karpik

http://www.cbafaq.com/salarycap.htm#Q24 Z tego wynika co innego

Oferty dla FA można składać od 30.12.

Przecież 5-letnie umowy po rookie contract można podpisać tylko jako Designated, to jakim cudem Ayton nie podpisał jako designated?

Żeby ktoś się kwalifikował do designated rookie, to musi wcześniej pograć w lidze przez 4 lata na rookie scale contract co z automatu daje prawa Birda.

A czy można podpisać designated contract nie mając praw Birda?

Aytona nie dotyczy ani jedno ani drugie, ponieważ podpisał kontrakt jako free agent mając prawa Birda. Zresztą tak jak w realu z Suns i w realu nie można go wymieniać aż do 15 stycznia. Identyczna sytuacja jest z Anfernee Simonsem.

Muszę to w takim razie sprawdzić, ale nawet jeśli jest tak jak piszesz, to Aytonem nie można handlować aż do 15 stycznia, także to i tak na teraz nic nie zmienia i ten deal nie przechodzi For three months or until January 15 of that season (whichever is later) after re-signing a free agent with Larry Bird or Early Bird rights, if the team is over the cap, the player's new salary is above the minimum, and he receives a raise greater than 20%.

To nie jest NTC, bo Ayton NIE MOŻE być wymieniony przez rok po podpisaniu Designated player contract. For one year after signing a player to a Designated Veteran contract or extension (see question number 24).

Ale piękna gimnastyka, byleby tylko jakoś wyjść z twarzą po napisaniu głupiego posta. Klay może być najgorszą umową w Dubs ze względu na koszty, o których piszesz. Jednak w lidze jest jeszcze 29 innych zespołów i wszystkie te zespoły są w lepszej sytuacji pod względem salary od Dubs. Jeśli się nie mylę, to pisałeś o najgorszej umowie w lidze. Umowa Klaya schodzi po następnym sezonie, sam Klay jest w tym roku póki co lepszy od Middletona czy Kawhi z czołówki płac. Kawhi ma dłuższy kontrakt, Middleton taki jak Klay, Harris o którym wspomniałeś zarabia tylko 3 mln mniej od Thompsona i też kontrakt mu się kończy w 2024. Do tego dochodzą długie umowy przepłaconych Simmonsa czy Portera żuniora. Mi tam wychodzi, że Klay nie jest nawet w top5 najgorszych umów. Jeszcze wczoraj twierdziłeś coś innego.

Ayton nie może być wymieniony w tym sezonie po podpisaniu 5-letniej umowy

Przepraszam, nie zdawałem sobie sprawy, że mamy poetów na forum. Klay zaczął fatalnie ten sezon i wydawało się, że jest już po nim, ale trzeba pamiętać, że on w offseason w ogóle nie grał 5 on 5, potem zaczął wyglądać jak stary dobry Klay (ten krótki jak twierdzisz okres trwał ponad miesiąc kiedy Klay w 15 meczach notował 21,5 ppg i trafiał 4.5 trójki na 42%), a ostatnio miał znowu kilka gorszych meczów. Bez Stepha każdemu gra się gorzej, nie tylko jemu, pewnie Klay prime ma już za sobą, zwłaszcza w obronie nie nadąża już za szybszymi guardami, ale twierdzenie, że to za chwilę może być najgorszy kontrakt w lidze to nie hiperbola, tylko zwykła głupota.

To nie jest brakujące ogniwo, ale Bamba ostatnio coś tam nawet gra. A chciałbym go w Pels w zasadzie tylko dlatego, że mam przeczucie, że odejście z Magic dobrze by mu zrobiło i może by się odrodził w nowym otoczeniu. Te wytłuszczone słowa są tu kluczowe

O jest i coroczny post Smoka, narzekającego na termin opisów

Różne rzeczy piszesz ostatnio i wiem, że lubisz sobie rzucić od czasu do czasu daleko idącym wnioskiem po jednym czy dwóch obejrzanych meczach, ale tutaj chyba odleciałeś za daleko

Szczerze to będę zdziwiony jak to nie będzie season ending. Od początku to wygląda bardzo dziwnie, a brak diagnozy od blisko tygodnia zdaje się właśnie na to wskazywać.

