Skocz do zawartości

All Time fantasy - Gregorius Team


Gregorius

Rekomendowane odpowiedzi

Czas na przedstawienie mojego składu. Zacznę może od ogólnej mysli która przyświecała Mi przy wyborze zawodników.

1)Każdy zawodnik gra na swojej pozycji (Wyjątek z racji predyspozycji Ewing ale akurat te dwie pozycje PF/C są najbardziej wymienne)
2)Nie ma żadnego ballhoga który przetrzymuję piłke.
3)Zawodnicy mieli być dopasowani pod względem charakteru
4)Żaden zawodnik nie może być dziurą w obronie.

Wydaje mi się że wszystkie te założenia udało się spełnić. Skład przeze mnie wybrany to :

S5:

C: Patrick Ewing

PF: Karl Malone

SF: Clyde Drexler

SG: D Petrovic

PG: M Price

R1: Artis Gilmor

R2: Terrell Brandon

R3: Dan Majerle

 

Zawodnicy:

C Patrick Ewing
Osiągniecia w wybranym okresie:

Points Per Game
1989-90 NBA 28.6 (3)
1990-91 NBA 26.6 (5)
Field Goal Attempts
1989-90 NBA 1673 (2)
1990-91 NBA 1645 (2)
Free Throw Attempts
1989-90 NBA 648 (5)
1990-91 NBA 623 (5)
Rebounds Per Game
1989-90 NBA 10.9 (5)
1990-91 NBA 11.2 (5)
Blocks
1989-90 NBA 327 (2)
1990-91 NBA 258 (2)
Awards
1989-90 NBA All-NBA (1st)
1990-91 NBA All-NBA (2nd)

King Kong był graczem dominującym w obronie i członkiem elitarnych defensyw. W temacie na temat obrony na realgm : http://forums.realgm.com/boards/viewtopic.php?f=6&t=1056693 . Na szczególna uwagę zwrociłem tam na najlepsze zespoły w obronie które udało sie stworzyc wokół wybitnych srodkowych.

Hakeem (first number is DRtg below league average, second – season)
-4.9 1994
-4.7 1990
-4.0 1991
-3.0 1989
-2.8 1987

Robinson (only seasons without Duncan)
-4.6 1991
-4.1 1992
-4.1 1996
-3.9 1990

Eaton
-6,3 1989
-4,9 1988
-4,6 1987
-4,5 1985
-2,8 1991

Mourning
-6,1 1997
-3,8 1996
-3,3 1999
-3,1 2000
-3 1998

Mutombo
-5,1 1999
-4,4 1997
-4,2 2002
-4 1994
-1,7 1993

Ewing
-8,3 1993
-8,1 1994
-5,7 1997
-4,5 1995
-4,1 1996

Ben Wallace
-7,5 2004
-6,9 2007
-4,9 2005
-3,7 2003
-3,1 2006

Duncan (only seasons without Robinson)
-8,8 2004
-7,3 2005
-6,6 2006
-6,6 2007
-5,7 2008

Oczywiście żeby uniknąć manipulacji najlepsze sezony drużyn Ewinga podane wyżej są zaraz po okresie w którym go wybrałem. Ale poza partnerami przyczyną tego było wieksze skupienie Ewinga na obronie. W latach wybranych Ewing był jedyną i głowną opcja ofensywną NYK. Jego repertuar w tamtych czasach to poza jumperem,gra tyłem do kosza,wbijanie w pomalowane,dobitki po ofensywnych zbiórkach. Własciwie w tamyuch sezonach był zawodnikiem kompletnych. Kontuzje kolan które już wtedy go trapiły(a które mimo operacji coraz bardziej ograniczały w kolejnych latach jego mobilnosc) spowodowały że zaczał w swojej grze odchodzić od kosza. Ale nawet w starciu w finałach z Olajuwonem kiedy z racji kolan był już po swoim fizyczny peaku w obronie radził sobie tak samo dobrze jak HO.

