. W nadchodzącym sezonie Heat wyglądają na team, który bez problemu powinien awansować do playoffs. Cały czas zachowali swoja tożsamość.

Mam nadzieje Tangiers, że nie poczułeś się urażony moją oceną  Twoich Heat. Naturalnie życzę Tobie powodzenia, gdyż silni Heat to dla mnie miód na serce.

 

Bilanse:                        Real                             BeGM

2016/17                    41-41                              35-47

2017/18                    44-38(playoffs)             11-71

2018/19                     39-43                             52-30  (playoffs)            

Edytowane 16 Lipca 2019 przez Alonzo

[Alonzo]

3 minuty temu, january napisał:

Te 11-71 to chyba w beGM, a nie w RL ?  

Ale ogólnie sztooooos  

Napisałem odwrotnie, ale każdy wie, jak powinno być.

Jak widzicie jakies błedy dajcie znać.

Jak ktos wie, kto grał w Heat w sezonie jak tankowali też - Parkera zwolnił Tangiers jakoś w marcu. Gdzie grał rok temu Waiters? Został w Heat? 

[tangiers]

12 minut temu, Alonzo napisał:

Mam nadzieje Tangiers, że nie poczułeś się urażony moją oceną  Twoich Heat. Naturalnie życzę Tobie powodzenia, gdyż silni Heat to dla mnie miód na serce.

Niczym mnie nie zaskoczyles. Robisz mi czarny PR od początku FA, ale chocbys nie wiem jaką demagogię uprawiał to nie obronisz fatalnych ruchów Rileya(od odejscia Lebrona) w stosunku do mojego rebuildingu. Jakby Butler nie uparł się na Miami to Heat byliby teamem na poziomie Charlotte Kupchaka, jesli chodzi o poziom ruchów organizacji. Z perspektywy czasu można opowiadac, ze cos dalo sie zrobic lepiej itd., ale na samym koncu najwazniejszy jest wynik. 

Dla jasnego porownania, Miami Heat 2016/2017(sytuacja z pickami byla podobna jak teraz, ale pewnie to ominales):

Dragic/T. Johnson

Waiters/Ellington

McGruder/Richardson;  kontuzjowany Winslow

Babbitt/J. Johnson/ McRoberts/ D. Williams

Whiteside/Reed/ Haslem

Zamienilem ten zespol bez perspektyw na team, ktory ma Luke Doncice, Oladipo i walczy o najlepszych FA na rynku. Co jest smieszniejsze to w trakcie rebuildingu zrobilem 52 winy, do ktorych nie wiadomo czy teraz Riles sie zblizy. No, ale skoro sadzisz ze dalo sie to zrobic lepiej to w porzadku. 

I tak, traktuje to personalnie, bo calkowicie pomijasz podobne ruchy u innych rywali i nagradzasz ich w trakcie glosowania. Zwykla hipokryzja 

 

[ozzy110]

55 minut temu, Alonzo napisał:

Gdzie grał rok temu Waiters? Został w Heat? 

Podpisał z Lakers, oni wymienili go na Nicka Younga do Bucks a potem był częścią wymiany po Kembe. Skończył w Hornets, które nie podjęło TO i teraz siedzi sobie w Detroit

Edytowane 16 Lipca 2019 przez ozzy110

[Alonzo]

Godzinę temu, tangiers napisał:

Niczym mnie nie zaskoczyles. Robisz mi czarny PR od początku FA, ale chocbys nie wiem jaką demagogię uprawiał to nie obronisz fatalnych ruchów Rileya(od odejscia Lebrona) w stosunku do mojego rebuildingu. Jakby Butler nie uparł się na Miami to Heat byliby teamem na poziomie Charlotte Kupchaka, jesli chodzi o poziom ruchów organizacji. Z perspektywy czasu można opowiadac, ze cos dalo sie zrobic lepiej itd., ale na samym koncu najwazniejszy jest wynik. 

Dla jasnego porownania, Miami Heat 2016/2017(sytuacja z pickami byla podobna jak teraz, ale pewnie to ominales):

Dragic/T. Johnson

Waiters/Ellington

McGruder/Richardson;  kontuzjowany Winslow

Babbitt/J. Johnson/ McRoberts/ D. Williams

Whiteside/Reed/ Haslem

Zamienilem ten zespol bez perspektyw na team, ktory ma Luke Doncice, Oladipo i walczy o najlepszych FA na rynku. Co jest smieszniejsze to w trakcie rebuildingu zrobilem 52 winy, do ktorych nie wiadomo czy teraz Riles sie zblizy. No, ale skoro sadzisz ze dalo sie to zrobic lepiej to w porzadku. 

I tak, traktuje to personalnie, bo calkowicie pomijasz podobne ruchy u innych rywali i nagradzasz ich w trakcie glosowania. Zwykla hipokryzja 

 

Inne teamy też chce opisać, ale jak reakcje mają być takie jak Twoja, to jest to bez sensu. Przecież nie robię tego dla nikogo po złości, żeby sie ludzie na mnie obrażali.

