Skocz do zawartości

All-time fantasy 2014 - skład january


january

Rekomendowane odpowiedzi

Nikt się nie kwapi to rozpocznę, chociaż pierwszemu trudniej.
 
 
Początkowo ze względu na to, iż gramy patrząc na dwuletnie okresy gry zawodników chciałbym przybliżyć sylwetki moich graczy w danych latach ich w NBA.
 
1.Skład
 
1. Dirk Nowitzki 10-11
 
1.1 Team
'11 NBA Champion
 
1.2 Indywidualnie
'11 MVP Finals
'10&'11 2nd All-NBA Team
MVP Award Shares : 7 ('10) & 6 ('11)
 
Nienaganna gra podczas dwóch wybranych lat uwieńczona fantastyczną postawą w PO '11. 27,7ppg na TS 61%. Niesamowite 4 kwarty, unstoppable jak mało który zawodnik w historii podczas runu Mavs. Akurat Dirka przedstawiać z moich graczy muszę najmniej. Jego PO performance z 2011 roku pamiętamy tu wszyscy. Zabójca .
 
2.Julius Erving 81-82
 
2.1 Team
'81 East Finals (3-4 C's)
'82 NBA Finals (2-4 LAL, wcześniej 4-3 C's)
 
2.2 Indywidualnie
'81 MVP
'81 & '82 1st All-NBA Team
MVP Award Shares : 3 ('82)
WS/p48min : 1('81)& 1('82)
 
Świetny defensor (2,1+1,8 oraz 2,0 +1,7 stl+blk/ per game), zbierający (8 i 7 reb/ pg blisko 3 w ofensywie) i fenomen atletyczny. Rewelacyjny w kontrze, posiadający ciąg na kosz (first step!) także w ataku pozycyjnym. Jego wjazdy kończone efektownymi dunkami bądź lay-upami powinni kojarzyć z choćby NBA2k wszyscy fani basketu. Jako topowy scorer i elitarny gracz lat 80ych poprowadził 76ers w tamtych latach (81-82) mając przeciętny support do dwóch 7games serii z C's Birda, McHale'a i Parisha, by nawet jedną z nich wygrać, a w finale ulec 2-4 Lakersom. Mając u boku Kidda i Dirka jego efektywność powinna jedynie wzrastać.
 
3. Jason Kidd 02-03
 
3.1 Team
'02&'03 NBA Finals (0-4 LAL, 2-4 SAS poprzedzone runem 12-2 na wschodzie)
 
3.2 Indywidualnie
MVP Award Shares : 2 ('02) & 9 ('03)
NBA All-Team : 1st ('02) & 2nd ('03)
NBA All-Def. : 1st ('02) & 2nd ('03)
 
Daje impact w defensywie z pozycji PG co jest rzadkością, zresztą potwierdzenie choćby w STL (2,1&2,2 /per game w wybranych latach). Znakomicie podający, mistrz kontrataków i zagrań lobem. U mnie odciążony z scoringu, na dystansie i mid-range zmieni się w spot-up shootera, co poprawi jego FG%, gdy sam musiał sobie wypracowywać pozycje w NJN. Potrafi wbić się pod kosz. Teammate, znający swoje miejsce na boisku. Możliwy do użycia niemal we wszystkich możliwych setach.
 
4. Bruce Bowen 05-06
 
4.1 Team
NBA Champion '05
4.2 Indywidualnie
NBA All-Def : 1st ('05 & 06)
 
Dirty player, plaster potrafiący jednocześnie pomagać w defensywie partnerom, ofensywnie ograniczony do rzucania trójek z rogów na ponad 40% skuteczności (tak wiem, że lubi się go odpuszczać i nie jest to Ray Allen), ewentualnie zdobyć punkty po przechwycie. Typowy zawodnik od czarnej roboty w drużynie. Lubi podstawić nogę i wyeliminować najlepszego strzelca rywali.
 
5. Grant Hill 96-97
 
5.1 Team
Nic wtedy nie osiągnął.
 
5.2 Indywidualnie
MVP Award Shares : 9('96) & 3 ('97)
All-NBA Team : 1st ('97) & 2nd ('96)
 
Jego jedyną wadą jest brak trójki. Tradycyjnie w mojej ekipie na obwodzie – świetny defensor. First-step, znakomity mid-range, rebounder i podający, także kręcący się wokół triple-double. W tamtym okresie wymiatał (porównania do MJ w tamtym okresie, jeszcze niedawno przyrównywany do LBJ). Problemem stałby się jako pierwsza opcja w ekipie, ale ja mam Dirka.
 