Dla przypomnienia jego gry :


http://www.youtube.com/watch?v=D91Vc52vUZY


PF Karl Malone
Właściwie gracz o którym nie ma konieczności dużo pisać. Człowiek opętany praca nad własną muskulatura. Silny,twardy,dobrze biegający zawodnik.
Dobry obrońca szczególnie 1na1. Słabszy w obronie zespołowej. Posiada pewne braki w grze tyłem do kosza jednak rekompensuje to znakomitym rzutem z mid range. Z okolic rzutów za 3 miał skuteczność ponad 50%. Dobrze podaje, szybkie ręce pozwalają mu na sporo przechwytów. Siła i nie ustępliwość powodowała że zbierał olbrzymi ilości rzutów zarówno na bronionej jak i na atakowanej desce. Jego styl gry wymuszał na obrońcy masę przewinień (zresztą tak samo jak Ewing i Drexler)
Points Per Game
1989-90 NBA 31.0 (2)
1990-91 NBA 29.0 (2)
Free Throw Attempts
1989-90 NBA 913 (1)
1990-91 NBA 888 (1)
Rebounds Per Game
1989-90 NBA 11.1 (4)
1990-91 NBA 11.8 (4)

10 razy pod rząd wybierany do do All-NBA (1st) w tym w latach podanych przeze mnie.
1989-90 NBA All-NBA (1st)
1990-91 NBA All-NBA (1st)

Dodatkowo zarówno przed jak i po okresie który wybrałem wybierany był do piątek defensywnych.
1987-88 NBA All-Defensive (2nd)
1996-97 NBA All-Defensive (1st)
1997-98 NBA All-Defensive (1st)
1998-99 NBA All-Defensive (1st)

W ramach przypomnienia :



C Artis Gilmore
Srodkowy o wzroście około 218 cm (z Afro ponad 224 ;)) i wadze powyżej 260 funtów. Świetnie skaczący i jeden z najsilniejszych środkowych w dziejach. W zespołach w których grał bardzo dużo piłek szło przez niego co powodowało zwiększona liczbe strat. w sezonach w których go wybrałem dalej jest jednym z najlepszych zbierających i blokujących. Dobrze rzucający rzuty osobiste (około 75%) i wymuszający sporo przewinień. Jego gra w ataku byłą troszkę mechaniczna jednak bardzo skuteczna. Prawie 19 pkt na ponad 60% skuteczności rzutów. W jego repertuarze znajdowały się rzuty hakiem (woooolne ale z racji wzrostu skuteczne) i parę manewrów pod koszowych. Pomimo wysokiej skuteczności ft nie będę z niego zrobił gracza skutecznego na mid range. Jego siła jest zdecydowanie bliżej kosza (przy przewadze wzrostu totalna dominacja) zarówno w obronie jak i ataku. W obronie świetny obrońca 1 na 1 (im atakujący operuje bardziej na sile tym lepiej dla Artisa) i dobry w team defence (ale tylko dobry) Może mieć problemy w obronie pick'ow. Ale poza wszystkimi atutami w grze najwiekszym atutem dla mnie było to że jego charakter nie powodował żadnych problemów i nie znalazłem żadnej wypowiedzi negatywnej o jego charakterze.

Height: 7-2 ▪ Weight: 260 lbs.  
1981-82 ★
1982-83 ★
PPG 18,5
6,3 FTA
FT% 75%
Field Goal Pct
1981-82 NBA .652 (1)
1982-83 NBA .626 (1)
Free Throw Attempts
1981-82 NBA 552 (8)
Blocks Per Game
1981-82 NBA 2.7 (4)
1982-83 NBA 2.3 (5)
Rebounds Per Game
1981-82 NBA 10.2 (9)
1982-83 NBA 12.0 (4)

Filmik :