Heat mi jest najłatwiej oceniać, bo mam porównanie z real Miami. Rozumiem Twoją ocenę tego co zrobiłem, bo nie jest ona dla Ciebie zbyt przychylna. Łatwo mi teraz oceniać tradey jakie zrobiłeś z perspektywy czasu, natomiast podsumowanie mojej 2dniowej pracy zwrotem hipokryzja i robienie czarnego PR jest nie fair. To moja subiektywna ocena. Było dość naturalne, że własnie w stosunku do Twojej drużyny będę z oczywistych względów najsurowszy. Poszedłeś w hard tank  - spoko, ale co byś zrobił, jakbyś nie wylosował w drafcie #1 i nie wybrał Doncicia? Co wtedy - Ayton? Bagley? A czy hipokryzją nie jest wywalenie wszystkiego co w jakimkolwiek stopniu związane było z Heat, a później powoływanie się na to, że Butler poszedł do Heat? Może nie powinienem opisywać Heat bo za bardzo sie utożsamiam z tą organizacja jako kibic. Szkoda, że nie zostawiłeś chociaż tego Josha Richardsona i Udonisa jako jakiejś kontynuacji.. Deale z Knicks nie były dla Ciebie zbyt dobre. Sądzę, ze Vucevic z Tobą podpisze, masz cały czas szanse na druga Gwiazdę. 

Oczywiście gratuluje Tobie sukcesu w tym sezonie. Jednak, czy potrafisz mi podać jakieś przykłady, gdzie całkiem nowa drużyna z totalnego dna zrobiła młodym graczem i jednosezonowymi uzupełnieniami taki wynik? Masz realna szanse na powrót 4-5 graczy z Twojego teamu z sezonu 18/19 - Doncic, Oladipo, Vucevic, Satoransky i może Young. 

Może nie jest to dobry okres na takie porównania, drużyn podczas głosowania FA, ale jak gdzieś kłamię, to zacytuj mnie proszę. Napisać 30 takich opisów to dość pracochłonne zajęcie, a chciałbym do jesieni się wyrobić, co nie będzie łatwe. 

Masz bardzo perspektywiczny team z Donciciem, ale jak dla mnie to potrzebna jest tam jakaś stabilizacja. Podałem Tobie celowo nazwiska graczy Heat z poszczególnych okresów, gdzie dochodziło tam do rewolucji kadrowej. Przy innych teamach raczej aż tak drobiazgowy nie będę, bo nie pamiętam co się dokładnie działo w Denver Nuggets w 1998r albo w Indianie Pacers w 2007. Wiem jak wygląda sytuacja z pickami Heat, dlatego sądzę, że część młodych graczy zbyt pochopnie oddałeś. Gdybyś mnie zapytał o Richardsona, Winslowa, czy McGrudera, to przecież odpisałbym Tobie na Priv wtedy zanim ich oddałeś. 

Odnośnie tegorocznego FA - o Butlerze pisałem Tobie od samego początku. Odnośnie innych FA - nie wiem. Zagłosowałem tak, jak sądzę, że postąpiliby gracze wg mnie. Nie chce wchodzić w szczegóły publicznie na forum, jak chcesz, to mogę Tobie na Priv napisać.

Nie robię tego, żeby Ciebie szkalować, ale móc jak najwierniej oceniać w przyszłości poszczególne drużyny i nasze ruchy kadrowe. Mam nadzieję, że jutro rano jak sie obudzisz, nie będziesz już az tak krytycznie patrzył na te moje subiektywne przemyślenia Twoich deali. 

Pozdrawiam i życzę powodzenia przy głosowaniu, gdyż poważnie zakładam w Twoich Heat teraz stabilizacje po takich roszadach.  

Edytowane 16 Lipca 2019 przez Alonzo

[karpik]

8 minut temu, Alonzo napisał:

Jednak, czy potrafisz mi podać jakieś przykłady, gdzie całkiem nowa drużyna z totalnego dna zrobiła młodym graczem i jednosezonowymi uzupełnieniami taki wynik?

Masz krótką pamięć Alonzo. Rok temu Sixers zaliczyli podobną historię.

[Alonzo]

1 minutę temu, karpik napisał:

Masz krótką pamięć Alonzo. Rok temu Sixers zaliczyli podobną historię.

Ale oni tankowali pare lat. A jak 2 lata temu Embiid trochę grał, to byli całkiem nieźli. 

No i nazbierali w tym czasie sporo assetów. 

[karpik]

7 minut temu, Alonzo napisał:

Ale oni tankowali pare lat. A jak 2 lata temu Embiid trochę grał, to byli całkiem nieźli. 

No i nazbierali w tym czasie sporo assetów. 

A to nie wiedziałem, że chodziło Ci o analogię 1:1. Niemniej jednak Sixers 2 lata temu szorowali dno, a po dodaniu Simmonsa, zdrowia Embiida, Redicka i kilku innych weteranów stali się w jedno offseason poważną ekipą.