6. Ralph Sampson 85-86
 
6.1 Team
NBA Finals '86 (2-4 z C's, wcześniej po jego gamewinnerze 4-1 z LAL w WCF)
 
6.2 Indywidualnie
MVP Award Shares : 10 ('85)
All-NBA Team : 2nd ('85)
 
Gracz, któremu muszę poświęcić trochę więcej uwagi. Przeglądałem wiele amerykańskich opinii, obejrzałem całą serię LAL – Rockets '86 i 2 inne spotkania. W skrócie :
 
Mimo takiego wzrostu (7'4) świetny ballhandling, wyprowadzający z własnej połowy kontry z piłką w ręku, dobrze oddający piłkę po podwojeniach, jak na wysokiego passing skills imponujące. W HCO użyteczny ze względu na kilka rzeczy :
1. jump hook, zwłaszcza z prawej strony trumny. Momentami to jego, a nie Hakeema krył Kareem – to chyba o czymś świadczy, podobnie jak to, iż był podwajany.
2. Mid range – tak, tak spotkałem się z statystyką 50% w tamtym okresie. Wiem, że weryfikacja na podstawie jednej serii, ale z LAL miał 8/15 (siedziałem z kartką w ręku). FT na poziomie 65% wydaje się potwierdzać, że jego mid-range jak na wysokiego był solidny.
3. Zasłony + pnr + alleye → z alleyami miał w tej serii problem, gdyż większość z nich była tragicznie dorzucana przez słabo podający obwód Rockets, screeny stawia bardzo dobre, a mała ilość picków wynikała bardziej z zagęszczenia pomalowanego i braku dobrego playmakera, gdyż te które były z nim grane efektownie kończył.
 
Wada – potrafił zagrać na 30/20 i następnego dnia na 2/2. Pod tym względem chimeryczny. Szczęśliwie ja na PF będę grał nim około 10 minut, a na C radzi sobie znacznie lepiej.
 
Dobry defensor 1v1– to on krył Kareema wielokrotnie bez podwojeń i ograniczył go (wiem, że czaił się tam Hakeem z pomocy) do TS 53% (norma PO dla Kareema z tamtego okresu to 59-60, RS 61-62). Help-d ze względu na jego zasięg ramion i mobilność w pomalowanym na wysokim poziomie.
U mnie znacznie mniej będzie bawił się piłką – ale jego umiejętności w tym elemencie to miły bonus.
 
7. Tyson Chandler 11-12
 
7.1 Team
'11 NBA Champion
 
7.2 Indywidualnie
'12 DPOY
NBA All-Def : 2nd('11) & 2nd('12)
TS% : 1 ('11) & 1 ('12)
 
Nie przypadkowo dostał tak syty kontrakt w NYK. Świetnie ustawiający opartą na help-D defensywę center, jego wpływu na grę nie widać tak bardzo w boxscore, ale do systemu defensywnego jaki preferuję pasuje jak ulał. Zestawienie ORTG i DRTG z tamtych sezonów (130 do 100) imponujące. Jako pomocnicza opcja w ofensywie bardzo przydatna - nie gra post oraz brakuje mu midrange, ale jest bardzo skutecznym finisherem po p&r, dobrze czuje grę, co skutkuje tym, że obrona musi uważać na wrzucane do niego loby na alleye - 2 razy z rzędu (w wybranych latach) lider NBA pod względem TS%. Dobrze ustawia zasłony i zastawia na deskach - również zbiórka w ofensywie to jego mocna strona. Wady ? Tak jak pisałem - brak rangu, czy post moves + nie jest w stanie bez pomocy bronić dominujących centrów (Hakeem, Shaq).
 