-------------------------
SF/SG Majerle 92-93/
Dan Majerle wydaję sie może graczem z innej bajki w zespołach ATL tym bardziej że został wybrany przeze mnie dosyć szybko.
Ale w zespole dostaję od niego dokładnie to co potrzebuję. Wysoki,silny mogący grac jako SG i SF. W latach w których go wybrałem
2-3 opcja w zespole ale patrzac na jego kariere nie bedzię miał problemów żeby zaakcetować role rezerwowego. Szybko składa się do rzutu i może pełnić role strzelca po zasłonie ale każdy kto widział jak gra wie że posiada również szybki pierwszy krok jest atletyczny i nie ma problemów z wbijaniem się pod kosz. W Phoenix w tych sezonach potrafił również przymierzyć z za łuku czy półdystansu po koźle. Za trzy trafia powyżej 38% do tego niezłe zbiera i podaję. Dobry obrońca co zostało uhonorowane wyborem do drugiej piątki obrońców. Dan to świetny fit do zespołu bo choć szybko został zapomniany i dosłownie parę sezonów miał kiedy wybił się ponad przeciętność to te sezony miał bardzo dobre i nie miał w nich w zasadzie żadnych wad.
Rzut,miniecie,obrona,zbiórka,podania,IQ i mała liczba strat wszystko w pakiecie. Dlaczego został zapomniany? Bo nawet w najlepszych sezonach w niczym nie był najlepszy.

1992-93 NBA All-Defensive (2nd)
MP     FG%     3P%     FT     FTA     FT%     ORB     DRB     TRB     AST     STL     BLK     TOV     PF     PTS
36.9     .471     .381     2.6     3.4     .766     1.6     3.6     5.3     3.6     1.6     0.5     1.4     2.1     17.1

SG D.Petrovic 92-93
1992-93 NBA All-NBA (3rd)
3-Pt Field Goal Pct
1991-92 NBA .444 (2)
1992-93 NBA .449 (3)
MP     FG%     3P     3PA     3P%     2P%     FT     FTA     FT%     TRB     AST     STL     BLK     TOV     PF     PTS
37.4     .512     1.3     2.9     .446     .527     3.6     4.3     .843     2.9     3.3     1.3     0.2     2.8     3.2     21.4

Kim był Petrovic chyba najlepiej powie wam artykuł :
http://daveknot.wordpress.com/artykuly/drazen-petrovic-przerwane-marzenia-1964-1993/

Dlatego ja skupie się bardziej dlaczego go wybrałem.
1) Tak jak tutaj każdy ma jakiegoś GOAT,All Time itd tak w przypadku umiejetnosci strzeleckich Drazena cieżko uniknąć takich słów.
Przy dużej liczbie oddawanych rzutów za 3 gdzie jako lider zespołu czesto był bardzo mocno kryty potrafił trafiac ok 45% swoich rzutów za 3. Za dwa jako obwodowy koło 52%. Do tego swietnie podował(co udowadniał szczególnie w europie)i dryblował. Tak jak Majerle (Tylko że na dużo wyszym poziomie) potrafił korzystać z zasłon i rzucać zaraz po otrzymaniu podania. Nie wiem czy widziałem zawodnika lepiej i szybciej skłądającego sie do rzutu. Ale dla niego nie było żadnego problemu grac również z piłka i rzucać off the drible.
2) Charakter. Nie bał sie i nigdy nie pekł przed nikim na boisku. Czy w NBA czy w meczach reprezentacji udowadaniał że stawka meczu nie paraliżuje go a wręcz poprawia Jego grę.

W jego przypadku jedynym minusem było jego ego które nie pozwalało mu zaakceptować role w drugim szeregu. On musiał i dażył do tego żeby w zespole odgrywac kluczową rolę. Dlatego u mnie w zespole wychodzi w S5 tak aby wiedział że na niego liczę. A jak mało który zawodnik On potrafił podziękować swoją gra za zaufanie w nim pokładane.