Gra Jonasa zależy od matchupów. Akurat Bucks mu w miarę leżą, bo nie grają wielu picków i wolne nogi JV nie były tak eksponowane jak to się zazwyczaj dzieje. W ataku z kolei Lopez miał na niego początkowo wywalone, bo był skupiony na pomaganiu przy Zionie, no to JV wziął i pyknął 15 pkt na otwarcie spotkania. Tenże Bamba to by się właśnie w takim meczu też przydał, choćby z tego powodu, że nie trzeba byłoby korzystać z Hernangomeza.

No i troszkę zeszły nam na ziemię te Pelikany. Z tych 4 porażek, na szczęście 2 raczej na własne życzenie, kiedy zarówno z Jazz jak i Suns pod koniec 3Q Pels roztrwaniali prowadzenie pod nieobecność Ziona. Stąd wnioski są takie: 1. Ingram wróć. Możliwe, że z nim nie byłoby takiego zastoju jak odpoczywa Zion. 2. Widać, że ta drużyna się dalej uczy. Wczoraj z Bucks w pierwszej połowie nie potrafili zbudować muru na Giannisa, z drugiej strony Bucks wzorowo bronili Ziona (Jrue + Lopez to easy najlepszy zestaw na niego w całej lidze, z nikim Zion nie miał takich problemów). Widać było która drużyna jest prawdziwym contenderem, a która dopiero chce nim być. W drugiej Pels się ogarnęli i Giannis miał trudniej, Herb naprawdę ładnie sobie z nim radził. Dodatkowo dwa główne zapalniki - Murphy i Alvarado są świetni u siebie, ale gasną na wyjazdach. Murphy w domu trafia 69% TS, na wyjazdach 54% TS, Jose 61% TS vs 50% TS. Ale trzeba pamiętać, że rok temu o tej samej porze oni nawet nie byli w rotacji tego zespołu, powinni się więc ogarnąć. 3. Ta drużyna potrzebuje stretch five i generalnie większej głębi pod koszem. Są matchupy kiedy Jonas jest bezużyteczny, są i takie, gdy Nance jest za mały. Bywa i tak jak wczoraj, że nie ma Nance i niestety Hernangomez jest potwornie rypany na pickach. Dajcie mi tu tego Bambę, cudów od niego nie oczekuję.

Tylko Hawks potrafią prowadzić 11 pkt na 2 minuty przed końcem i nie tylko dać się dogonić, ale i wyprzedzić. Na szczęście Banchero sfaulował DJM i udało się uniknąć kompromitacji. Niestety to był kolejny mecz, kiedy McMillan raczej sabotuje. Może zacznę od wzięcia TO na 28 sek. przed końcem, kiedy było +1. I jaką zagrywkę wymyślił Nate? Hej Trae! Weź przekozłuj z piłką 20 sekund i coś wymyśl! No i się nie udało, ja się pytam, po co McMillan bierze TO na coś takiego? Potem Fultz dostał totalną autostradę pod kosz i wydawało się, że trafił najłatwiejszego game winnera w życiu, za chwilę przy ostatniej akcji o mało nie brakło tego TO, który zmarnował wcześniej Nate, bo Atlanta była bardzo blisko błędu 5 sek. i w ostatniej chwili Trae obił Wagnera, żeby nie stracić piłki. TO już nie było. Oczywiście sama gra Hawks w crunch time to kolejny raz ból dla oczu - cegły przez ręce oraz niecelne podania. McMillan też zdawał się kompletnie nie ogarniać kto w tym dniu jest hot i powinien zamykać mecz. AJ grał naprawdę fajnie po obu stronach, Bogie z kolei był słabiutki, ale Nate postanowił grać całą 4Q Bognanoviciem... Na plus na pewno, że całkiem szybko Murray z Collinsem wrócili po kontuzjach, może uda się do końca roku wygrać trochę meczów, terminarz sprzyja. No i Trae wygląda ostatnio lepiej, zobaczymy czy to chwilowy wyskok czy może powrót do formy.