8. Mookie Blaylock 96-97
 
8.1 Team
Nic wtedy nie osiągnął.
 
8.2 Indywidualnie
NBA All-Def : 2nd ('96) & 2nd ('97)
Steals per game : 2nd ('96) & 1st ('97)
 
Kolejny bulterier w mojej defensywie, bodajże drugi DRAPM dla guardów w tamtym sezonie. D to jedna z kilku zalet, dla których go wybrałem - przechwyty i umiejętność błyskawicznego uruchomienia kontry jest dla mnie bardzo cenna. W ofensywie zamierzam ograniczyć jego zadania do rzucania trójek (corners), które rzuca (według źródeł loraka) na poziomie 39%. Jest to zawodnik, któremu nie powinno się zostawiać zbyt dużo miejsca na rzut z tamtego rejonu boiska. Potrafi także minąć dobiegającego rywala i ma bardzo dobre passing skills jak na gracza, który w mojej drużynie nie operuje piłką.
 
 
2. Charakterystyka ogólna teamu :
 
Zebrałem tu grono w większości ograne w finałach PO w danych latach na najwyższym szczeblu - Dirk to mistrzowska pierwsza opcja - a frountcourt tworzył z Tysonem Chandlerem,. Kidd i Erving jako pierwsze opcje wchodzili do finałów. Sampson jako druga opcja z Rockets pokonał LAL i grał w finałach z Bostonem, Bowen w Spurs zdobył mistrzostwo. Jedynie Blaylock i Hill nie grali w finałach NBA, ale ogólnie mentalność zwycięzców mojego zespołu nawet jak na poziom fantasy uważam za wysoką. W dodatku większość z nich powinna zyskać w HCO, ze względu na zdecydowanie lepsze zestawienie - Kidd jak spot-up shooter, Erving jako druga opcja, Sampson mający więcej miejsca w pomalowanym, Blaylock skupiający się na trójkach z rogu. Nie mam w zespole tak wybitnych wysokich defensorów jak Ewing, Duncan czy Hakeem, więc stawiam na sprawdzony system Mavs, który może zostać tylko udoskonalony przez Sampsona wśród wysokich i plejadę fantastycznych obrońców na obwodzie. Bo jak zamiast Peji, Terry'ego DeShawna, Mariona i Barei mam Hilla, Blaylocka, Ervinga i Bowena to upgrade jest gigantyczny. W dodatku młodszy jest Kidd.
 
3. Defence + kontry.
 
Gdy na boisku rywal ma dominującego centra to podwajam, z Chandlerem bardziej z Sampsonem mniej. Oczywiście D zmienia się w zależności od rywala, ale ogólnie skupiam się na tym na czym Mavs '11 - wymuszenie rzucania z "gorszych klepek", help-D. Trapy, agresywne próby odbioru, na zbiórce mam prócz Chandlera/Sampsona (bądź w 1 line-upie obu) i dokładam do tego Kidda, Ervinga i Hilla z obwodu oraz przeciętnego Dirka. Gdy tylko jest możliwość wyprowadzam kontry - mam tu poziom rewelacyjny. Zarówno posiadając bezczelnych kryminalistów patrząc na przechwyty, jak i graczy uruchamiających podaniam kontry czy też rewelacyjnie je rozprowadzających (Sampson, Blaylock, Kidd). Również Dirkowi czy Chandlerowi bieganie do szybkich ataków jak najbardziej pasuje, a na koniec zostawiłem sobie duet Hill-Erving czyli pod tym względem poziom GOAT. Mój wymuszający straty D + kontry to zabójcza broń. Bójcie się!
 
4. Wstępne line-upy (minuty podawane oczywiście w przybliżeniu na połowę) 
 
#1 S5 do 5 min: Kidd-Bowen-Erving-Nowitzki-Chandler
#2 5-10 min : Kidd-Bowen-Hill-Nowitzki-Sampson
#3 10-16/15 min (w drugiej połowie krócej) : Blaylock-Hill-Erving-Sampson-Chandler
#4 15-19 min : Blaylock-Kidd-Hill-Nowitzki-Sampson
#5 19 - END : Blaylock(?)-Kidd-Erving-Nowitzki-Chandler
 
Znak zapytania na zakończenie - jeśli Mookiemu kompletnie nie siedzi zza łuku jest możliwość, iż postawię tu Bowena, bądź Hilla (wtedy będę grał trochę inne sety).
 
