[beGM Play-off '23 East 1st Round] #4 MAGIC (50-32) - #5 PISTONS (50-32)

[Szulim]

VERSUS

 

 

Zapraszam @Alonzo i @ozzy110

Edytowane 6 Maja 2023 przez Szulim

[Alonzo]

Orlando Magic – opis I rundy playoffs

Przede wszystkim witam @ozzy110 w pierwszym playoffowym pojedynku naszych teamów w BeGM.   Mam nadzieję, że to będzie ciekawa rywalizacja sportowa na lata. Detroit są jednym z tych teamów, który szanuję za ich konsekwentne i racjonalne budowanie drużyny od lat. W drafcie trafił się diament jakim niewątpliwie jest Morant, a ponadto wreszcie Markkanen zaczyna spełniać oczekiwania swojego GMa grając w tym sezonie na gwiazdorskim poziomie.

Na wstępie zanim jeszcze zacznę swój opis mała dygresja – gra moich rl Miami Heat z niewiarygodnym Jimmiem Butlerem pokazuje w tych playoffs, jak można mając odpowiedni system i graczy specjalnie pod niego dobranych osiągać sukcesy zespołowe w playoffs. Struś, Vincent, Duncan Robinson, czy moi BeGMowi Caleb Martin I  Haywood Highsmith to klasyczne wynalazki rl Heat, gracze którzy grają na przysłowiowe 120% sprawiając w tych meczach wrażenie lepszych, niż są w rzeczywistości. Mając możliwość (ostało w rl już tylko 8 teamów) oglądanie ich teraz na co dzień, może uda mi się bardziej Wam ukazać mój punkt widzenia kibica tego teamu od blisko 3 dekad, dla którego gra na maxa jego teamu i walczenia jak równy z równym z teoretycznie nawet lepszym teamem na papierze jest czymś oczywistym  - stąd m.in. biorą się moje opinie z regulara, że czuję iż zaniżany mam zawsze bilans.

Gracze, których dobieram do drużyny od 5 lat wg mnie pasowaliby charakterologicznie do moich rl Heat – i nie ukrywam, że to jest moje podstawowe kryterium polityki personalnej Orlando Magic w BeGM. Dwa jedyne wyjątki to – Kelly Oubre Jr. i Karl-Anthony Towns których przejąłem dołączając do gry z całym dobrodziejstwem inwentarza, choć Oubre miał 2 lata temu propozycję od Heat za MLE (poszedł wtedy za nieco więcej do Charlotte), a KATa do Jimmiego Butlera jak wiemy ze słynnego treningu z Minnesoty raczej nie uda się już dopasować – choć uważam, że w moim teamie KAT nie byłby taką miękką fają za jaką jest powszechnie uważany.

Hard warkerzy w BeGM nie są zbyt doceniani, a jednak w dużym stopniu na nich opiera się siła mojego teamu –  i dzięki temu nie mam specjalnie problemu z głębią składu. Tak solidne wsparcie i bardzo dobra defensywa powodują, że ja nie potrzebuję od Mitchella takiego hero ball jakiego oczekiwano od niego w rl Cleveland.

Rotacja:

Klasycznie moja playoffowa rotacja jest oparta na 9 graczach którym ufam:

pg P. Beverley 28 / I. Quickley 20

sg D. Mitchell 38/ I. Quickley 2/ T. Mann 8

sf T. Mann 20/ C. Martin 26/ G. Williams 2

pf A. Gordon 32/ G. Williams 14/ D. Gafford 2

c KAT 34/ D. Gafford 12/ A. Gordon (lub G. Williams) 2

To przybliżone minuty I naturalnie wszystko tu jest uzależnione od matchupów i sytuacji na boisku. Minuty są porównywalne z tymi jakie ci gracze grali w rl w playoffs (+ Bev i Gafford). Wstępnie zakładam też zwiększenie minut T. Mannowi – byłemu graczowi naszych Pistons, który wybrał też wg Was na FA propozycję Pistons większa o jakieś 300k na całości kontraktu. Uważam, że gracz poczułby się tu na misji chcąc się jak najlepiej zaprezentować.