dRaptor Clarksona -2.2, dRaptor Olynyka 0. dEPM Clarksona -0.9, dEPM Olynyka +0.3. Świat według januarego - Clarkson broni, a Olynyk to cancer. Dobrze wiedzieć, że u Ciebie po staremu

Tak, znam te jego statsy w tym roku. Tyle, że on gra w najgorszym tankerze i ma rolę 1-2. opcji w Spurs, Pop też często daje swoim graczom niekoniecznie optymalne zadania w tym sezonie, pewnie chodzi o to, żeby się sprawdzali w nowych rolach i uczyli nowych rzeczy. To, że Vassell dobrze broni opieram na moim eye teście oraz poprzednich sezonach, kiedy po pierwsze Spurs byli normalnym zespołem, a dwa Devin nie miał takiej roli w ataku. W tegorocznych Spurs cały zespół poza Tre Jonesem wygląda dramatycznie w statsach D. A ja np nie mam wątpliwości, że taki Poeltl jeśli gdzieś zostanie wymieniony, to będzie dobrym obrońcą w nowej drużynie. Ot, uroki grania w tankerze, jak ktoś tego nie kupuje, to trudno, ale jest różnica w graniu w najbardziej ohydnym tankerze, a ścisłym contenderze zwłaszcza, że Devin u mnie ma prawie o połowę mniejszą rolę w ataku. Ja to się generalnie już powoli przygotowuję do tego, że Spurs Vasselowi wymyślą w marcu kontuzję, mam nadzieję, że będzie na tyle absurdalna, że będzie się dało go u nas wrócić na PO. To jest mój największy problem z Vassellem A tak przy okazji już żonglujesz advanced statsami po 20+ meczach (samo w sobie jest absurdalnie głupie ze względu na małą dawkę), to miło byłoby, gdybyś wyjaśnił skąd bierzesz to, że Clarkson akurat w tym sezonie zaczął bronić Jego dRaptor jest na poziomie Vassella, najniższe w karierze, tyle, że JC ma długą historię bycia słabym w obronie, a Devin, jak napisali koledzy wyżej, był znany z dobrej obrony, więc gorsze numerki można tłumaczyć większą rolą, której u mnie nie ma oraz sytuacją w Spurs. A i jeszcze jedno, w S5 masz tylko jednego gracza z dodatnim dRaptor Także uważaj z tymi zbiorczymi statsami po 1/3 sezonu

Ciekawy wniosek po jednym meczu. Oglądałeś mecz z Lakers?