Tutaj dwa jego występy:

http://www.youtube.com/watch?v=HLlPtBsGbYo

SG/SF C.Drexler 91-92
1990-91 NBA All-NBA (2nd)
1991-92 NBA All-NBA (1st)
Free Throw Attempts
1991-92 NBA 505 (9)
Points Per Game
1991-92 NBA 25.0 (5)


Drexlera każdy chyba zna i o tym że grał na SG i SF i był atletycznym freakiem nie musze wspominać. Jakbym musiał to wolę żebyście zobaczyli po prostu to :http://www.youtube.com/watch?v=qsk1dx-73VA

Był też bardzo wszechstronny co można zauwazyć np:

Kolejny zawodnik który co dla mnie było bardzo ważne jest bardzo wszechstronny. Ma swietne miniecie,bardzo dobrze zbiera i podaję.
Nie jest dobrym obronca ale dziura napewno nie można go nazwać zreszta ogladając go w Houston wydawał się bardzo bardzo skuteczny przy podwojeniach. Jego dynamiczne wejscia pod kosz wymuszały mase przewinien które skutecznie zamieniał na pkt z ft. Drexler bardzo wiele rzeczy robił bardzo dobrze lub co najmniej ponad przecietnie (jak rzuty za 3 należy jednak pamietać ze jako pierwsz opcja nie był odpuszczany za linia rzutów za 3). Ale nie bede pisał że jest w tym najlepszy w historii ale podajce zawodnika który był w szybkim ataku lepszy od niego. O ile w HCO jest tylko bardzo dobrym zawodnikiem to w kontrze jest zawodnikiem wybitnym. A w moim zespole powinien mieć dużo okazji do tego.

MP     3P     3PA     3P%     FT     FTA     FT%     TRB     AST     STL     BLK     TOV     PF     PTS
35.5    1.1     3.3     .331     5.2     6.5     .794     6.6     6.4     1.8     0.8     3.0     2.9     23.2


PG M Price 91-92
1991-92 NBA All-NBA (3rd)
1992-93 NBA All-NBA (1st)
3-Pt Field Goal Pct
Career NBA .402 (29)
Free Throw Pct
1991-92 NBA .947 (1)
1992-93 NBA .948 (1)
True Shooting Pct
1991-92 NBA .610 (9)
1992-93 NBA .609 (7)
Assists Per Game
1991-92 NBA 7.4 (10)
1992-93 NBA 8.0 (10)
Z Price mam pewien problem jak go opisać. Był nudny. W Cle prowadził najwolniejszy zespół (Co zaniżyło mu statystyki w prime). Rzadko pojawiał sie w TOP10 najlepszych zagrań. On po prostu wychodził każdego dnia i grał. Grał cholernie mądrze. Świetnie rzucał. W zasadzie jak myślę o 10 najlepiej rzucających graczach jestem przekonany ze i M Price i Drazen tam sie znajdują. Jak pisałem grał mądrze i to grał tak ze w wybranych latach został wybrany do 3 i do 1 piątki zawodników NBA. Za całą karierę znalazł się w elitarnym gronie 50/40/90. Dokładał do tego świetne podania,picki i dobrą obronę. Dzieki niemu nie muszę martwić się o ofensywę. Mając w s5 jego,Drazena i Clyda nie wiem jak można ograniczyć ich grę. Każdy z nich wymaga uwagi i uniemożliwia podwajanie innych,każdy potrafi grać bez piłki. Ale niech o zatrzymanie zespołu martwią  się przeciwnicy."

PG T.Brandon 96-97
MP     FG%     3P     3PA     3P%     FT%     TRB     AST     STL     BLK     TOV     PF     PTS
35.5     .450     1.3     3.3     .379     .894     3.6     6.4     1.8     0.4     2.1     2.1     19.4

T Brandon niestety został zniszczony przez kontuzje ale zanim to sie stało udowodnił że może byc swietnym rozgrywającym. Szybki,silny dobrze rzucajacy za trzy (38%). U mnie praktycznie bedzie zmieniał tylko M Price ale on występował juz w takiej roli dlatego dla neigo nie bedzie to problemem.