Mój team grał w Finale Konferencji w 2 ostatnich sezonach, przy czym z ostatnich playoffs jedyne zmiany to pojawienie się Beverleya zamiast kontuzjowanego wtedy Lowrego oraz gra na centrze Gafforda zamiast duetu Boucher/ Birch. Pozostała 7 – Mitchell, KAT, Gordon, G. Williams, Mann, Martin, Quickley grała razem w poprzednich playoffs I gracze ci powinni być ze sobą jeszcze bardziej zgrani (Mitchell/KAT/Gordon grają ze sobą razem już 5 lat !!!!).

Gdzieś w pojedynczych meczach jakieś symboliczne minuty mogą dostać młody Branham, którego ogrywam i doświadczony Cody Zeller, a w garbage time razem z tą dwójką może się pojawić K. Nunn. 13tym graczem w składzie meczowym jest naturalnie Udonis Haslem (choć jego na boisku nie należy się spodziewać). Poza składem meczowym są – Okeke i McGowens.

Krótki opis moich graczy

Zacznę od liderów:

Nie będę ukrywał, że od Mitchella i KATa oczekiwałem w tym sezonie dużo więcej, jednak rzeczywistość jest taka – a nie inna.. Obaj grali w pewnym stopniu w nowych teamach w rl – Mitchell trafił jako lider do młodych, rozwijających się Cavs, a KAT pokazuje nam że jak myślimy, że wyczerpał już swój limit pecha, to chwile po tym otwierają się przed nim kolejne horyzonty frustracji.. KATowi w rl przyszło grać obok Goberta na pozycji pf. U mnie gra na swojej naturalnej pozycji centra.

U mnie to naturalnie wygląda zgoła inaczej, ale nie zamierzam się tu zanadto usprawiedliwiać – każdy swoje wie i widzi i nie będę tu nikogo do niczego przekonywał. 

Odnośnie KATa – cieszę się, że drugi kolejny sezon zameldował się w rl w playoffs. I o ile za poprzednie play in był krytykowany, to w tych wypadł naprawdę dobrze. W samych playoffs rewelacji nie było, ale miał swoje dobre momenty. Niestety znikał w ataku w tych decydujących 4qw. ale warto pamiętać, że duże znaczenie miały tu jego problemy z faulami. Polecam wątek Wolves – Nuggets na forum głównym, gdzie dannygd jako fan Soty dużo lepiej ode mnie tłumaczy plusy i minusy gry KATa.

First	Last	G	GS	MP	FG	FGA	FG%	3P	3PA	3P%	FT	FTA	FT%	ORB	DRB	TRB	AST	STL	BLK	TOV	PF	PTS	GmSc
2023-04-16	2023-04-25	5	5	36.0	6.4	14.0	.457	1.2	4.8	.250	4.2	5.6	.750	1.2	9.0	10.2	2.0	0.6	0.8	3.6	4.2	18.2	11.2

 

Nie zanudzając czytających uważam, że KAT w naturalny sposób stałby się u mnie ofensywną opcją nr2 oddając pałeczkę liderowania Mitchellowi, który po prostu w tej roli czuje się znacznie lepiej. Dannygd pisał też jak bardzo pasowałby do KATa na pf taki gracz jak Aaron Gordon, a tak się składa, że ja mam i Gordona i Granta Williamsa, który wg mnie tu również byłby idealny. Fitowo zrobiłem tu wszystko co mogłem – do tego oni grają ze sobą razem u mnie od lat. Pytanie teraz jak Wy to ocenicie.

Mitchell w młodych Cavs się nie popisał, ale to nie było tak, że on się nie stawił na serię z Knicks. Nie. Ciągnął rl Cavs na tyle ile mógł, ale nie miał wsparcia w kolegach. Mobley i Allen w ofensywie byli fatalni – przypomnę, że ja tu mam KATa, który z miejsca daje mu spaceing. LeVert jako opcja nr4 w rl Cavs – a u mnie musiałby walczyć o minuty ze świetnymi 3&D Calebem Martinem i Terancem Mannem, z których każdy byłby wg mnie lepszym fitem do rl Cavs niż LeVert (o Okoro i Osmanie nie wspominając). rl Cavs a mój team są na zupełnie innych etapach rozwoju – Cavs dopiero się budują, a ja mocniejszym teamem niż w poprzednim sezonie atakuję znów Finał BeGM. Jak odejmiemy Mitchellowi ten jeden feralny mecz w MSG to jego statsy wyglądają o niebo lepiej. U mnie nie musi do tego pałować takiej ilości trójek, bo ma obok siebie – KATa, czy moich 3&D wingów – Gordon, G, Williams, Martin, czy Mann. 

