Skocz do zawartości

All Time Soccer Fantasy - I Półfinał


Mentor

Rekomendowane odpowiedzi

Mentor vs barcalover

 

Głosować mogą wszyscy użytkownicy mający na koncie minimum 100 postów z wyjątkiem 'trenerów' zespołów, które pozostały w zabawie.

 

Mentor

ddj81j.png

Gianluca Pagliuca (1994-1996) - ma bronić, jeżeli będzie przy tym robił wygibasy i śmiesznie wyglądał to nic nie szkodzi.

David Alaba (2012-2014) - Motór! Ma grać ofensywnie, niech z Riberym będą jak Vincent Vega i Jules Winnfield, jak Flip i Flap, jak Shrek i Osioł.

Fernando Hierro (1996-1998) - z duetu środkowych obrońców to Hiszpan będzie tym od gry piłką jeżeli zajdzie taka potrzeba. Naturalnie przy ofensywnych SFG ma się starać zrobić użytek z głowy albo nogi.

Jürgen Kohler (1995-1997) - uzbrojony w imię z umlautem i Walthera P38 ma być tym złym gliną w obronie. Warunki fizyczne do walki z każdym rywalem zarówno pod swoją bramką jak i w polu karnym rywala przy SFG.

Mauro Tassotti (1992-1994) - defensywnie usposobiony boczny obrońca, oczywiście będzie miał nie tylko bieg wsteczny, ale od fajerwerków i pajacyków są w zespole inni, Mauro ma dobrze i mądrze wyglądać.

Edgar Davids (2001-2003) - krawaty wiąże (słabszą nogą), usuwa ciąże a w mojej pomocy będzie robił to co będzie trzeba. Skoncentrowany nieco bardziej na lewej stronie nie zapomni o asekuracji Alaby, spróbuje się też w ofensywnym trójkącie z Bawarczykami.

Diego Simeone (1997-1999) - zorientowany nieco bardziej defensywnie od Holendra z lekkim wychyłem w prawym kierunku. O ile Tassotti prędzej zostawi zbyt duży napiwek niż dziurę do załatania, o tyle nie mam zamiaru zmuszać Messiego do ciężkiej pracy w defensywie. Jeżeli przeciwnik będzie wyprowadzał kontry po stratach z prawej strony to Diego spróbuje być pierwszy na miejscu zbrodni.

Djalminha (1999-2001) - podczas gry dwójka szatanów będzie odrąbywać nogi, Brazol ma za zadanie pleść wianki i szerzyć dobro. Przede wszystkim w postaci odważnych podań, strzałów z dystansu i pląsów indywidualnych. Z racji tego, że to nieco mniej znane (tak sądzę) nazwisko to pozwolę sobie w drodze wyjątku przypomnieć, że w wybranych sezonach jako pomocnik był bardzo bramkostrzelny - 25 goli.

Franck Ribèry (2011-2013) - pomiędzy rywalami czuje się swobodnie niczym kieszonkowiec w wąskich portowych uliczkach Marsylii. Z czarnym BBK w zębach ma robić robotę na lewej stronie, do spółki z Alabą a nawet Davidsem jeżeli potrzebne będzie wsparcie. Może wedle uznania łamać do środka, grać do linii i podawać albo kombinować na mniejszej przestrzeni w środku. Głównie jednak flanka, w środku rzadziej.

Edinson Cavani (2011-2013) - grot formacji ofensywnej, koledzy mają sadzić i palić a Urus legalizować.

Lionel Messi (2010-2012) - ma być Messim i w ataku robić to co uzna za stosowne. Zwolniony z zadań defensywnych, większość akcji rozpoczyna na prawej stronie, ale jeżeli zajdzie taka potrzeba/chęć to może się ustawiać też głębiej i bliżej środka pola. Zresztą wiadomo, dosyć znany koleżka.

Kapitan - Mauro Tassotti
Rzuty wolne - do strzałów prawą nogą pierwszy Cavani, lewą nogą Djalminha/Messi albo Alaba z dalszej odległości. Do podań Messi.
Rzuty rożne - Messi
Rzuty karne - Hierro

Dwa słowa o grze, krótko bo mieliśmy się nie bawić w drobiazgowe analizy.