Skład został tak dobrany ze chemia powinna byc idealna,jedyny zawodnik z ciezszym charakterem doceniony żeby nie sprawiał problemów. Gracze grali ze sobą w jednych zespołach, znają się i nie widze drugiego tak dobrze dobranego charakterologicznie zespołu. Jednym problem może być brak prawidzwego samca Alpha który na swoich barkach poniesie zespoł dalej. Odpowiedzialnośc rozkłada się na cały zespoł ale ostatni rzut ma kto wykonywac. jak dobry udało się zebrać skład i to pasujący do siebie widać nawet w All-NBA z okresu skad wiekszosc graczy pochodzi :

1990-1991:
All NBA 1st
C D Rob
F K Malone
F C Barkley
G M Jordan
G M Johnson

All NBA 2nd
P Ewing
C Mulin
D Wilkins
C Drexler
K Johnson


1991-1992:
All NBA 1st
C D Rob
F K Malone
F C Mullin
G M Jordan
G C Drexler

All NBA 2nd
P Ewing
C Barkley
S Pippen
J Stockton
T Hardaway

All NBA 3rd
B Daugherty
K Willis
D Rodman
K Johnson
M Price

1992-1993:
All NBA 1st
C H Olajuwon
F K Malone
F C Barkley
G M Jordan
G M Price

All NBA 2nd
P Ewing
L Johnson
D Wilkins
J Stockton
J Dumars

All NBA 3rd
D Rob
D Coleman
S Pippen
D Petrovic
T Hardaway

 

Jutro. Ogólne założenia gry mojego zespołu i ustawień.

 

Edytowane przez Gregorius
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

a mi się właśnie nie do końca on podoba [jak chodzi o atak], tzn oni się nie uzupełniają --- obaj grali raczej sporo przodem do kosza

 

z drugiej strony, jakby pomyśleć ---- pewnie taktyka będzie taka że 'gram do znudzenia pick n rolle malonem' to ewing ze swoim jumperem to akurat plus

wogóle przy takim nagromadzeniu shooterów powinno to zadziałać

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

a mi się właśnie nie do końca on podoba [jak chodzi o atak], tzn oni się nie uzupełniają --- obaj grali raczej sporo przodem do kosza

 

z drugiej strony, jakby pomyśleć ---- pewnie taktyka będzie taka że 'gram do znudzenia pick n rolle malonem' to ewing ze swoim jumperem to akurat plus

wogóle przy takim nagromadzeniu shooterów powinno to zadziałać

 

Wiesz co jest w tym składzie dla mnie jego siła? :) Ewing potrafił grać również tyłem do kosza i w tamtych latach również tam sobie radził. A Gilmor to w ogolę gracz który zdecydowanie wolał operować bliżej kosza . Picki mogą i będą grane również z Ewingiem. Do tego izolacje bo przy takim spacingu podwajanie będzie zabójstwem (Drazen pomimo krycia potrafił trafiac po 7 raz pod rzad za 3 w meczach.)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Nie rozumiem. Price, Drexler i Petrovic wymagają podwajania? What?

 

Bład. Dzieki już poprawiam.

 

"Każdy z nich wymaga uwagi i uniemożliwia podwajanie innych,każdy potrafi grać bez piłki. Ale niech o zatrzymanie zespołu martwią  się przeciwnicy."

Edytowane przez Gregorius
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wyrzuciłbym Petrovica kosztem Majerle na ławkę i zrobił z niego ultimate 6th mana, bo i tak będziesz miał dużo talentu w s5, a przyda Ci się świeżość w 2nd unicie, tym bardziej, że Petrovic jest w stanie sam przejąć mecz.

 

Masz super skomponowany skład i na papierze wygląda to super mocarnie i dobrze sklejone, a obwód + front jest na tip-top (nie da się specjalnie podwajać i jest kim karmić zwierzynę pod koszem)

 

Tylko nie widzę za bardzo punktów w crunch. Drexler i Malone na pewno odpadają. Petrovic ma to "coś" ale jest unproven na NBA stage i wychodzi, że decydować o meczu będzie Ewing(?). Wiem, że jego peak to '90, ale muszę go sobie odświeżyć na tyle, żeby wywalić z pamięci jego późniejsze wyczyny w Knicks.