First	Last	G	GS	MP	FG	FGA	FG%	3P	3PA	3P%	FT	FTA	FT%	ORB	DRB	TRB	AST	STL	BLK	TOV	PF	PTS	GmSc
2023-04-15	2023-04-26	5	5	41.3	9.0	20.8	.433	2.6	9.0	.289	2.6	3.6	.722	0.6	4.4	5.0	7.2	2.0	0.6	3.8	2.8	23.2	16.1

 

Otoczenie moich Gwiazd:

Osobiście przywiązuję bardzo dużą wagę do moich role playerów – tych elitarnych ze s5 jak Gordon, czy Bev, jak i tych z końca ławki – Branham (jeszcze w tym sezonie na tym końcu ławki), czy Cody Zeller.

Jako opcję nr3 bardzo liczyłem na Quickleya, ale patrząc na tegoroczne playoffs, jest nią Aaron Gordon, który świetnie współpracuje z Jokiciem, co pokazuje jak mogłaby wyglądać jego gra u mnie z KATem, którego – jak wiadomo nie ma co z fenomenalnym Jokiem porównywać – ale KAT bardzo dobrze też potrafił znajdować Goberta, co przełożyłoby się na jego dobrą grę z Gordonem u mnie, a Aaron świetnie ścina pod kosz. Tu też widzę wjazdy pod kosz Martina, czy Manna, którym KAT oddawałby piłkę z podwojenia.

First	Last	G	GS	MP	FG	FGA	FG%	3P	3PA	3P%	FT	FTA	FT%	ORB	DRB	TRB	AST	STL	BLK	TOV	PF	PTS	GmSc
2023-04-16	2023-04-25	5	5	32.7	4.6	9.2	.500	0.8	2.4	.333	3.4	3.8	.895	3.0	4.0	7.0	1.8	0.6	0.2	1.0	4.6	13.4	11.1

 

Quickley w ofensywie zawodził i tu znów nie miła dla mnie niespodzianka, bo bardzo na niego liczyłem w ofensywie. Na jego szalone rzuty rozciągające grę, floatery i niestety tu skuteczność była fatalna. Z kreowaniem też było słabiej, ale w defensywie można było na niego liczyć. Ostatni mecz serii miał całkiem udany z 19pkt.

First	Last	G	GS	MP	FG	FGA	FG%	3P	3PA	3P%	FT	FTA	FT%	ORB	DRB	TRB	AST	STL	BLK	TOV	PF	PTS	GmSc
2023-04-15	2023-04-26	5	0	23.7	2.6	7.6	.342	1.2	4.2	.286	2.6	3.2	.813	0.0	1.8	1.8	1.4	0.4	0.0	1.0	1.4	9.0	4.8

 

Zdecydowanie na plus gra Caleba Martina – u mnie gra na swojej naturalnej pozycji sf i niewątpliwie jest jednym z moich atutów. Jego decyzyjność, dynamizm i gra w 4qw. oraz oddawanie ważnych rzutów z pewnością zostałoby przez mojego coacha docenione i mógłby liczyć na grę w minutach, gdy ważyłyby się losy meczu/serii. Dawał radę z rl Bucks, zatem tu też by był ważnym graczem rotacji.

First	Last	G	GS	MP	FG	FGA	FG%	3P	3PA	3P%	FT	FTA	FT%	ORB	DRB	TRB	AST	STL	BLK	TOV	PF	PTS	GmSc
2023-04-16	2023-04-26	5	0	26.6	3.8	6.0	.633	1.4	3.2	.438	2.2	2.6	.846	0.8	4.6	5.4	2.0	1.0	0.0	1.0	2.2	11.2	10.8

 

Terance Mann uważam, że miałby bardzo dobrą serię przeciwko swojemu byłemu oraz niedoszłemu klubowi i jemu też zwiększyłbym minuty kosztem Quickleya (to jedno z usprawnień podczas serii – IQ by grał, żeby wiedział, że cały czas wierzę że odnajdzie swój rzut, ale jego minuty byłyby nieco ograniczone na rzecz Manna na sg i wtedy Martina na sf).