Dallas Mavericks W stosunku do zeszłego sezonu zaszły 3 istotniejsze zmiany personalne. Zamiast Zubaca mamy Olynyka, w miejsce Bojana pojawił się Bullock, a Campazzo zastąpił Joseph. Najważniejsze jednak jest lepsze zdrowie liderów, w tym powrót Ziona. Rotacja (w nawiasie orientacyjne minuty) W pełnym składzie wyglądałoby to tak jak poniżej Young (34-36) – Holiday (32-34) – Jones (26-28) – Zion (32-34) – Davis (33-35) Ławka: Vassell (27-29) – Bullock (12-14) – Pokusevski (5-7) – Porter (12-14) – Olynyk (17-19) Szczegółowo absencje przedstawiają się tak: o – znaczy, że grał, | – znaczy, że był zdrowy, ale zaliczył DNP, x – znaczy kontuzja. Na niebiesko oznaczeni są starterzy w danym meczu. Jako, że przy okazji rozpisałem też terminarz – na czerwono zaznaczony jest mój back2back, a na zielono back2back rywala. Vassell zmienia zarówno Trae jak i Jrue, gdy kogoś z tej trójki brakuje, to do rotacji wskakuje Cory Joseph, a więcej minut dostają też wtedy Bullock, Herb oraz Poku. Bullock jest zmiennikiem Herba, Poku nie przypisuję do konkretnej pozycji, w zasadzie może grać wszędzie od 3 do 5 i jego minuty oraz rola się zmienia w zależności od potrzeb zespołu. W tym trymestrze grałby głównie jako 4 z racji tego, że Porter opuścił wiele gier. Olynyk to przede wszystkim zmiennik AD, ale dostaje też trochę minut razem z Davisem. IJax gra, gdy nie ma kogoś z trójki Zion, Davis, Olynyk, ewentualnie ktoś ma foul trouble. Reed i Boston poza krótkimi epizodami, raczej poza rotacją. Krejci bez szans na grę, a Sarr kontuzjowany, ale nawet gdyby był zdrowy, to niewiele by to zmieniło. Staggeruję minuty Trae i Jrue oraz Ziona i AD, także zawsze na parkiecie będzie co najmniej jeden wybitny rozgrywający (Young lub Holiday) oraz co najmniej jeden wybitny punktujący spod dziury (Zion lub Davis), najczęściej to po prostu pary Trae-AD oraz Jrue-Zion otoczone shooterami. Także nawet nie patrząc na przepotężną moc mojego S5, to lineupy rezerwowe, np Young-Bullock-Vassell-Olynyk-Davis albo Jrue-Vassell-Poku-Zion-Olynyk wyglądają też na bardzo mocne, i co ważne, mocne po obu stronach parkietu. Mecze kończę zazwyczaj piątką Trae-Jrue-Vassell-Zion-AD, ale czasem może grać Herb zamiast Vassella (pod konkrenty matchup w D) lub nawet Herb zamiast Trae (tak samo, zależy od matchupu w D). Indywidualnie wyglądało to tak: Trae Young – ktoś ukradł jego rzut i nie chce go oddać. Jego skuteczność ratuje w zasadzie tylko duża liczba FTA, generalnie oczywiście Young zawodzi, ale są też rzeczy, za które należy go chwalić, np. playmaking. Trae ma póki co najlepsze As:To ratio w karierze, no, ale dopóki jego rzut nie wróci, Young z półki superstara spada na półkę borderline all-star. Jrue Holiday – pierwszy raz odkąd Jrue dołączył do Mavs, to on jest tym lepszym graczem z mojego backcourtu. Jak zwykle król on/offów, a to dlatego, że gra świetnie po obu stronach, potrafi uruchamiać zarówno wysokich jak i shooterów, dobrze kończy pod dziurą, trafia off the dribble, myślę, że w ataku ma jeszcze sporą rezerwę i z czasem wejdzie na jeszcze wyższy poziom, ale i tak w moim zespole będzie się świetnie sprawdzał jako connector. Herb Jones – jak zwykle bierze na siebie najtrudniejszy matchup w defensywie, a w ataku daje wszystkiego po trochu. Póki co trochę go wyhamowały drobne urazy, także w jego przypadku też liczę na zwyżkę formy w następnych tygodniach. Zion Williamson – zaczął sezon lekko zardzewiały, co było do przewidzenia po