 

 

A Mark Price z pewnością nie był nudny. Był praktycznie Curry before Curry, wprowadzając do NBA na szerszą skalę rzut za 3 po zasłonie, z którego słynie teraz Stefek.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wyrzuciłbym Petrovica kosztem Majerle na ławkę i zrobił z niego ultimate 6th mana, bo i tak będziesz miał dużo talentu w s5, a przyda Ci się świeżość w 2nd unicie, tym bardziej, że Petrovic jest w stanie sam przejąć mecz.

 

A Mark Price z pewnością nie był nudny. Był praktycznie Curry before Curry, wprowadzając do NBA na szerszą skalę rzut za 3 po zasłonie, z którego słynie teraz Stefek.

 

Tak ogólnie tak zamierzałem na początku ale jak napisałem dla mnie liczy się również chemia w zespole. Drazen jako rezerwowy potencjalnie może być niezadowolony. Dla Majerle jest to bez różnicy a swoje minuty dostanie. Co do Marka P to był troszkę zart. Dla mnie jest to prekursor Nasha chyba z jeszcze lepszym rzutem ,lepszą obroną ale za to gorszym kreowaniem innych. W sumie ciesze się bo udało mi się zebrac 3 uwielbianych przeze mnie zawodników z tamtych lat. Drazena,Price i Majerle.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Bład. Dzieki już poprawiam.

 

"Każdy z nich wymaga uwagi i uniemożliwia podwajanie innych,każdy potrafi grać bez piłki. Ale niech o zatrzymanie zespołu martwią  się przeciwnicy."

Akurat Drexler nie jest dobry bez piłki, on jej potrzebuje w łapach by być efektywny. 

Price? ok

Majerle? ok

Drazen? ok

Drexler? ni c***a

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Akurat Drexler nie jest dobry bez piłki, on jej potrzebuje w łapach by być efektywny. 

Price? ok

Majerle? ok

Drazen? ok

Drexler? ni c***a

Czemu?

 

Drexler może żyć z transition i powiedzmy backdoor cuts. Zresztą kontry to jego chleb powszedni a nie gra z piłką.

Edytowane przez BiałaCzekolada
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Drexler przez całą karierę w Portland grał bez piłki w HCO, jednak potrzebuje piłki by być efektywny? Kolejny komentarz z serii nie oglądałem ale się wypowiem. Drexler tak potrzebował piłki jak i Pippen. prawda jest taka że Portland miewało mecze że nie grali przez np. całą kwartę ani jednego playa na Drexlera, a on i tak zdobywał np. 10 punktów. Drexler jest bardzo groźny na cutach bo jak złapie piłkę rozpędzony to się kończy osobistymi albo dunkiem. w dodatku jest chyba najlepiej zbierającym guardem w historii - potrafił zdominować ofensywną tablicę niczym rasowy wysoki czasami. Drexler jest też świetnym podającym (jeśli chodzi o swingów to ścisła czołówka all-time w pure passing skills). niestety nie potrafię wklejać linków na tym forum. wpiszcie w YouTube: Clyde Drexler highlights (autorstwa fatal9). zobaczycie jakim stylem grał. to był gracz który potrafił zdobyć swoje bez grania na niego playów. absurdalnie mocny w transition. nie zgadzam się z january że Erving był GOAT. Erving nie miał meczów gdzie rzucał 30+ z samego transition, chyba że w ABA. ultimate team player. wadą jest go-to scoring. właściwie go nie miał. jeśli ktoś chciały grać Drexlerem w ten sposób żeby jak najwięcej miał piłkę w rękach, to życzę powodzenia. przy jego ograniczonym ballhandlingu, nierównym jumperze i braku go-to move gra z piłką u Drexlera jest jego wadą. RappaR jak zwykle stek bzdur.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jak już przedstawiłem swoich zawodników to teraz więcej o zespole.