First	Last	G	GS	MP	FG	FGA	FG%	3P	3PA	3P%	FT	FTA	FT%	ORB	DRB	TRB	AST	STL	BLK	TOV	PF	PTS	GmSc
2023-04-16	2023-04-25	5	0	26.6	3.8	6.6	.576	1.8	3.8	.474	1.2	1.8	.667	1.4	1.8	3.2	2.2	0.8	0.2	1.8	3.4	10.6	8.1

 

Patrick Beverley, mój Pies Bev.. W rl Lakers charyzmatyczny kapral nie miał siły przebicia przy królu, ale już w drużynie pozbawionej na boisku takiego autorytetu (u mnie po niezrozumiałym odejściu Lowrego) jak najbardziej. Mitchell ma dla niego pełen szacunek – to przecież Bev swojego czasu w mojej pierwszej playoffowej serii powstrzymał w pojedynkę Magic i Mitchella i to pomimo kontuzji obu ramion Paula Georgea oraz nogi Westbrooka. Pamiętamy też jak Bev odmienił rl Sotę z KATem w poprzednim sezonie, czy teraz rl Bulls, którzy w dużym stopniu dzięki jego energii, która się przełożyła na resztę Bulls awansowali do play in i przegrali w nich dopiero w drugim meczu z moimi rl Heat. Tu ważniejsze od punktów Beva jest dla mnie ta energia, którą zaraża kolegów z drużyny i chęć zaciekłej walki aż do upadłego. Bev dawałby mojej drużynie tą energię już od samego początku meczu, a później w zależności od sytuacji grałby 20 a może 35 minut w meczu. Łatwo sobie tu wyobrazić, jak irytowałby Moranta udając, że strzela z broni, czy rozrzuca kurtyzanom $$$$. Ot cały Bev  

Grant Williams to mój kolejny lider wokalny. Mazzulla – mam nadzieję, że druga najlepsza opcja moich rl Heat (X-Factor) w rl Finale Konfy nie grał nim przez większość serii z Hawks, ale gdy zaczęło robić się gorąco, to właśnie Grant grał w decydującym meczu oraz przez większość 4qw. U mnie w nieco mniejszych minutach, ale za to regularnie. Grant jest moim drugim pfem, który może bardzo dobrze współpracować grając obok KATa. 

First	Last	G	GS	MP	FG	FGA	FG%	3P	3PA	3P%	FT	FTA	FT%	ORB	DRB	TRB	AST	STL	BLK	TOV	PF	PTS	GmSc
2023-04-21	2023-04-27	3	0	12.0	1.7	2.7	.625	1.7	2.0	.833	0.7	0.7	1.000	0.7	0.7	1.3	1.0	0.7	0.0	0.3	1.0	5.7	5.8

 

Daniel Gafford to mój jedyny obok Beva (ale playoffowy Bev ma wyrobioną markę) gracz, który nie grał w tegorocznych playoffs. Daje mi jednak rim protections, którego bardzo potrzebuję i gra raczej wszystkie minuty, gdy na boisku nie ma KATa, a próbuję też kilka minut ich wspólnej gry z KATem na czwórce – żeby testować jak najwięcej wariantów w rotacji by zaskoczyć przeciwnika. Staram się jednak, by Gafford grał swoje minuty jak Morant jest na boisku, by ograniczyć jego wjazdy.

Jak Ozzy gra swoja młodzieżą – Eason, Griffin, albo na początku 2qw. jest ku temu okazja, to próbuję 2-5min. w zależności od sytuacji dać pograć Branhamowi – niech coś rozegra, rzuci (sam sobie świetnie potrafi wykreować rzut) – chcę by liznął nawet symbolicznie atmosfery playoffowej na boisku. Gramy, żeby wygrać, ale jednocześnie pamiętajmy, że ci nasi gracze kiedyś musieli tego doświadczenia nabrać, stąd perspektywicznie nie zapominam o swojej przyszłości za jaką uważam Malakiego. Niech popełni kilka głupich błędów w ogniu walki, niech uczy się z adrenaliną szukać szybko dobrych rozwiązań. Branham pojawiać się może tylko i wyłącznie na samym początku 2wq. I gra oczywiście w otoczeniu 3 dobrych defensorów i kogoś z dwójki Mitchell/KAT.