Minuty podsumowanie (w przybliżeniu) :
 
Kidd 37
Blaylock 28* (18 + 10 niepewnych)
Bowen 20
Hill 28
Erving 31
Nowitzki 37
Sampson 28
Chandler 31
 
 
5. HCO :
 
Oczywiście nie podaję wszystkiego z playbooka, nie jestem w żadnym sztabie. Ogólnie więc mam w ekipie ludzi potrafiących grać iso (Dirk! , ale także Erving czy ewentualnie Hill), ludzi w first stepem (Erving, Hill), czy lubiących wbijać się pod kosz (cała plejada). W rogu na wygnaniu mam Blaylocka i Bowena. Moja ekipa ma ładny passing skills (Kidd i Hill świetny, Erving, Blaylock, Sampson bardzo dobry), graczy potrafiących ustawiać zasłony (Sampson, Chandler) i finiszować (ten sam duet + ścinający Erving), zbierających w ofensywie (duet wysokich, Erving), ofensywnego potwora w HCO - Dirka, jako spot-up shooterów Kidda czy Hilla (mid-range Granta!), solidnych 40% strzelców z rogów. Sampson potrafi grać post, Dirk zresztą też. Oprócz wymienionych przeze mnie niżej setów ta ekipa naprawdę poradzi sobie opierając grę na ball movement i grze piłką grożąc co chwila rzutami z mid po screenach, lobem do wysokich czy też wbiciem się Hilla/Ervinga pod kosz. A właśnie zapomniałem - Erving i Hill wbijają się pod kosz na dzisiejszych przepisach ;).
 
6.PLAYBOOK
(nie opisuje aż tak szczegółowo, na wszelakie sposoby, bo nie wiem jak przeciwnik to będzie bronił to wtedy będzie jak coś dalsza rozpiska.)
 
1. Iso Dirk
 


2lu6yv7.jpg 


Grafika (players)
 
1. Kidd
2. Blaylock/Bowen
3. Erving/Hill
4. Dirk
5. Chandler/Sampson
 
 
Po dostarczeniu piłki do Dirka staram się uniknąć podwojenia Niemca. Hill/Erving grożą ścięciem i wbiciem w pomalowane, Kidd stoi na swojej klepce, w rogu boiska mam Bowena/Blaylocka. Chandler/Sampson w tym miejscu wymusza obrońcę tuż przy nim. JAZDA DIRK!
 
 
2. Iso Erving
  


2lu6yv7.jpg 


Grafika (players)
 
1. Kidd
2. Blaylock/Bowen
3. Dirk
4. Erving
5. Chandler/Sampson
 
Dr J ze swoim minięciem i przyzwoitym jumperem na kontakcie ściera się ze swym oponentem, a gwizdki idą na dzisiejszych zasadach. Dirka nie można tu odpuścić, pozostali gracze jak przy iso Dirka.
 
 
3. Mavs mini-roll
  


2gx1p8k.jpg 


Grafika (players)
1. Kidd
2. Hill
3. Bowen/Blaylock
4. Dirk
5. Sampson
 
 
Znana zagrywka Mavs pod Dirka. Za linią za 3 czają się Kidd i Bowen/Blaylock. Center rolluje, więc ściąga na siebie jednego obrońcę (wysokiego), po czym stawia zasłonę, by broniący pomalowanego nie mógł walczyć z Dirkiem. Hill podaje ją do Dirka (to główne założenie), ale jest w stanie przerzucić do obwodowych na trójkę, rzucić z mid-range (akurat jego strona) czy podać do Sampsona, gdyby obrona się zagapiła.
 
 
4. Hill and Nowitzki pick&pop
  


2yvkitc.jpg 


  


14dojv8.jpg 


Grafika (players)
 
1. Kidd
2. Blaylock/Bowen
3. Hill
4. Dirk
5. Sampson
 
 
Kolejna zagrywka Mavs, gdzie graczem z piłką był J.Terry.
 
ad. 1 : Doprowadzenia do możliwości zagrania pick and pop. Kidd stawia zasłonę Nowitzkiemu, który dobiega na top stawiając zasłonę Grantowi. Kidd wycofuje się za linię 3PT, Po drugiej stronie szeroko ustawieni Sampson i Blaylock/Bowen
 
ad. 2 : Hill grozi wbiegnięciem w pomalowane, bądź rzutem. Dirk przesuwa w lewo licząc na piłkę i rzut za 3/ akcje inside. Rozstawiony szeroko Kidd grozi nie tylko rzutem, ale atakiem w paint. Sampson czai się przy pomalowanym. Blaylock/Bowen czekają w drugim rogu boiska.
 