półtorarocznej przerwie. Jednak jak już zrzucił rdzę, to szybko wskoczył na poziom kandydata do MVP. I oglądamy teraz najlepszą wersję Ziona póki co. Nie wiem czy point Zion to nie jest gracz o największym gravity w całej lidze. Obrony go nie tylko regularnie podwajają, ale też potrajają, ale zazwyczaj nic to nie daje i Zion albo mądrze oddaje piłkę do wolnego gracza (celowo nie piszę „na obwód”, bo jego współpraca z Valanciunasem i Nancem też wygląda świetnie) albo niewiele sobie robi z tych potrojeń i zdobywa pkt tak czy siak. Dodatkowo chyba nikt już nie ma wątpliwości, że Zion może być plusowym obrońcą (bo nim po prostu jest). Anthony Davis – w sezon wszedł na niższym biegu, ale jak już odpalił, to wrócił na swój poziom sprzed 2 lat, czyli lekko top10 grajek. Najbardziej uniwersalny obrońca w lidze, równie dobry pod koszem jak i na obwodzie. #2 w lidze w zbiórkach na mecz, #4 w blokach, #22 w przechwytach i #13 w deflections. W ataku miszcz na pickach, złote ręce, wykorzysta mismatch, objedzie wolniejszego gracza, nawet jumperek mu wraca. Niestety w ostatnim meczu tego trymestru Davis zrobił sobie coś z nogą, na razie nie wiadomo co, więc może wypadnie na tydzień, a może już nie zagra w tym sezonie. Devin Vassell – MIP w moim zespole na pewno, a może i w całej lidze. Jego jumperek wygląda po prostu przepięknie. Co ważne, to nie tylko stationary shooter, Devin trafia też po zasłonach, off the dribble, świetnie dostaje się w „swoje strefy” na mid range, gdzie też jest bardzo skuteczny. Tutaj pełni rolę 6th mana, który wnosi przede wszystkim scoring, ale nie można też zapominać, że Vassell to dobry obrońca. Reggie Bullock – okropnie wszedł w sezon, nie umiał się wstrzelić i wyglądał zwyczajnie tragicznie. Na szczęście końcówka trymestru już była bardzo dobra w jego wykonaniu (w grudniu, w 8 meczach trafiał 48% trójek). Tutaj jest zmiennikiem Herba i ma zasuwać w obronie oraz trafiać corner threes w ataku. Na razie wychodzi to tak sobie, ale w zeszły sezon wszedł jeszcze gorzej, a potem pamiętamy ile dał Mavs. Liczę, że tym razem będzie podobnie. Aleksej Pokusevski – początek sezonu to trochę rollercoaster w jego wykonaniu. Raz bywa świetny, kiedy contestuje i blokuje mnóstwo rzutów, jest one man fast break i trafia trójki. Innym razem wydaje się być spóźniony z rotacjami i zagubiony w ataku. Wciąż nie ma nawet 21 lat, więc ma czas, na pewno widać u niego systematyczne postępy. U mnie dostaje pewnie połowę minut w stosunku do reala i to głównie z powodu kontuzji Portera. Kelly Olynyk – oj piękny ten Kelly, naprawdę piękny. Oprócz świetnej trójki Olynyk robi mnóstwo małych, ale bardzo pożytecznych rzeczy w ataku. Stawia świetne zasłony, znakomity na hand offach, potrafi wejść w kozioł i podać. Nie potrafię sobie wyobrazić lepszego zmiennika na pozycje 4-5 w mojej ekipie. W obronie wiadomo, że pewnych rzeczy nie przeskoczy, ale nie można mu odmówić aktywności i szybkich rąk – wśród big manów tylko Jokic i Davis lepiej przechwytują, dochodzi też dużo deflections – 2,5/mecz. Otto Porter – w zasadzie to Outto Porter. Tylko 8 rozegranych meczów, kiedy grał, to wyglądał spoko, ale sęk w tym robił to rzadko. Isaiah Jackson – energy big man z ławki. Nie pogra u mnie tyle, co w real Pacers, ale wiem, że jak go wpuszczę do gry, to da z siebie wszystko. Znakomity shot blocker, lob threat, podejmuje coraz lepsze decyzje zarówno w ataku jak i obronie. Wciąż jest młody, ale widać, że nad sobą pracuje i przynosi