Matchupy

Nie wiem jakim ustawieniem wyjdzie Ozzy, ale kierując się opisem z 3T zakładam s5:

Morant/D. White/Avdija/Markkanen/Bryant

Zatem:

Morant – Bev (później Mann, Martin, Quickley, G. Williams)

D. White – Mann (ale widzę też na nim jak trzeba Mitchella oraz Martina, Quickleya czy Beva)

Avdija – Mitchell (gdyby był problem to wtedy przejmuje go Mann, czy Martin)

Markkanen – Gordon, G. Williams, Gafford

Bryant – KAT, Gafford, G. Williams

Z ławki:

Carter – tu od razu przejmuje go Mitchell jak tylko Carter jest na boisku. Z rzutami Cartera mogę żyć.

Trent – Mann, Martin, Quickley

Connaughton – tu też mogę schować Mitchella jak trzeba, ale pewnie częściej Martin, czy Mann

Eason, czy Griffin jako rookie nie stanowią jakiegoś większego zagrożenia w ataku i tu mogę którego ze słabszych obrońców, pewnie będzie trochę minut, gdzie mogę zostawić na Easonie KATa.

Jak widać KAT i zwłaszcza Mitchell dostają do obrony tych teoretycznie mniej groźnych graczy w ataku, choć Bryant akurat w ofensywie potrafi sporo i gdyby KAT miał z nim problemy, to Bryanta może przejąć Gafford, czy Grant Williams.

Jak gram?

Kwestie taktyczne i ich rozpisywanie nie jest moją mocną stroną i tym zająłby się sztab trenerski, ale krótko o najważniejszych wg mnie kwestiach:

Brak Adamsa w Detroit powoduje, że Ozzy ma spory problem z obroną pod koszem i zmuszony jest tu grać Bryantem, który zbyt wybitnym defensorem nie jest oraz Markkanenem, który w rl Jazz gra raczej na skrzydle a nie na centrze. Ratować się tu może jeszcze rookie Easonem, który jednak jest bardziej skrzydłowym niż centrem. Wygląda na to, że mam tu zatem sporą przewagę i nakłaniałbym KATa do atakowania paint oraz do cutów moich wingów – Gordon, Martin, Mann i naturalnie powinien to wykorzystać także Mitchell swoimi penetracjami – wymuszaniem fauli lub odegraniami do graczy dobrze rzucających za 3P. Właściwie poza Bevem (który pewnie też gdzieś tam by rzucił w którymś meczu 10-12pkt. ) duet Mitchell/KAT ma aż 6 graczy, z których każdy może zdobyć 10-20pkt. w meczu (Gordon, G. Williams, Quickley, Mann, Martin, Gafford) i śr. każdy z nich te 10pkt. w serii może mieć.

Praktycznie zawsze Pistons mają na boisku 1-2 słabszych obrońców – w tym jak napisałem wyżej jednym z nich jest podkoszowy, więc atakuję ich słabości – czy to wjazdami pod kosz, czy to szukając odpowiednich switchy – tu z guardów zwłaszcza na Morancie, który wybitnym defensorem nie jest, a chcę go dodatkowo męczyć w obronie, by przełożyło się to na jego mniejszą skuteczność w końcówkach meczy z powodu zmęczenia. Atakuję tez Trenta, gdyż w duecie Morant/Trent przy słabym rim protection, Detroit raczej nie będą sobie pozwalali na zbyt duże minuty gry dwójki Morant/Trent razem.

Mając sporo dobrych defensywnie wingów staram się podwajać zwłaszcza Moranta, utrudniając mu wjazdy.

Uważam też, że mam przewagę na zbiórce, a więc także w punktach drugiej szansy.

Moi rezerwowi wypadają nieco lepiej, nie mam dziury właściwie na żadnej pozycji.

Mam przewagę parkietu.

Jakie są moje słabości?

Mitchell nie pociągnął jako lider swoich rl Cavs za co mi się z całą pewnością oberwie, ale Morant jak wiemy nie był mu dłużny. Słabo w ofensywie zagrał też Quickley i tu pewnie byłoby podobnie (choć u mnie Quickley grał przecież też w poprzednim sezonie w playoffs). KAT miał słabsze ofensywnie 2 pierwsze mecze – akurat te, które dobrze zagrał Mitchell, ale w kolejnych wypadał juz całkiem dobrze.

Podwojenia Moranta oraz bronienie go często przez Mitchella, będą zapewne dawały lepsze rzutowe pozycje Derickowi Whiteowi.

KAT ma tendencje do szybkiego łapania fauli i tu mogłoby to zwiększyć minuty Gafforda, co akurat przy Morancie atakującym mój kosz mogłoby być dla mojej defensywy lepsze.