Jak atakuję? Preferuję grę szybką i bezpośrednią, atak pozycyjny to alternatywa/drugi wybór. Ustawiam się szeroko, gram głównie skrzydłami, ale jeżeli uda się dzięki temu otworzyć więcej przestrzeni na środku to Davids z Djalminhą mogą próbować robić z tego użytek. Na lewej flance Alaba bardzo ofensywnie, ciągła współpraca z Riberym. Na prawej nieco inaczej bo Tassotti ma być usposobiony defensywnie więc nie będzie szukał gry kombinacyjnej ani obiegania Argentyńczyka. Messi gra co chce, czyli dużo zejść do środka, jeżeli zajdzie potrzeba to wspomaga pomoc a bliżej prawej strony przesuwa się wtedy lewonożny Djalminha. Cavani również nie zapuszcza korzeni w polu karnym rywala tylko pokazuje się do gry Leo, inaczej niż w przypadku ataków z lewej strony kiedy to ma się jednak trzymać bardziej pola karnego i tam być gotowym na wykańczanie akcji. Zmuszony do ataku pozycyjnego wciąż będę szukał szybszych rozwiązań, indywidualnych zrywów i nie stronił od strzałów z dystansu. Długie akcje nie leżą specjalnie w moim interesie.

Jak bronię? Przede wszystkim pressing/kontrpressing na połowie rywala w pierwszych sekundach po stracie piłki, to element defensywny, ale jednocześnie silnik napędzający bezpośrednią grę i kontrataki. Stąd wybór Davidsa i Simeone w pomocy. Oczywiście pressing to strategia zespołowa, nie będę oszukiwał, że Messi nagle stanie się psem gończym, ale Ribery ma już wystarczająco dużo charakteru i zadziorności a Cavani to też pracuś. Jeżeli nie uda się odebrać piłki albo zmusić przeciwnika do błędu w pierwszych sekundach po stracie piłki, luzuję poślady, cofam się i przyjmuję ataki na spokoju. Nie gram pressingiem na własnej połowie, taka gra wymaga bardzo dużo siły i rodzi faule, nie chcę regularnych SFG rywala w pobliżu własnej bramki. Środkowi obrońcy ustawieni raczej głęboko, skoro nie stawiam na atak pozycyjny i spychanie rywala do obrony to nie potrzebuję tak bardzo wysuniętej do przodu linii obrony, co prawda pomogłaby w skuteczniejszym pressingu, ale kosztem zagrożenia w postaci piłek za plecy i konieczności częstej gry na spalonego. Jeżeli przeciwnik rozpoczyna grę od bramki to Cavani stara się naciskać lepiej wyprowadzającego piłkę ŚO rywala jeszcze zanim ten otrzyma futbolówkę. Jeżeli oponent dysponuje jednym, zdecydowanie wyróżniającym się rozgrywającym to mogę oddelegować do niego plastra w postaci Davidsa lub Simeone. Jeżeli ma więcej niż jednego tego typu zawodnika to rezygnuję z plastrowania.

Stałe fragmenty gry? Przy rzutach wolnych zdecydowanie preferuję bezpośrednie uderzenia, nawet z dalszej odległości (Alaba). Rzuty rożne na różne sposoby, nie mam do tego wybitnej paczki więc trzeba nadrabiać pomysłowością. Pole karne atakuję głównie czwórką Hierro, Kohler, Simeone i Cavani przy czym w ramach różnorodności staram się nie powtarzać wariantów a przynajmniej nie bezpośrednio po sobie żeby nie ułatwiać rywalowi przygotowania się. Bezpośrednie dośrodkowania z piłkarzami ustawionymi w polu karnym, dośrodkowania na całą grupę wbiegającą w pole karne, krótkie dośrodkowania na przedłużenie piłki głową (z reguły rodzą sporo chaosu a chaos we własnym polu karnym to wróg broniącego), krótkie rozegrania z wycofaniem piłki i próbą rajdu w pole karne albo uderzenia z dystansu. Chcę próbować na różne sposoby żeby empirycznie sprawdzić jak sobie radzi rywal z danym wariantem. Do piłki przy rzutach rożnych podchodzi Messi z Riberym (Francuz do krótkiego rozegrania), Djalminha przed polem karnym szuka okazji do strzału, Tassotti, Alaba i Davids cofnięci. Przy rzutach rożnych w obronie wracają wszyscy poza Messim, trójka Kohler-Hierro-Cavani kryją indywidualnie, Ribery i Tassotti pilnują słupków, Djalminha wychodzi do wykonującego próbując utrudnić wykonanie, Davids na skraju pola karnego żeby doskoczyć w razie wycofywanej/wybijanej piłki. Pozostali (Simeone i Alaba) pilnują strefowo gorzej upilnowane obszary albo pozostałych zawodników rywala w zależności od tego jak dużą ilością graczy ten atakuje przy kornerach. Messi wysoko, ale pamiętając o pozycji spalonej, głupi nie jest.