to dobre efekty. Cory Joseph – solidny trzeci PG, od którego oczekuję gry pod kontrolą, karmienia scorerów oraz trafiania open trójek. No i trudno z niego nie być zadowolonym, As:To ratio w wysokości 6 to jeden z najlepszych wyników w lidze. Gwiazdą nie będzie, ale nie tego od niego wymagam. Paul Reed – główny backup Embiida w realu. Niezwykle aktywny obrońca – daje mnóstwo przechwytów, deflections oraz bloków, ale jeszcze brak mu doświadczenia. Ma skłonności do łapania szybko fauli, jest mocno ograniczony w ataku. U mnie ma niewielkie szanse na grę, ale w niektórych matchupach (np. przeciwko Giannisowi) pewnie by dostał szansę. Brandon Boston Jr – widać, że mocno nad sobą pracuje, ale ciężko mu się przebić w Clippers, którzy mają w składzie 41 wings. W tych kilku meczach, kiedy dostał szansę wyglądał nieźle, szczególnie trójka mu ładnie wpadała. U mnie też głównie pogra w garbage time. Terminarz Szczegółowo rozpisany jest w tabelce z absencjami. Moje nieobecności w poszczególnych meczach są tam też wyszczególnione, więc tutaj wypiszę tylko ważniejszych graczy, którzy opuścili mecze ze mną. Nets bez Senguna, Jazz bez Isaaka i Bogdanovicia, Raptors bez Lillarda i Simonsa, Nets bez Herro i Vanderbilta, Clippers bez Cade, Rockets bez Adebayo, Nuggets bez Jokicia i Brogdona, a następnie bez samego Jokicia, Celtics bez McColluma, Barnesa i Beya, Raptors bez Lillarda i Siakama, Bucks bez Fultza, Curry i Delona, Warriors bez Ingrama i Bojana, Pistons bez Moranta, Knicks bez Simmonsa, Nuggets bez Conleya i Bamby, Bucks bez Delona, Wade i Vincenta, Thunder bez Powella i Martina, Cavs bez Porzingisa, Poeltl i Johnsona. Generalnie średnio trudny, przewaga meczów u siebie (16 vs 12), 6 razy gram back2back, a 4 razy gram z drużyną będącą w back2back. Styl gry: Jeśli miałbym porównywać swój zespół do jakiegoś innego z real NBA, to chyba najwięcej podobieństw widzę w real Pelicans (Zion, Herb, dwóch ball handlerów oraz wysoki grający pod dziurą w S5, dodatkowo młody zespół w dużej mierze o wychowanków). Dlatego też najłatwiej mi sobie wyobrazić moich Mavs grających podobny atak oraz obronę do real Pels. A więc w ataku gram wariację motion offense. Davis często inicjuje ofensywę na wprost kosza, aby ustawić pick and rolla oddając piłkę Trae lub Jrue, AD gra też sporo hand offów na wysokości elbow, gdy uruchamia Ziona. Inne opcje to oczywiście point Zion, high pick and rolle Younga bądź Holidaya, post upy Davisa czy Ziona. Oczywiście mając taki starpower również poluję na mismatche, nie wiem na przykład czy w naszej lidze jest jakaś drużyna, która ma jednocześnie obrońcę na Ziona jak i Davisa. Moi Mavs to drużyna, która wywiera największe „rim pressure” w lidze. Oprócz 2 wybitnych scorerów pod dziurą mam przecież też 2 świetnych ball handlerów dostających się pod obręcz i potrafiących zarówno punktować jak i podawać po wjazdach. Także tutaj czeka rywali atakowanie pomalowanego przez całe 48 minut, a zagęszczanie paint może po pierwsze nic nie dać w przypadku takich graczy jak Zion czy Davis, a po drugie mam też kim trafiać zza łuku – Vassell wzniósł się w tym sezonie na półkę elite shooter, Olynyk był hot praktycznie całe T1, Poku też ładnie trafiał, solidni byli Jrue, Joseph czy Porter, a nawet Zion (mało rzuca, ale jak już rzuca, to całkiem ładnie mu wpada, to nie jest tak jak z Giannisem, że możesz w ciemno iść na zbiórkę ofensywną), zawodzili z kolei Trae, Herb oraz Bullock. W obronie też widzę