Najgroźniejsi ofensywnie gracze Pistons poza Morantem i Markkanenem to White i Trent. Tu spodziewam się bardzo dużych minut zwłaszcza Whitea. Ciężki do oceny jest też Thomas Bryant, który w rl Lakers miał bardzo dobre momenty gry, a w rl Nuggets został zakopany i minuty backup centra za Jokiem przejął.. mój Aaron Gordon. Tu jednak Ozzy z pewnością starałby się go wykorzystać pod koszem zwłaszcza w ofensywie.

Jak widzę wynik serii?

Pierwsze dwa mecze teoretycznie powinienem wygrać – w g1 w połowie 4qw. Morant łapie kontuzje, co w połączeniu z brakiem rim protection pod koszem Pistons dodatkowo sprzyja moim Magic. Morant nie grał też w g2 gdzie pewnie Trent wchodzi do s5. Co automatycznie zabiera Pistons najlepszego ofensywnie rezerwowego osłabiając ich ławkę. Później mam spore szanse na wygranie jednego z dwóch meczy w Detroit by do siebie wrócić ze stanem 3-1 i zakończyć serię w g5. – zatem gentlemański sweep byłby tu realny, ale wg mnie sprawiedliwiej będzie 4-2 dla Magic, gdyż moi liderzy też się nie popisali w tych playoffs.

I jeszcze raz napiszę - oby ta nasza seria @ozzy110 to był dopiero początek sportowej rywalizacji dwóch czołowych teamów Konferencji Wschodniej walczących o Finał BeGM na lata  

Edytowane 9 Maja 2023 przez Alonzo

[ozzy110]

DETROIT PISTONS

Ciężko u mnie z czasem, więc będę do jutra wieczora stopniowo uzupełniał opis.

W Detroit wypadł mi Adams i zaskoczył mnie brak jego powrotu. Nie mam nic do stracenia dlatego będę eksperymentował z rotacją. Bryant od wymiany do Denver nie istnieje i odpuszczę tu obronę pod koszem.

ROTACJA

Ja również gram 9 osobową rotacją, ale jeśli potrzeba to minuty Bryanta przejmuję Rookas Eason jako niska piątka.

PG : Morant 38 / Carter 10

SG : White 36 / Connaughton 12

SF : Trent Jr. 36 / Connaughton 12

PF : Avdija 34 / Eason 14

C : Markkanen 38 / Bryant 10

Realnie tylko 4 moich zawodników brało udział w tegorocznych PO.

Większość ekipy ma już doświadczenie w Playoffach.

Jeżeli chodzi o ofensywę to atak przechodzi głównie przez duet LM & JM

OBRONA

Jeśli chodzi o obronę to na Mitchella mam odpowiedź w osobach Cartera i White'a. Trent mając na przeciwko Manna w ataku powinien również sobie poradzić szczególnie, że ma dryg to wybijania piłek z rąk i przecinania podań co przy Mannie i Mitchellu powinno się sprawdzić na tyle, żeby utrudnić grę obwodowym i skrzydłowym. Avdija jest oddelegowany do krycia Gordona. Deni już w poprzednich sezonach i również w tym pokazał, że skupiony może wyczyniać cuda po obu stronach. Miał przebłyski przy kryciu Hardena, KD czy Giannisa. Przy atletycznym Gordonie ma idealne pole do pokazania na co go stać w obronie. Krycie pomalowanego zostawiam ustawieniu Eason/Avdija i Markkanen.

ATAK

Ustawiam skład tak, żeby Morant miał wokół siebie tych 3 strzelców. P&R i P&P to podstawa ataku Pistons.

WYNIK KOŃCOWY

Nie widzę u siebie realnych szans na przejście Magic, ale uważam, że wyrwanie 2 wygranych w serii jest do zrobienia dlatego 4-2 dla Magic.

[RonnieArtestics]

A według mnie to szkoda trochę że taka postawa ozzy, mogles coś więcej posciemniac i trochę postresowa Alonzo. Nie byłeś na aż tak straconej pozycji imo, bo Markkanen i Morant zagrali super sezony i tez bardzo dobrze powinni ze sobą gotować, a umówmy się, liderzy Magic nie poszaleli w pierwszej rundzie. Ale skoro 2:4 to wynik który zadowala Detroit to ja taki wynik dam..