Od początku planowałem zespól z żelazną,twardą obrona i bardzo mocna zbiórka która umożliwi wyprowadzenie kontrataków. Jeżeli kontratak nie wyjdzie a we wczesnej ofensywie nie uda się uzyskac dobrej pozycji do podania do wbiegających zawodników (Ewing,Malone,Drexler) ani do rzutu za 3 z wolnej pozycji (Price,Brandon,Majerle,Petrovic) bede zwalniał gre i starał się cierpliwie budować akcje. W obronie mam twardych silnych zawodników pod koszem Ewing,Malone,Artis którzy będą starali narzucić twardą,siłową koszykówkę maksymalnie uprzykrzając życie rywalom. Na obwodzie mam połączenie gracza bardzo dynamicznego z dobrym size z może nie atletycznymi ale dobrymi obrońcami i  cwaniakami.


Moja rotacja bedzie wygladac mniej wiecej :

Ewing 20 min/Gilmore 28 min
Malone 34 min/Ewing 14 min
Drexler 18/Majerle 30
Petrovic 30/Drexler 18
Price 30/Brandon 14

Atak:
Tempo :
1) Po dobrej obronie/zbiórce/ przechwycie staram maksymalnie wykorzystać gre w kontrze Drexlera. Do tego Ewing,Malone,Petrovic również bardzo dobrze biegają stąd maksymalne przyspieszanie kiedy tylko to możliwe.
2)HCO tutaj tempo rozgrywania akcji bardzo spada. Większość cześć kariery zarówno Price jak i Brandon grali w zespołach o bardzo niskich pace stąd nie chce zmieniać ich przyzwyczajeń. Dodatkowo minimalizuje to liczbę strat czym ograniczę liczbe kontr drużyn przeciwnych. Przy czym moje założenie wynika z dopasowania stylu gry do posiadanych rozgrywających i inteligencji zawodników.

HCO:
Ogolne założenie:
-ograniczenie przez graczy obwodowych rzutów z dalekego poł dystansu na korzyść rzutow trzy punktowych oraz wjazdów i rzutów z pod kosza.

-Malone rozciąga ofensywe majac skutecznosc rzutów z dalekiego połdystansu powyżej 50%

Danę z 96 roku. Wczesniejszych nie znalazłem ale pokrywaja sie z moimi obserwacjami :
http://stats.nba.com/playerShotchart.html?PlayerID=252&Season=1996-97

FT% w latach przeze mnie wybranych wyższe niż w tym sezonie do ktorego wkleiłem link

-Ewing gra bliżej kosza jednak przy izolacjach,pick'ach Malone (Gilmora) odchodzi na półdystans skąd rownież grozi rzutem i w przypadku odpuszczenia karci swoimi rzutami.

Zagrywki:
Najcześciej grany bedzie w kolejnsoci Pick and Roll/Pop,Inside-Outside i Izolacja i ale zależnie od sytuacji wykorzystywane są inne zagrywki.


-Inside-outside na Ewinga,Gilmora kiedy uda im sie zając pozycje na low post. Podania kierowane są ze strony Price,Majerle,Petrovica,Brandona którzy groża rzutem. Po przeciwnej stronie Malone i Drexler(W ustawieniu z Petrovicem i Majerle na SF Majerle bedzie scinał) scinający na kosz. Bedzie grana też wariacja tego z zasłonami Malone(Ewing podczas wspolnej gry z Artisem) dla SF i scinającym SF.

-Izolacje dla Ewinga,Malone,Gilmora na low post. W zajęciu pozycji przy agresywnych i silnych obroncach pomagac maja zasłony miedzy wysokimi.

-Izolacja dla Ewinga,Gilmora zaczynająca sie od zasłony postawionej przez Drexlera,Majerle,Petrovica (Flopy w celu wymusznie fauli w obronie przy pokonywaniu zasłony). Po zasłonie pod koszowy rotuje w strone kosza a stawiający zasłone ucieka na obwód. Kluczem jest odpowiednie timing i podanie w tempo badz do obwodowego badz do podkoszowych.

-Izolacja dla Drexlera na high post z grajacymi po drugiej stronie wysokimi. Albo Drexler gra 1 na 1 wykorzystując szybki pierwszy krok ,a pozniej swoja dynamike albo przy podwojeniach oddaja do scinajacych wysokich.