podobieństwa do Pels, czyli opieram obronę o świetnych wszechstronnych wings, którzy generują masę deflections oraz przechwytów. Całość skleja oczywiście Davis, czyli najwszechstronniejszy w lidze defensywny wysoki. Żeby nie być gołosłownym to podam tylko liczbę deflections moich graczy: Herb 3/mecz (11. miejsce w lidze), Jrue oraz Davis 2.9 (13. miejsce), Olynyk 2.5 (24. miejsce), Zion 2.4 (31. miejsce). W porównaniu z Pels mam jednak lepsze rim protection, głównie dzięki Davisowi, Poku i IJaxowi. Także taka agresywna obrona generować będzie sporo strat rywali i łatwe punkty w transition. Jakby ktoś sobie chciał obejrzeć, to tu jest breakdown ofensywy oraz defensywy Pels z jednego z meczów tego sezonu. Nie wszystko u mnie byłoby oczywiście identyczne, ale jest to na pewno jakiś punkt zaczepienia. Mocne strony: - Star power, mam aż 3 graczy, którzy są regularnie podwajani w swoich zespołach. W dodatku każdy z nich ma inne zalety i inny styl gry, więc wydaje mi się, że Trae, Zion i Davis całkiem nieźle do siebie pasują. Dodatkowo Jrue oraz Vassell to kolejni gracze, którzy w dowolnej chwili mogą odpalić i narobić wielkich szkód rywalowi. Myślę, że nikt w lidze nie ma aż tylu graczy zdolnych regularnie punktować na dużym volume. - Defensywa. Postanowiłem w offseason wzmocnić się w obronie, tak, żeby mieć tylko jednego Younga, którego trzeba chować w D. I myślę, że się to nieźle udało, nie wiem czy można sobie wyobrazić lepsze defensywne otoczenie dla Trae: Jrue-Herb-Zion-Davis to potwornie mocny zestaw wings and bigs. - Najlepszy frontcourt w lidze. Zion + Davis z wchodzącym z ławki Olynykiem plus na dokładkę Poku, Porter i IJax. Coś więcej muszę dodawać? - Tradycyjnie wszechstronność. Moi gracze mogą śmiało grać na wielu pozycjach i ich uniwersalność sprawia, że łatwiej mi łatać dziury takim graczami niż jakbym miał wystawiać graczy, którzy mają problemy z kozłowaniem piłki albo zwykłym extra passem. Słabsze strony: - Shooting slump Younga, Bullocka oraz Herba. Na pewno rzutowo to mógł być dla mnie lepszy okres, na pocieszenie mogę tylko powiedzieć tyle, że ci gracze gorzej rzucać nie będą, więc w dalszej części sezonu skuteczność pójdzie w górę. - Sporo drobnych urazów, nie powodowały one, że musiałem sięgać po graczy z końca rotacji, ale na pewno nie pozwoliły przez dłuższy czas pograć tej drużynie w tym samym składzie. Proponowany bilans MVP forma Ziona z Davisem, all-starowa forma Holidaya i borderline all-starowa Younga plus bardzo mocna ławka. Zarówno atak jak i obrona w topce ligi. Ja wiem, że każdy patrzy na swoją ekipę przez różowe okulary, ale chyba jednak moi Mavs zasługują na najlepszy bilans w lidze za T1. Porównując się do real Pels, którzy wykręcili 18-10, uważam, że mam lepszy zestaw od nich po obu stronach, w dodatku moi gracze byli zdrowsi od NOP, stąd 21-7 wydaje mi się w sam raz.

Jakaś tam nadzieja jest, że nie wyleci na jakiś miesiąc czy dwa, bo chwilę pograł jeszcze z tym urazem, no, ale to są Lakers i to jest Davis, jeśli może coś tu pójść źle, to zwykle właśnie tak jest.

Broni fajnie pod dziurą, świetnie się ustawia i popełnia niewiele błędów, ale to wciąż "specyficzny" obrońca potrzebujący dobrych defensywnych wings, którzy nie pozwolą na eksponowanie jego wolnych nóg na obwodzie. Na pewno się zaczął Tobie spłacać, bo dodatkowo jego rzut wygląda chyba najlepiej w karierze. Po tym jak Harden wrócił, to Pelikany znów pną się w górę, szkoda tylko kontuzji Greena.