5. Hill and Sampson pick&roll
  


111r1o8.jpg 


Grafika (players)
 
1. Blaylock/Bowen
2. Kidd
3. Hill
4. Dirk
5. Sampson
 
 
Nieznacznie zmodyfikowany (na obwodzie zostaje Dirk, mid-rangem straszy Kidd) set 1-4 Dona Caseya i H.Planellsa.
Dirk i Kidd ustawiają się po lewej stronie boiska. Blaylock/Bowen robią miejsce w rogu prawej strony. Sampson rolluje do kosza, Hill grozi mid-rangem bądź wbiciem w pomalowane. Dirk za linią 3PT, Kidda tu nie można odpuścić.
 
6. Kidd and Chandler pick&roll 1.
  


2nrlkx0.jpg 


Grafika (players)
 
1. Kidd
2. Bowen/Blaylock
3. Erving
4. Dirk
5. Chandler
 
 
Klasyczny pick&roll grany przez Mavs, udoskonalony tym, że młody Kidd może jeszcze się wbić pod kosz, Erving grozi rzutem z bliższej odległości bądź wbiciem pod kosz, Dirk ustawiony za linią 3PT, w rogu Bowen, Chandler rolluje. Ogólnie klasyk.
 
7. Baseline screen - Nowitzki inside.
  


imjz83.jpg 


Grafika (players)
 
1. Erving/Hill
2. Kidd
3. Blaylock
4. Dirk
5. Chandler/Sampson
 
 
Kolejna zagrywka z mistrzowskiego runu Mavs. Kidd oddaje piłkę ustawionemu dalej od kosza Ervingowi/Hillowi i biegnie ustawić zasłonę Dirkowi, który zbiega do środka, po czym (Kidd) wycofuje się za linię 3PT. Blaylock ustawiony za linią 3PT. Chandler/Sampson w każdej chwili grozi wbiegnięciem na alleya. Erving/Hill ma tu wiele opcji do zagrania.
 
8. Baseline screen – Dirk outside.
  


20zxm5h.jpg 


Grafika (players)
 
1. Kidd
2. Erving/Hill
3. Blaylock
4. Dirk
5. Chandler/Sampson
 
Niemal identyczna zagrywka jak poprzednio, tylko tym razem to Dirk zostaje na dystansie, a do środka zbiega Erving bądź Hill.
 
9. Kidd and Chandler pick&roll 2.
  


6fvbdd.jpg 


Grafika (players)
 
1. Kidd
2. Bowen
3. Erving
4. Dirk
5. Chandler
 
Po wysoko granej zasłonie Chandler rolluje pod kosz. Kidd grozi rzutem z mid-range, zagraniem do Bowena, bądź do ewentualnie ścinającego Ervinga. Dirk nie do pozostawienia bez opieki. Kidd może grać do rollującego Tysona, który wtedy bądź finiszuje, bądź odgrywa do Ervinga/Dirka.
 
 
10. Double screen for Hill.
 
http://i44.tinypic.com/qs4nyb.jpg
Grafika (players)
 
1. Blaylock
2. Hill
3. Erving
4. Sampson
5. Chandler
 
Double screen dla Hilla. Chandler rolluje, Sampson ustawia się po lewej stronie boiska grożąc rzutem z bliższego mid-range. Blaylock ustawiony w rogu, Erving czai po lewej stronie przy baseline.
 
 
11. Sampson top.
 
http://i41.tinypic.com/149yzq0.jpg
Grafika (players)
 
1. Blaylock
2. Hill
3. Erving
4. Sampson
5. Chandler
 
Piłkę ma Sampson (doprowadzenie do tego to żaden problem). Po zasłonie od Chandlera podanie do Granta, który stara się atakować kosz – w tej wczesnej fazie akcji Sampson może zagrać też do Blaylocka, gdy obrona się zagapi do ścinającego Ervinga czy grożącego po zasłonie alleyem Tysona. Sampson przesuwa się na midrange, Blaylock ucieka do rogu, Erving grozi ścięciem → Hill rzuca bądź atakuje kosz.