- Pick and Role/Pick and Pop Price z Malone i Price z Ewingiem.

- Podwójne zasłony dla PG lub SG którzy po zasłonach wychodzą na pozycje do rzutu za 3 pkt. W przypadku kiedy po zasłonach ucieka Price piłke podaje Drexler ,a na drugim koncu czai się Majerle lub Drazen.

- Wszelkiego rodzaju sciecia w wykonaniu Drexlera równiez po zasłonie na obwodzie.

- Flex

 
Obrona:
Taka jak u Popa jakby miał asystenta Thibodeau.

-A na serio obrona skoncentrowana pod koszem. O ile to mozliwe Ewing bedzie krył słabszego pod koszowego(lub tego stanowiącego mniejsze zagrożenie) aby jak najbardziej mógł być aktywny w helpD.

-Ograniczam podwajanie przeciwnikow przez wysokich. NIscy w miarę możliwości starają się podwajać szczególnie jeżeli kryją nie rzucających przeciwników.

-Podkoszowi grają fizycznie wypychając swoich przeciwników z pod kosza i nie pozwalając zając im pozycji na low post(z Racji siły Malone,Ewinga i Gilmora jest to realne do spełnienia).

-Stosuję nacisk na graczy wyprowadzających piłkę w zespołach ze słabymi rozgrywającymi.

-Gracze obwodowi nie polują na przechwyty co może i zmniejszy liczbę przechwytów ale zapobiegnie sytuacji że po nieudanej próbie pozycja jest z góry przegrana.

-Przy zasłonach taktyka będzie dobierana do przeciwników.

Dominuje obrona 1 na 1 z przekazaniami graczy. Okazjonalnie gram strefę.
 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ewing zdecydowanie nie nadaje się na minuty PF. System dwóch wież jest sensowny, kiedy jeden z twoich wysokich jest bardzo mobilny wo obronie i gra praktycznie jak PF w ataku - dlatego Hakeem-Sampson się udało i dlatego Duncan-DRob miało szansę powodzenia.

Ewing-Gilmore to Howard-Asik like.


Poza tym te 14 minut na boisku Brandona i 14 minut na boisku Ewinga na PF to wychodzenie bez tarczy na bitwę pod Cedynią.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

dh, Asik-Dwight to złe porównanie bo oni są obaj upośledzeni spoza pomalowanego, a jednak Ewing ma 20 foot jumperka. jednak zgadzam się że to kiepski fit. moim zdaniem minuty zostały źle rozpisane, ale to już decyzja Gregoriusa. może zatrudnił Kidda jako coacha, ale nie widzę powodów dla których tak poważnie ogranizcać minuty s5. goście których wziąłeś to są byki, które są w stanie grać po 40 minut bez problemu.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

dh, Asik-Dwight to złe porównanie bo oni są obaj upośledzeni spoza pomalowanego, a jednak Ewing ma 20 foot jumperka. jednak zgadzam się że to kiepski fit. moim zdaniem minuty zostały źle rozpisane, ale to już decyzja Gregoriusa. może zatrudnił Kidda jako coacha, ale nie widzę powodów dla których tak poważnie ogranizcać minuty s5. goście których wziąłeś to są byki, które są w stanie grać po 40 minut bez problemu.

 

Tzn dla mnie to wynika z pewnego założenia. Nie wiem jak inni ale od początku założyłem ze opis ma oddawać ogólna charakterystykę zespołu. Coś co widzimy w regular :) Stąd taka rozpiska minut. Turniej to PO a tam s5 powinno zagrać troszkę więcej ale to już w game planach.

 

Co do Ewinga tak jak napisałeś On ma dobrego jumpera, jeszcze jest mobilny i nie powinno być wielkiego problemu.Tym bardziej że Ewing nominalny C często stylem gry bardziej przypominał PF ,a bliżej kosza grał Oak.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • wiLQ zablokował(a) ten temat
Gość
Ten temat został zamknięty. Brak możliwości dodania odpowiedzi.
  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    • Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.