Bankowo o czymś zapomniałem, ale miało być ogólnie to jest ogólnie.

 

Barcalover

Trzy podstawowe ustawienia:

 

2zz6ik6.jpg

 

902jaw.jpg

 

inxw6a.jpg

 

+ Ustawienie ultra-ofensywne na wypadek konieczności gonienia wyniku

 

mcu6hd.jpg

 

+ Ustawienie ultra-defensywne na wypadek konieczności bronienia rezultatu

 

2zdq7au.jpg

 

Krótkie przedstawienie zawodników i ich ról w mojej drużynie:

 

1. Jose Luis Chilavert, 97-99; Paragwaj/Velez/BR

Legendarny południowo-amerykański bramkarz i jeden z najlepszych piłkarzy w historii Paragwajskiej piłki, który oprócz świetnych umiejętności bramkarskich oraz gry na przedpolu, zasłynął na świecie ilością zdobywanych bramek. W wybranych przeze mnie latach został dwukrotnie z rzędu uznany najlepszym bramkarzem na świecie oraz zaliczył świetny mundial z reprezentacją (odpadli w 1/8 po dogrywce z gospodarzami i późniejszymi mistrzami – Francją).

 

2. Gary Neville, 97-99; Anglia/Man Utd/O(P)

Równość i solidność zarówno w obronie, jak i w ataku. 400 meczów w United i chyba nikt nie ma wątpliwości, że poziom, który prezentował Gary był zawsze bardzo wysoki. Potrafi asekurować kolegów, gdy ci wychodzą do stałych fragmentów gry. Dokładnie tego potrzebowałem na flance, na której biega Di Maria. W wybranych przeze mnie latach został zawsze wybierany do '11' Premiership i wygrał z United praktycznie wszystko (2xLiga, LM, drobniejsze puchary).

 

5. Laurent Blanc, 97-99; Francja/OM/O(Ś)

Kolejny raz muszę użyć słowa solidny. W obronie ciężko mu coś zarzucić. Dowodził formacjami obronnymi w bardzo różnych zestawieniach, ale zawsze świetnie sobie radził. Wysoki (1,90) i silny, ale z umiejętnością rozgrywania piłki. W wybranych latach wygrał oczywiście MŚ oraz został dwukrotnie wybrany przez media do najlepszej '11' Europy.

 

4. Ronald Koeman, 92-94; Holandia/Barcelona/O(Ś)

Serce Dream Teamu Cruyffa oraz podstawowy dowódca obrony tamtejszej Holandii. Jeden z najlepszych obrońców, którego dodatkowo odznaczały niesamowite umiejętności gry w ataku (król strzelców Ligi Mistrzów 93/94). Praktycznie gwarant goli z rzutów karnych (rekord LL, lepszy niż Cristiano). Dodatkowo często zdobywał również gole z rzutów wolnych. W obronie klasa światowa.

 

18. Jordi Alba, 11-13; Hiszpania/Valencia,Barcelona/O(L)

Jeden z najszybszych piłkarzy w dzisiejszej piłce. Posiada genialną umiejętność podłączania się do akcji w ataku w najbardziej odpowiednich momentach (finał Euro 2012). Najlepiej współpracuje mu się na lewej flance z zawodnikiem zajmującym mniej miejsca, ale świetnie wyszkolonym technicznie i potrafiącym dograć w tempo – dostał ode mnie Aimara. W obronie oczywiście nie jest w skali ostatnich 25 lat jakimś dominatorem, ale jego szybkość naprawdę często ratuje drużynę przed kontrami rywali. W wybranych latach wygrał LaLigę, ME(wybrany do drużyny turnieju) i zagrał indywidualnie kosmiczny sezon w Valencii.

 

16. Sergio Busquets, 10-12; Hiszpania/Barcelona/DP

Troszkę kontrowersji dot. tego zawodnika pojawiło się już w dyskusji o pickach, więc nie widzę w przekonywaniu na siłe o dominacji Busquetsa i wartości w skali 25 lat. Do mojej gry jest perfekcyjny i u boku Pirlo będzie się czuł jak w Barcelonie i Hiszpanii, a wiemy jakie cuda w tych ekipach wyprawiał. W wybranych latach zdobył wszystko.