 

No, to tyle - wiem, że mam pewnie masę błędów no ale trudno, starałem się to jakoś opisać  :grin:

Edytowane przez january
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

W Phoenix był sporo lepszy defensywnie. Nie znaczy, że w latach 90. bronił źle, po prostu przestrzegałbym przed łączeniem dwóch tych samych zawodników z innych epok. Nie nazwałbym Hilla '90 świetnym defensorem, choć był niezły, zwłaszcza w team d, bo miał wybitne bball IQ.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

 Gdy tylko jest możliwość wyprowadzam kontry - mam tu poziom rewelacyjny. Zarówno posiadając bezczelnych kryminalistów patrząc na przechwyty, jak i graczy uruchamiających podaniam kontry czy też rewelacyjnie je rozprowadzających (Sampson, Blaylock, Kidd). Również Dirkowi czy Chandlerowi bieganie do szybkich ataków jak najbardziej pasuje, a na koniec zostawiłem sobie duet Hill-Erving czyli pod tym względem poziom GOAT. Mój wymuszający straty D + kontry to zabójcza broń. Bójcie się!

 

 

Wyjdzie, że jestem haterem januarego, ale trudno.

 

Któryś raz już piszesz o swoich kontrach, tymczasem nie dałeś Kiddowi psów gończych do napędzania kontr, czyli tego co robił najlepiej. Erving pobiega do kontr + Hill trochę, przy czym oni z tego co widzę prawie w ogóle nie przebywają jednocześnie na parkiecie. Dirk, Chandler, Hill i Bowen w wybranych sezonach zdobywali z kontry łącznie mniej punktów niż Harden sam w zeszłym sezonie. Tym samym dla mnie to nie jest żaden poziom GOAT ani zabójcza broń w lidze all-time.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Co do kontr - pominąłeś Sampsona i Blaylocka.

Center o wzroście 7'3'' x-factorem w transition nie będzie. Mookie jest przyzwoity, ale holować piłkę może jednocześnie tylko jeden zawodnik, a wykańczanie kontr ze skrzydła to co innego dla swingmana, a co innego dla 6'0'' PG.

 

 

ale i tak Erving w kontrach to jest GOAT, neguje ktoś?

 

Masz na to jakieś liczby?

 

 

Dalej musisz uwzględnić, że sezon 10-11 TC i Dirk grali z Kiddem prawie 40 letnim to duża różnica jeśli teraz będą go mieć z prime fizycznego

 

Jak dla mnie podstawowa różnica tkwi w tym, że w Nets Kidd miał na boisku jednocześnie 3 konie pociągowe z mega motorami w dupie na pozycjach 2, 3 i 4. Dirk i Chandler to jakby nie to samo.

 

 

 

Hill jeśli chodzi o fizyczne atrybuty zdecydowanie w kontrach będzie wymiatał, gdyż najważniejsze przy wspominaniu Hardena - przepisy, sorry ale z gwizdaniem lat 90, to by Harden nie żył już, a z kolei Hill na obecnych zasadach wyłapywałby ze swoją szybkością wbicia pod kosz faule non stop.

 

Myślałem, że już w forumowej opinii publicznej przyjęto do wiadomości, że dawniej gwizdano ZNACZNIE więcej fauli niz dzisiaj?

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Może po prostu każdy założy swój własny temat z opisem zespołu? Komentarzy tutaj i tak nie unikniemy, może będzie nieco za dużo topików, ale lepsze to niż ogólny burdel, bo potem, to tych swoich opisów nie znajdziemy.

 

Eye-test? DRAPM 2,1, stl 1,8, blk 0,6, DWS 5,9 DRTG 100 (bez niego na parkiecie DET 104).

Skoro posługujesz się tak chętnie danymi Engelmanna, to może przyznasz też, że Barkley '93 był bardzo dobrym obrońcą z DRAPM 1.7, 1.6 spg i 1 bpg? ;]

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Może po prostu każdy założy swój własny temat z opisem zespołu? Komentarzy tutaj i tak nie unikniemy, może będzie nieco za dużo topików, ale lepsze to niż ogólny burdel, bo potem, to tych swoich opisów nie znajdziemy.

 

 

Skoro posługujesz się tak chętnie danymi Engelmanna, to może przyznasz też, że Barkley '93 był bardzo dobrym obrońcą z DRAPM 1.7, 1.6 spg i 1 bpg? ;]

w sumie dobry pomysł

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Co do gameplanu (twoich zagrywek) - nie będę się wypowiadał, bo poczekam z wytykaniem błędów aż na Ciebie natrafię albo sam trafisz na konkretny matchup.

 

ale pomysł z grafiką świetny - też własnie myślałem o czymś podobnym, ale stwierdziłem że to zbyt pracochłonne, ale cóż - trzeba będzie dorównać.