 

21. Andrea Pirlo, 05-07; Włochy/Milan/P(Ś)

Mój pierwszy pick i mózg mojej ekipy. Będzie non-stop kontrolował tempo gry wraz z Busquetsem i rozrzucał piłkę z jednej strony (Alba, Aimar) na drugą (Di Maria i Neville). Oprócz tego przed sobą do gry kombinacyjnej ma cofniętego Tottiego oraz schodzącego z boku Aimara. W wybranych latach LM oraz MŚ i kilka dodatkowych trofeów. Przy tym graczu nikogo nie trzeba raczej uświadamiać o jego wielkości.

 

20. Pablo Aimar, 02-04; Argentyna/Valencia/OP(Ś)

Ostatni z graczy, których wybierałem do drużyny i wydaje mi się, że fit znakomity. Bardzo mi zależało, by Jordi Alba dostał technika, który nie tylko zrobi mu miejsce, ale będzie potrafił idealnie dograć. U mnie Aimar będzie pełnił rolę fałszywego lewego pomocnika, który będzie schodził do środka i współpracował z pomocnikami oraz Tottim i Shearerem. Nienaganna technika, przegląd pola. W wybranych przeze mnie latach był kluczową postacią ataku Valencii, która sięgała wtedy po mistrzostwo Hiszpanii, a w Europie po PUEFA. Zaliczył również najwięcej asyst w LM w sezonie 02/03.

 

22. Angel Di Maria, 12-14; Argentyna/Real Madrid/OP(L,P,Ś)

Osobiście uważam ten pick za steal (wybrany z nr 139). W tamtych latach Di Maria totalnie zdominował grę na prawej flance i zachwycał cały świat swoimi genialnymi wrzutkami, szybkością i dryblingiem. Został MotM w finale LM, którą zdobył z Realem. A na Mundialu w Brazylii praktycznie jako jedyny w ataku pomagał Messiemu (wielka szkoda, że odniósł uraz). Drużyna sezonu w LM i całej Europie w 13/14 oraz Dream Team mundialu. 

 

10. Francesco Totti, 00-02; Włochy/Roma/OP(Ś),N

Mój kapitan i łącznik linii pomocy z napadem oraz skrzydłami. Potrafi genialnie rzucić piłkę za obrońców z pierwszej piłki, posiada nienaganną technikę, ma świetny strzał z dystansu i oczywiście cec***e go niesamowita waleczność. Wierny swojej drużynie, co tylko potwierdza jego charakter i serce do gry. Niezależnie od roli w ataku (ofensywny pomocnik, napastnik nr 2) zawsze należał do czołówki światowej piłki. W wybranych latach wygrał Serie A z Romą, został wybrany najlepszym graczem finału Euro 2000 oraz był w '11' tamtego turnieju. Dodatkowo wygrał również dwa razy z rzędu nagrodę dla najlepszego włoskiego piłkarza.

 

9. Alan Shearer, 95-97; Anglia/Blackburn,Newcastle/N

No i jest mój kiler. Świetny finisher pod każdym względem. Gra znakomicie głową, co będzie na pewno często kluczowe przy Pirlo, czy Di Marii, jest bardzo silny i nie boi się fizycznego kontaktu, co jest niezbędne przy obrońcach na poziomie all-time. Posiada instynkt strzelca jak mało kto, o czym świadczą wszystkie strzeleckie rekordy, które pobijał w swojej karierze. Specjalnie wybrałem go z dwóch klubów – na potwierdzenie, że potrafił dominować w Premiership w kilku zespołach. W wybranych latach został przez piłkarzy uznany najlepszym graczem w Anglii. 

 

 

Kapitan: Francesco Totti

Rzuty wolne:

– Strzał: Ronald Koeman, Andrea Pirlo, Francesco Totti

– Dośrodkowanie: Andrea Pirlo, Angel Di Maria

Rzuty rożne: Andrea Pirlo, Angel Di Maria

Rzuty karne: Ronald Koeman

Cytat

Ronald Koeman currently holds the record for 25 consecutive successful penalty conversions in La Liga.  