Edytowane przez BiałaCzekolada
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

3. A jakieś fajne statsy są do lat 80 pod względem kontr? Erving był w nich mistrzem,  nie do zatrzymania.

 

Był dobry, ale napisałeś, ze jest GOAT i kto by to zanegował. Skoro ze znacznie lepiej opisanych i opisywalnych statystycznie aspektach jak np 3pt shooting czy post-up nie mamy jednomyślnie wybranego jednego GOAT shootera czy post playera, to sądzę, ze nalezy sie wstrzymać z koronowaniem Ervinga na GOAT gracza w transition. Dla mnie równie dobrze może być dwudziesty albo sto czterdziesty trzeci ever.

 

 

6. Młodszy Kidd to jest pod względem TC i Dirka tutaj x-factor, nie rozumiem jak możesz tego nie doceniać

 

Mogę, bo Kidd to tylko połowa kontry i musi mieć graczy, którzy będą z nim biegać, a Chandler i Dirk nie są graczami żyjącymi w transition. Ogólnie mało którzy gracze z PF/C żyją. W Nets biegały z nim jednocześnie trzy rakiety, u ciebie jest jedna i słowo underutilized przychodzi mi na myśl po prostu. Wiem, ze można też kontry przerabiać na early offense i walic trójke w drugie tempo, ale chcesz grać Mavs 2011 na sterydach, a to był half courtowy zespół grający dookoła Dirka i jest kilka zespołów, z którymi nie powinieneś podkręcać tempa. Nie przeczę, że masz dwóch bardzo dobrych graczy do kontr, ale twój team nie stanowi żadnej elity transition w tej lidze.

 

 

7. Jeśli Kittles, van Horn i R.Jefferson mieli motory w dupie to Erving ma ich 5, a Hill 3.

 

To oczywiście nieprawda. Kittles i Jefferson zdobywali z kontr znacznie więcej punktów od Hilla, zdarzało się to również Martinowi, który jak na PFa także rewelacyjnie biegał.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

bo nie wmówisz mi, że Jefferson, Kittles i van Horm to lepsi gracze w kontrach bo zdobywali w nich więcej punktów

 

A co przepraszam czyni Hilla lepszym w kontrach od Jeffersona i Kittlesa, poza tym, że Jefferson nie nazywa się Grant Hill? Wade jest kozakiem, Gerald Green jest kołkiem, nie znaczy to, że Wade lepiej rzuca za 3, bo gracz, z którym go porównujemy jest nikim.

 

Jak już mówiłem - w Nets Kidd przez większość czasu miał na boisku trzech typów, którzy zapierdalali do kontr, u ciebie ma jednego, bo Martina zamieniasz na Dirka, a Kittlesa na Bowena (znów Bowen). Kidd swoje pociągnie, ale jego potencjał w transition nie zostanie w pełni wykorzystany. Może gdybyś miał np. Iguodalę zamiast Bowena albo jeden z dwójki Erving-Hill miał trójkę, zeby grać nimi jednocześnie, ale tak to nie jest nie wiadomo jaka moc.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wiadomo, że w all time league trudno zbudować skład, który jest słaby w transition i każdemu zawsze się wydaje, że jego zespół najlepiej biega. Ale akurat Kidda z Ervingiem i Sampsonem jestem w stanie sobie wyobrazić i kupić.

 

W ataku pozycyjnym, jeśli wzorujemy się na Mavs, to brakuje mi staggered pick and rolla, inaczej zwanego zagrywką, która pokonała Miami.

 

Brakuje ci bangera pod koszem. Mocne, fizyczne frontocurty mogą ci narobić problemów, dlatego musisz wtedy mądrze zrobić użytek z mobilności Sampsona i Chandlera.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jest przynajmniej jeszcze jedna taka zagrywka, którą rozrysuję, przy której defensywny team musi wybrać opcję, czy nie odpuszczać gracza w rogu na tej zasadzie, że później nie zdąży dobiec do Bowena nawet z jego wolnym składaniem się do rzutu (jak oglądam Coopera btw, to też na slowmotion rzucał).

Czyli chcesz mieć 8 graczy na strong side? W takim tłoku chcę zobaczyć jak podajesz na drugi koniec boiska.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • wiLQ zablokował(a) ten temat
Gość
Ten temat został zamknięty. Brak możliwości dodania odpowiedzi.
  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    • Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.