 

Styl gry:

Mój styl gry chyba dość jasno wynika z grafik, które załączyłem powyżej, ale krótko chętnie go opiszę. Mózgiem zespołu i graczem, od którego będzie zależeć tempo meczu ma być Pirlo. Chcę, by moja ekipa posiadała piłkę jak najczęściej, ale nie dla samego posiadania, ale by w odpowiednich momentach korzystać ze skrzydeł i świetnej kombinacyjnej gry w tłoku Tottiego, czy Aimara. Busquets będzie w stałych kontakcie ze stoperami, dlatego nie obawiam się wyprowadzania piłki spod pressingu. Di Maria ma być władcą prawej flanki, którego będzie zabezpieczał Neville, a gdy nadarzy się okazja, chcę, by również Gary podłączał się do ataku i robił przewagę. Druga strona będzie wyglądać nieco inaczej, Alba jak najbardziej może częściej wychodzić do przodu, bo przy schodzącym Aimarze, powinien mieć sporo miejsca, które dostrzeże Pirlo, Totti lub właśnie Pablo. Gdy Alba nie zdąży wrócić, asekurować jego pozycję będzie Busquets albo któryś ze stoperów – schodząc na bok obrony. Shearer jako wysunięty napasnik będzie typowym finisherem – nie chcę, by starał się kombinować, gdy jest okazja będzie strzelał, czy to z główki, czy też nogą. Totti, jak wcześniej wspomniałem, ma być moim łącznikiem dwóch atakujących formacji, który po rozrzuceniu piłki na skrzydło również będzie wbiegał do pola karnego. Jako całość moja ekipa wydaje mi się być idealnym organizmem. Ciężko zarzucić coś którejś z formacji, a nietrudno również wyobrazić sobie, iż Ci gracze świetnie by się w grze ze sobą odnaleźli.

 

Dzięki za draft, dyskusje i powodzenia wszystkim w rozgrywce  ;)

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

te same głupoty co w drugiej parze! (a co!)

 

BR:

 

Pagliuca vs Chilavert - 1 pkt dla barsy (nawet nie będę ukrywał, że chodzi o sympatię)

 

środek obrony:

 

Hierro/Kohler vs Blanc/Koeman - 0 pkt (i tu i tu jest kozacko)

 

boki obrony

 

Alaba/Tassotti vs Alba/Neville - 0 pkt (i tu i tu średniawka, u mentora lepsza lewa strona, u barsy prawa łącznie na zero)

 

DM 1 (bardziej defensywny)

Simeone vs Busquets - 1 pkt mentor (Busquetsa jak nie kupowałem tak nie kupuję)

 

DM 2 (bardziej ofensywny)

 

Davids vs Pirlo - 1 pkt barsa (Davids to kozak, tu ma po prostu pecha, że h2h jest vs Pirlo :smile: )

 

AML:

 

Hormon vs Aimar - 2 pkt dla mentora (hahaha jakbym dał co innego to chyba sam barcalover by mnie pobił :grin:)

 

AMR:

 

Ribery vs Di Maria - 1 pkt dla mentora (easy, nawet myślałem o dwóch punktach, ale Ribery trochę straci na wartości kiedy piłka będzie częściej u Hormona)

 

AMC:

 

Djalminha vs Totti - 2 pkt dla barcy (Djalkto?)

 

napadzior:

 

Cavani vs Szira - 2 pkt dla barcy (od początku mi się ten Cavani nie podobał a tutaj jest przeciwko jednej z legend piłki)

 

podsumowanie: 6 - 4 barcalover i na niego idzie mój głos

Edytowane przez julekstep
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Chyba dwa najlepsze zespoly zabawy.

 

Od poczatku Mentora sklad byl imo najlepszy wiec glosuje kkonsekwentnie.

Zeby nie bylo to i tak uwazam ze po ciezkich bojach wygralby pojedynek z barca na ktorego rowniez glosowalem w 1/4

 

Tylko tego dzalminio bym wyslal wpizdziet

Edytowane przez MVPrzemek
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

1:0 Messi zirytowany kolejną nieudaną akcją ofensywną traci piłkę na 30 metrze od bramki rywala. Machanie rękami nie pomaga, sędzia nie widział faulu Busquetsa. Hiszpan rzuca długie podanie na wolną strefę, gdzie czeka Totti. Włoch mimo asysty na plecach Simeone decyduje się na strzał z dystansu. Potężna bomba po ziemi jest po za zasięgiem ramion Pagliuci i po uprzednim odbicia od słupka wpada do bramki.

 

To jest gol na wagę awansu - Barcalover

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • wiLQ zablokował(a) ten temat
Gość
Ten temat został zamknięty. Brak możliwości dodania odpowiedzi.
  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    • Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.